Jackal Stone-14

Jackal Stone to jedne z największych przedsięwzięć tego typu w Europie, organizowane w ramach US SOCEUR Joint Training and Exercise Program już corocznie od ośmiu lat, w celu zwiększenia interoperacyjności jednostek sił specjalnych NATO i zaprzyjaźnionych państw. Poprzedziły je ćwiczenia pk. Shamrock Key’06, rozegrane w 2006 r. na terenie Litwy, Łotwy i Estonii, z udziałem komandosów tamtejszych armii oraz z Norwegii, Polski i Stanów Zjednoczonych. Od następnego roku, już pod obecnym kryptonimem, zagościły na stałe w kalendarzu szkoleń sił specjalnych w Europie, a żołnierze polskich WS są ich stałymi uczestnikami. Poprzednie odbywały się w Bułgarii, Chorwacji, na Litwie, w Polsce (SPECIAL OPS nr 9–10/2010), Rumunii, na Ukrainie i Węgrzech. W tym roku skorzystano z bogatego zaplecza treningowego w Niemczech (choć miejscowi komandosi nie uczestniczyli w JS-14) oraz infrastruktury szkoleniowej w Holandii, która współfinansowała ćwiczenie razem z USA.

JS-14 zgromadziło blisko 1500 żołnierzy z ośmiu krajów NATO (Czech, Holandii, Litwy, Norwegii, Polski, Słowenii, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii) oraz dwóch nienależących do struktur Sojuszu, ale regularnie współpracujących operacyjnie: Szwecji (SOG – Särskilda operationsgruppen) i Finlandii (UTJR – Utin Jääkärirykmentti), a także 35 samolotów i śmigłowców. Polskę reprezentowali na podstawie Decyzji nr 362/MON z 22 sierpnia br. żołnierze JW GROM, pod dowództwem płk. Piotra Gąstała. JWK i Formoza, w związku z przygotowaniem do przyszłorocznego dyżuru w Siłach Odpowiedzi NATO, zaangażowane były w ćwiczenie Noble Sword-14, a JW Agat jeszcze nie osiągnęła pełnej gotowości.

Najliczniej stawili się przedstawiciele sił specjalnych wszystkich rodzajów wojsk z USA (1200 osób, w tym około 900 z sił specjalnych) – z Polakami trenowali przede wszystkim żołnierze amerykańskich „Zielonych Beretów” z 1. batalionu 10th Special Forces Group ze Stuttgartu, ale również Brytyjczycy i fińscy spec-jegrzy (SPECIAL OPS nr 6/2013). Zanim oficjalnie rozpoczęto główną fazę ćwiczenia, wszyscy mieli około tygodnia na „trening rozgrzewkowy”, na koniec którego, 11 września, przeprowadzono wspólny desant spadochronowy na zrzutowisko w Alzey. Następnego dnia, w ramach Media Day, w amerykańskiej bazie Smith Barracks w Baumholder miał miejsce pokaz broni i wyposażenia poszczególnych jednostek oraz zaprezentowano gościom próbkę umiejętności operatorów.

Zaplanowany wspólnie we wcześniejszych miesiącach scenariusz ćwiczenia, choć oparty na fikcyjnych założeniach, składał się z epizodów przedstawiających realistyczne, zbliżone do prawdopodobnych zagrożenia. Bezpieczeństwo fikcyjnego państwa Freedonia zostało zdestabilizowane przez siatkę terrorystyczną, w związku z czym zwróciło się ono o pomoc do ONZ, na podstawie jej mandatu rozpoczęto przeciwko terrorystom operacje sił specjalnych.

Trenowano głównie kluczowe w spektrum zdolności komandosów ofensywne akcje bezpośrednie, po przerzucie w dzień i w nocy wielozadaniowymi samolotami pionowego startu i lądowania CV-22 B Osprey, śmigłowcami UH-60 Black Hawk oraz maszynami Mi- 171Š czeskiego SOATU (Special Operations Air Task Unit), z formowanej w Náměšť nad Oslavou nowej jednostki śmigłowcowej do operacji specjalnych. Komandosi operowali m.in. na amerykańskich i niemieckich poligonach w Bawarii, pod Hohenfels, Grafenwöhr i Spanghahlem AFB, w ośrodku zurbanizowanym Wiesbaden Training Support Center Urban Operations i w Mainz-Finthen Local Training Area.

W Holandii tamtejsze morskie siły specjalne RNNL MARSOF (MSO – Maritieme Speciale Operaties) wraz z amerykańskim Navy SEAL, Norwegami z MJK (Marinejegerkommandoen) i komandosami z czeskiej 601. skupiny speciálních sil ćwiczyły od 8 do 21 września w Koninklijke Marine Base w Den Helder, w ramach wielonarodowej jednostki zadaniowej Joint Task Unit, złożonej z morskich zadaniowych zespołów bojowych (Maritime SOTG), operacje specjalne na lądzie i morzu, doskonaląc elementy ewakuacji medycznej, „czarnej taktyki” (CQB) i ratowania zakładników (HR), abordaży (VBSS), przerzutu łodziami RHIB i taktyki snajperskiej. Czesi z 601. skss i 103. Centra CIMIC/PSYOPS szkolili się również w Niemczech.

Zgodnie ze słowami dowódcy SOCEUR, gen. dyw. Gregory J. Lengyela, ćwiczenie JS-14 „umożliwiło udział w realistycznym, pełnym wyzwań szkoleniu, pozwalającym budować doświadczenie, wzmacniać współpracę i umiejętność pracy w grupie. (...) Jako kraje partnerskie wspólnie angażujemy się w promowanie pokoju i stabilności oraz poszukujemy możliwości polepszenia naszej interoperacyjności.

Wielonarodowe ćwiczenia, takie jak JS-14, poszerzają obszary naszej współpracy i wzmacniają wzajemnie zdolności na lądzie, morzu i w powietrzu”. To świetna okazja do dzielenia się doświadczeniem, rozwiązaniami doktrynalnymi, szkoleniowymi i taktycznymi, ujednolicania procedur oraz podnoszenia umiejętności planowania i realizacji wspólnych operacji specjalnych. Jak podkreślił gen. Lengyel, z jednej strony każdy może coś wnieść, a z drugiej – nawet najbardziej perfekcyjnie działający mogą sami jeszcze nie wpaść na lepsze rozwiązania, które już znalazł ktoś inny, dlatego najlepsza droga to wspólne weryfikowanie i doskonalenie zdolności w dziedzinie operacji specjalnych, utrwalające także partnerskie relacje w sojuszniczym gronie.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!