K9 TC3

MWDs zapewniają bezpieczeństwo i ułatwiają pracę przewodnikowi jako wyszkolone psy specjalne do wyszukiwania materiałów wybuchowych lub narkotyków, odnajdywania zaginionych żołnierzy koalicji bądź atakowania wrogich bojowników. Działając w hermetycznym środowisku ze swoim przewodnikiem w pośrednim lub bezpośrednim zagrożeniu są narażone na te same urazy co żołnierze i odnoszą obrażenia, czasami prowadzące do śmierci.

Dzięki wdrożonym wojskowym standardom ratowniczym Tactical Combat Casualty Care (TCCC) w przedszpitalnej opiece pola walki nad rannym żołnierzem zmniejszyła się liczba śmiertelnych następstw wypadków podczas działań w ekstremalnych warunkach bojowych. Niezależnie od charakteru środowiska taktycznego, urazy i ich konsekwencje bezpośrednio zagrażające życiu traktowane są na równi i wymagają szybkiego i skutecznego zabezpieczenia. Obecnie uważa się procedury TCCC za jedne z najskuteczniejszych wczesnych interwencji ratowniczych minimalizujących straty w siłach i środkach, nie tylko pola walki.

W 2014 roku amerykański Committee for Tactical Emergency Casualty Care powołał grupę roboczą K9 Canine Tactical Emergency Casualty Care (K9TECC) w celu opracowania najlepszych praktyk dotyczących opieki przedszpitalnej dla psów operacyjnych K9, rannych podczas działań operacyjnych w zagrożonym środowisku cywilnym. Komitet wyodrębnił trzy obszary jako źródło informacji do budowania najlepszych praktyk opieki przedszpitalnej:

• 1 filar – dostępną medycynę weterynaryjną opartą na dowodach naukowych jako fundament K9TECC,
• 2 filar – wnioski wyciągnięte z wypadków bojowych MWDs na polu walki,
• 3 filar – doświadczenie użytkowników psów pracujących na pierwszej linii frontu.

Dzięki tym kryteriom Komitet utworzył w 2017 roku ostateczne zalecenia standardu udzielania pomocy w zdarzeniach nagłych u psów pracujących w środowisku cywilnym.

Kolejne lata wzbogaciły przedszpitalną opiekę taktyczną nad rannymi psami pracującymi o szereg modyfikowanych wytycznych w protokołach wykorzystywanych w środowisku wojskowym i cywilnym na podstawie MWDs.

Wojskowe psy pracujące są kluczowym zasobem dla wojska, żandarmerii wojskowej, jednostek operacji specjalnych oraz innych służb działających w środowisku taktycznym. Dlatego też wszystkie działania ratownicze mają na celu uzyskanie najwyższego poziomu opieki resuscytacyjnej, po to, by mogła być wykonywana pod nieobecność wykwalifikowanego wojskowego personelu weterynaryjnego. Duży nacisk kierowany jest na szkolenie przewodników psów służbowych, którzy sprawują bezpośrednią opiekę nad psem pracującym w miejscu nagłego zagrożenia.

W 2019 roku po raz pierwszy powołany został Canine Combat Casualty Care Committee (CoK9CCC), będący członkiem Committee on Tactical Combat Casualty Care (CoTCCC), z zamiarem opracowania najlepszych praktyk i wytycznych Canine – TCCC (K9TCCC) opartych na dowodach i statystyce pola walki. Model ten bazuje na tych samych zasadach co przedszpitalna taktyczna opieka polowa TCCC i koncentruje się na prostych działaniach ratownictwa taktycznego oraz przypadkach z interwencji medycznych w terenie. Głównym zadaniem jest eliminacja skutków śmiertelnych urazów, których można uniknąć, a dzięki temu poprawić przeżywalność psów użytkowych MWDs.

K9TCCC jest otwartym standardem przedszpitalnej opieki taktycznej dostosowanej do środowiska pracującego psa wojskowego. Techniki opracowane są tak, by zrekompensować specyficzne dla psów różnice anatomiczne i fizjologiczne. Standard ma na uwadze tę specyficzną odmienność psa, która nadaje zgoła inny wyznacznik postępowania w podstawowych czynnościach ratowniczych pola walki (CoK9CCC – CanineTCCC Guidelines, data wydania 1.10.2019).

K9TCCC Canine Combat Casualty Care

Procedury postępowania K9TCCC dotyczą trzech faz sytuacji taktycznej, podobnie do postępowania w TCCC, z naciskiem na zabezpieczenie przewodnika/ratownika przed pogryzieniem przez poszkodowanego K9. Pod kątem sytuacji taktycznej działania dzielą się odpowiednio na:

1. Podstawowy plan zarządzania opieką pod ostrzałem: CUF

• Zabezpieczenie przed pogryzieniem.
• Zabezpieczenie masywnych krwotoków/zastosowanie odpowiednich technik.

2. Podstawowy plan zarządzania taktyczną opieką polową: TFC

• Udrożnienie dróg oddechowych/zabezpieczenie ich drożności.
• Zabezpieczenie urazów klatki piersiowej/zabezpieczenie odmy płucnej po urazie.
• Zapobieganie hipotermii/hipertermii/inne zabezpieczenia względem stanu rannego.

3. Ewakuacja: TACEVAC

• Przygotowanie do ewakuacji.
• Ewakuacja.

Wszystkie powyższe procedury występują w postaci gradacji postępowania adekwatnie do stanu poszkodowanego psa pracującego. Rolą ratownika/przewodnika jest udzielenie najszybszej kwalifikowanej opieki polowej tak, by w dalszym postępowaniu można było ewakuować poszkodowanego K9 odpowiednim środkiem transportu do wyspecjalizowanej jednostki medycyny weterynaryjnej bądź jednostki medycznej.

W 2020 roku wdrożono procedury K9TCCC w warsztat specjalistyczny WRT K9™ Weterynaryjne Ratownictwo Taktyczne jako cykliczne szkolenie doskonalące przewodników psów specjalnych, uwzględniając specyfikę środowiska bojowego Zespołów K9 (przewodnika z psem pracującym K9). Brano pod uwagę charakter urazu, który ściśle związany jest ze środowiskiem pracy psa. Symulowane zdarzenia miały na celu wypracowanie najlepszych praktyk jednostki i zespołu ratowniczego pod kątem wszystkich faz zagrożenia w działaniach taktycznych.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!