GLOCK 17 po francusku

Zaproszenie do składania ofert na nowy pistolet wraz z akcesoriami dla francuskich sił zbrojnych zostało ogłoszone 2 marca 2019 r. dla firm lub konsorcjów firm występujących wspólnie jako pojedynczy dostawca, by wykazać się wymaganym obrotem rocznym nie mniejszym niż 30 mln euro. W ciągu 10 dni zatwierdzono listę kandydatów zaproszonych do przetargu jako spełniających warunki formalne i oferujących odpowiedni stosunek jakości produktów do ich ceny, spośród których miało być wyłonionych trzech docelowych finalistów, a następnie na przełomie 2019/2020 r. ostateczny zwycięzca, zobowiązany do zrealizowania dostaw blisko 75 tysięcy pistoletów z osprzętem w ciągu maksymalnie 48 miesięcy (choć termin ten finalnie skrócił się za porozumieniem stron o połowę), za kwotę blisko 44 mln euro.

Rok 2019 był bardzo udany dla Glocka, który wygrał m.in. kontrakt na dostawy dla US Custom and Border Protection wart 85 mln USD i dla armii portugalskiej za 10 mln euro, co zrekompensowało prześcignięcie przez SIG-Sauera w prestiżowym amerykańskim konkursie MHS na broń krótką dla sił zbrojnych USA w 2017 r. i w rywalizacji o wybór na nowy pistolet dla armii duńskiej w 2018. Zwycięstwo we francuskim przetargu to największy sukces finansowy i wizerunkowy Glocka od 2013 r., gdy G17 Gen 4 został wybrany przez siły zbrojne Wielkiej Brytanii na następcę słynnych browningów HP jako L131A1 General Service Pistol.

Powszechna wymiana broni krótkiej we francuskich siłach zbrojnych na nowy typ pistoletu wpisuje się w ich szeroko zakrojone zmiany modernizacyjne, zwłaszcza w zakresie wyposażenia osobistego, rozpoczęte – jeśli pominąć stopniowe zastępowanie od 2011 r. krajowych 7,62 mm karabinów maszynowych AA-52 (ANF1) przez 10 881 belgijskich FN MAG i 200 Minimi 7,62 – w 2017 r. To głośna decyzja o wprowadzeniu na miejsce słynnego 5,56 mm kbk FA MAS, będącego od lat 70. wręcz symboliczną bronią żołnierzy Francji z Legią Cudzoziemską włącznie, niemieckich HK417F, niedawny wybór na nową broń francuskich strzelców wyborowych ponad 2600 belgijskich 7,62 mm karabinów smaopowtarzalnych FN SCAR-H PR (Precision Rifle), wprowadzenie nowego umundurowania polowego F3, zakup 25 000 nowych hełmów oraz ponad 133 000 kamizelek kuloodpornych nowej generacji w latach 2018–2025.

Francja dojrzała do wymiany pistoletów na nowocześniejsze, nie tylko z racji tego, że we współczesnych konfliktach (dynamicznych działaniach, w rejonach zabudowanych i w obliczu przeciwnika kryjącego się wśród ludności cywilnej) zaczęto bardziej doceniać broń zapasową, a profesjonalne szkolenie wojskowe dużo poważniej traktuje posługiwanie się bronią krótką, ale także dlatego, iż jej żołnierze eksploatują w dużej mierze wzory wprowadzone 25, a nawet 70 lat temu. W użyciu wciąż pozostaje krajowy 9 mm pistolet MAC/MAS 50, skonstruowany pod koniec lat 40., z kurkowym mechanizmem uderzeniowym bez samonapinania i magazynkiem jednorzędowym na 9 nabojów, na stalowym szkielecie, co przekłada się na masę 1100 g (z pełnym magazynkiem). Do zakończenia jego produkcji w 1978 r. zakłady Manufacture d’Armes de Châtellerault (MAC) i Saint-Etienne (MAS) wypuściły 341 900 egzemplarzy, z czego ok. 300 000 trafiło od 1953 r. do francuskich sił zbrojnych jako PA MAC Mle 50 (Pistolet Automatique firmy MAC model 1950). Do lat 70. uznawany był za jeden z najlepszych pistoletów wojskowych, ale nie przyniósł sukcesów eksportowych, ponieważ świat był zalany nadwyżkami z okresu II wojny światowej (we Francji do 1965 r. w użyciu były amerykańskie Colty M1911A1 oraz poniemieckie P38 i P08), a na rynkach dostępne były tanio różne odmiany M1911 oraz radzieckich TT.

Armia francuska poszukiwała następcy PA 50 już pod koniec lat 60., ale spełzły one na niczym (jeśli nie liczyć pojawienia się pistoletu MAB PA15 z dwurzędowym magazynkiem, który jednak do armii nie trafił). Postęp nastąpił dopiero w wyniku starań o nową broń krótką ze strony Żandarmerii Narodowej, formalnie również należacej do sił zbrojnych, choć wykonującej zadania policyjne.

Czytaj też: Turkish delight >>>

Od 1989 r. zaczęły do niej trafiać Beretty M92G (jedynie z bezpiecznikiem wewnętrznym, skrzydełko na zamku odgrywa wyłącznie rolę zwalniacza kurka), wyprodukowane na licencji włoskiej przez MAS jako PAMAS G1 i G1S w liczbie 100 000 sztuk. W 1992 r. broń ta, dość ciężka (1225 g z 15 nabojami w magazynku), ale w tamtym okresie zaliczana do najbardziej udanych pistoletów XX wieku i ciesząca się statusem niemal ikony (jak M1911 i Glock), została wprowadzona w siłach powietrznych a w 1999 r. w wojskach lądowych i marynarce wojennej Francji. Ta ostatnia zakupiła dodatkowo w 2002 r. ok. 5000 niemieckich pistoletów HK USP, które zastąpiły MAC 50 jako PA HK Marine, głównie w wersji standardowej, ale także Compact dla personelu latającego i Tactical, które wraz ze standardowymi stały się przepisowymi pistoletami morskich komandosów. Była to najnowocześniejsza broń krótka we francuskich siłach zbrojnych, bo konstrukcyjnie z lat 90., oparta na polimerowym szkielecie, znana z niezawodności, ale dość masywna (1025 g z 15 nabojami), z kurkowym mechanizmem uderzeniowym i skrzydełkowym bezpiecznikiem nastawnym.