Centrum szkoleniowe na Słowacji
Podczas gdy w ostatnich dekadach w wielu krajach do rangi osiągnięcia urasta zbudowanie dla elitarnej jednostki ścianki wspinaczkowej, oddanie hali sportowej z siłownią lub małej strzelnicy, w ministerstwie obrony niewielkiej Słowacji już kilkanaście lat temu dostrzeżono potrzebę stworzenia zaawansowanego ośrodka treningowego, na potrzeby szeroko pojętych sił bezpieczeństwa: armii, policji i innych służb ochrony prawa, zwłaszcza ich jednostek specjalnych, a także dla cywilnych służb ratowniczych.
Nie potraktowano tego jedynie przez pryzmat poniesienia kosztów, lecz jako inwestycję w bardziej racjonalne pod względem ekonomicznym skupienie treningu w jednym miejscu i zapewnienie warunków rozwoju specjalistycznej bazy szkoleniowej, jak również – co potwierdziła przyszłość – możliwości odzyskania poniesionych kosztów przez odpłatne udostępnianie tak unikatowych obiektów oraz uzyskanie dofinansowania Unii Europejskiej i NATO dalszej rozbudowy lub modernizacji obiektów.
Organizację tego przedsięwzięcia rozpoczęto 1 stycznia 2004 r. na podstawie rozporządzenia ministra obrony Słowacji nr SÚMO-2-223/2003 z 25 sierpnia 2003 r., jako „ośrodek przygotowania i treningu jednostek specjalnych struktur wykonawczych systemu bezpieczeństwa Republiki Słowackiej do walki z terroryzmem i zorganizowaną przestępczością, w nawiązaniu do rezolucji rządu nr 998 z 22 października 2003 r.”.
Miał on pozostawać w gestii ÚŠZV MO SR (Ústavu špeciálneho zdravotníctva a výcviku Ministerstva obrany Slovenskej republiky), czyli funkcjonującej od 1 stycznia 1997 r. pomocniczej instytucji słowackiego ministerstwa obrony, która odpowiada za nadzór nad specjalnymi formami opieki zdrowotnej i szkolenia. Od początku wzięto bowiem pod uwagę uzupełnienie aktywności szkoleniowej o odpowiednią opiekę zdrowotną, zwłaszcza w obszarze regeneracji i rehabilitacji.
Ośrodek powstał na poligonie VP VO Lešť (od 1950 r. tzw. obwód wojskowy „Fortel”), koło miejscowości Plešovce w powiecie Zvolen kraju banskobystrzyckiego, na wysokości środkowej części południowej granicy Słowacji z Węgrami.
Po inwazji wojsk Układu Warszawskiego w 1968 r. w znajdującym się tam rejonie, znanym jako Oremovy laz, rozmieszczono oddziały ze składu 30. Gwardyjskiej Dywizji Zmechanizowanej ze Zwolenia, należącej do Centralnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej.
Po jej wycofaniu w 1990/1991 r. z Czechosłowacji, w powiecie zwoleńskim pozostały nie tylko poligonowe strzelnice dla piechoty i wozów bojowych, czołgowe autodromy, ale także budynki dawnych składów amunicji i paliwa, garaży i osiedla „Drużba”.
Do lipca 2008 r. stacjonowała tam słowacka JW4558
Lešť, a po jej rozwiązaniu obiekty te przejęła ÚŠZV, której podlegał
również wojskowy ośrodek szkolenia kynologicznego w pobliskim Hronseku
i ośrodek rehabilitacyjny w Trenčianskich Teplicach.
W Lešti
znajduje się także ośrodek szkoleniowy słowackiej straży pożarnej (HaZZ).
Po największych inwestycjach w latach 2007–2010,
przekraczających 22 808 000 euro, na bazie obiektów na poligonie Lešť
powstał wszechstronnie rozbudowany ośrodek, zapewniający rzadkie możliwości
organizowania różnorodnych ćwiczeń – od treningu indywidualnych umiejętności,
po działanie pododdziałami – w specjalnie przygotowanych wariantach
warunków, maksymalnie zbliżonych do realnych, także z użyciem ostrej
amunicji różnych kalibrów oraz przy różnorodnej pozoracji.
Co ważne, nie
postawiono na drogie technologie, lecz przede wszystkim na pomysłowość, proste
i efektywne rozwiązania oraz zagospodarowanie posiadanych zasobów.
W pracach nad rozwojem centrum aktywnie uczestniczą jednostki inżynieryjne, wykorzystując je jako formę treningu, a jednocześnie przyczyniając się do oszczędności.
Czytaj też: Za Tatrami >>>
| Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera! |
