SOF Delta Cup 2018

Zawody „SOF Delta CUP” rozgrywane są corocznie od 2014 roku, gdy z inicjatywy ówczesnego Dowódcy Centrum Operacji Specjalnych-Dowódcy Komponentu Wojsk Specjalnych, gen. bryg. Jerzego Guta i Szefa Pionu Wsparcia Bojowego COS-DKWS płk. dypl. Sławomira Drumowicza (obecnie dowódcy gliwickiej JW Agat) zorganizowano pierwsze takie spotkanie w Krakowie, we współpracy z Wojskowym Stowarzyszeniem „Kultura-Turystyka-Obronność” oraz Klubem Wojsk Specjalnych.

Od 2017 roku kolejne edycje zawodów, nad których organizacją czuwa Szef Szkolenia DKWS płk dypl. Marian Paraniak, wywodzący się z jednostki specjalnej z Lublińca, odbywają się już nie na typowych strzelnicach, lecz w trudnym terenie Beskidu Makowskiego, u podnóża Kamiennika w pobliżu Poręby, koło Myślenic.

Tak jak poprzednie, tegoroczne „SOF Delta Cup” DKWS przygotowało i przeprowadziło we współpracy z JW Nil, JW Agat i JW Komandosów, a także Związkiem Strzelectwa Dynamicznego w Krakowie, jak zawsze przy ogromnym wsparciu Wojskowego Stowarzyszenia „Kultura-Turystyka-Obronność”.

Do udziału w tegorocznych „SOF Delta Cup” zaproszono reprezentantów wszystkich jednostek Wojsk Specjalnych SZ RP, pododdziałów specjalnych policji i Straży Granicznej.

Zaproszenia trafiły głównie do wcześniejszych uczestników, a ich liczba była ograniczona, by zawody udało się rozegrać w określonych ramach czasowych. Z tych samych względów każda z instytucji mogła wystawić maksymalnie dwie drużyny.

W tym roku wystartowały w sumie 22 dwuosobowe zespoły, czyli 44 strzelców, reprezentujących 16 różnych jednostek i organizacji.

Spośród obecnych na poprzednich edycjach zabrakło tylko silnej, zdobywającej czołowe miejsca reprezentacji Wydziału Realizacyjnego Ministerstwa Finansów, któremu natłok obowiązków służbowych nie pozostawił tym razem czasu na udział w tej elitarnej rywalizacji strzeleckiej.

Jak zawsze, stawili się przedstawiciele Samodzielnego Pododdziału Antyterrorystycznego Komendy Wojewódzkiej Policji w Katowicach i tamtejszej grupy realizacyjnej śląskiego Zarządu CBŚP, po ubiegłorocznej nieobecności aż dwa zespoły SPAP KWP w Krakowie oraz po raz pierwszy strzelcy z Biura Operacji Antyterrorystycznych Komendy Głównej Policji.

Straż Graniczną reprezentowały dwie ekipy z Zespołu Interwencji Specjalnych Placówki SG z Portu Lotniczego Kraków-Balice Karpackiego Oddziału SG („SPECIAL OPS” nr 4/2015) oraz po jednej z ZIS PSG Katowice-Pyrzowice (Śląski Oddział SG) i Ośrodka Szkoleń Specjalistycznych SG w Lubaniu.

Zaangażowanie w inne zadania sprawiło, że w „SOF Delta Cup 2018” nie wzięła czynnego udziału JW Komandosów, po dwa zespoły wystawiły natomiast trzy inne jednostki Wojsk Specjalnych: Agat, Formoza i Nil.

Obok nich wystartował jeden zespół Fundacji Sprzymierzeni z GROM, złożony z weteranów tej jednostki, dwa zespoły Fundacji Byłych Żołnierzy i Funkcjonariuszy Sił Specjalnych „Szturman”, zespół Stowarzyszenia Strzelców i Kolekcjonerów Broni „Sako”, czyli dwóch kolejnych weteranów elitarnych jednostek WP, oraz zespół dwóch instruktorów z chorzowskiej firmy szkoleniowo-konsultingowej QLMS (Quick Learning Military System) – jednego ze sponsorów imprezy.

Z radością powitano przedstawicieli sojuszniczych jednostek specjalnych, z którymi współpracuje polskie DKWS.

Jako pierwsi zagraniczni goście-uczestnicy zawodów przybyli na „SOF Delta Cup” żołnierze sił specjalnych Republiki Czeskiej (major i st. chorąży z 601. skupiny speciálních sil w Prostejowie) oraz chorwackiego Dowództwa Sił Specjalnych (porucznik i sierżant z Zapovjedništva specijalnih snaga OSRH), wyróżniający się w multicamowym bractwie mundurami w cyfrowym kamuflażu krajowego wzoru, znanym jako CROPAT.

Niestety, nie udało się pojawić jeszcze w tym roku amerykańskim „Zielonym Beretom” z batalionu 10. (Airborne) Special Forces Group stacjonującego w Niemczech, choć już w ubiegłym wyrażali zainteresowanie wzięciem udziału w zawodach organizowanych przez polskie Wojska Specjalne, z którymi od dawna współpracują.

Z uwagi na charakter działalności służbowej reprezentowanych jednostek oraz bezpieczeństwo i ochronę danych osobowych uczestników, zawody „SOF Delta Cup 2018” miały, jak zwykle, charakter zamknięty dla osób postronnych, a jedynym oficjalnie zaproszonym przedstawicielem mediów był nasz magazyn „Special Ops”.

Obecni byli także przedstawiciele firm branży okołomilitarnej, których wsparcie umożliwiło zorganizowanie tak poważnego przedsięwzięcia, w tym zapewnienie atrakcyjnych nagród – w przerwach prezentujący uczestnikom produkty ze swojej oferty.

Zawody pod egidą Dowódcy Komponentu Wojsk Specjalnych otworzył w jego imieniu Szef Szkolenia DKWS płk dypl. Marian Paraniak, podkreślając ich rolę dla integracji środowiska jednostek specjalnych. Po oficjalnym powitaniu życzył sukcesów podczas rywalizacji, zwracając szczególną uwagę na przestrzeganie warunków bezpieczeństwa w czasie prowadzenia ognia.

Nawiązaniem do historycznych tradycji strzeleckich było danie przez byłego Dowódcę Wojsk Specjalnych gen. bryg. Marka Olbrychta oficjalnego sygnału do rozpoczęcia turnieju symbolicznymi strzałami z wielolufowego działka typu organki Bractwa Kurkowego z Tarnowskich Gór.

Udział w zawodach wymagał od uczestników szczególnych umiejętności strzeleckich oraz dostosowania do malowniczego, lecz trudnego terenu przygodnego, a dokładniej rzecz biorąc: lesisto-górskiego. Czekały ich nietypowe strzelania dynamiczne w dzień i w nocy, realizowane indywidualnie i w parach, z dwóch rodzajów broni na amunicję 9 mm x 19 Parabellum: pistoletu maszynowego oraz pistoletu samopowtarzalnego, w umundurowaniu i wyposażeniu taktyczno-ochronnym, typowym dla rzeczywistych działań tych formacji, choć z oczywistych względów wybierano najlżejsze zestawy, sprzyjające szybkości i swobodzie ruchów.

Obowiązkowe były m.in. kamizelka kuloodporna lub odłamkoodporna, hełmy z ochronnikami słuchu, gogle lub okulary balistyczne oraz kabura boczna na broń krótką.

Oba rodzaje broni mogły być wyposażone w optoelektroniczne celowniki, ale bez powiększenia, nie dopuszczono także stosowania laserowych wskaźników celu i jakichkolwiek modyfikacji uzbrojenia poza łącznikami magazynków pm.

W nocy musiała mieć zamontowane oświetlenie taktyczne, zabronione było natomiast korzystanie z celowników lub gogli noktowizyjnych.

Wśród pistoletów królowały austriackie Glocki 17, używane zarówno przez wojskowych, jak i pozostałych „specjalsów”, oraz w mniejszej liczbie standardowe w Wojskach Specjalnych HK USP (w tym z miniaturowymi kolimatorami).

W pojedynczych przypadkach strzelano także z innych oryginalnych typów, np. SIG P226 LDC, CZ SP-01 Shadow i CZ P09, HK SFP9, słoweńskiego Rex Zero 1T (Tactical – z minikolimatorem Insight Technology MRDS).

Najpopularniejszym pm był oczywiście, będący od prawie pół wieku symbolem sił specjalnych, HK MP5 (A3, A5, ale także wytłumione SD), a w zespołach Straży Granicznej głównie polski PM-98 „Glauberyt”.

Jeden ze strzelców z OSS SG posługiwał się natomiast czeskim CZ Skorpion EVO3 („SPECIAL OPS” 5/2011), pojawiły się także – w rękach jednego z zawodników z „Formozy” i jednego z Fundacji „Szturman” – pierwsze SIG MPX z celownikami SIG Romeo 4.

Większość pistoletów maszynowych zaopatrzona była jednak w różne wersje sprawdzonych celowników holograficznych HWS EOTech oraz kolimatorowe Aimpoint CompM3 i małe Aimpoint Micro T1.

Goście z Czech wpisali się w najpopularniejsze zestawy Glock i MP5, natomiast zawodnicy z Chorwacji wyróżniali się krajowymi pistoletami XDM (Pistolety EXTREME DUTY) i niemieckimi pm HK UMP9 z miniaturowymi kolimatorami Trijicon RMR.

Zawody rozegrano na wzór konkurencji typowych dla strzelania dynamicznego („praktycznego”) IPSC i IDPA, jednak przechodzenie z broni długiej na krótką, warunki terenowe, tory nocne, a zwłaszcza starty zespołowe oraz wymóg działania w wyposażeniu bojowym, wyraźnie odróżniały charakter zawodów SOF Delta Cup od rekreacyjnych rywalizacji cywilnych.

W odróżnieniu od strzelań sportowych obowiązywały wymogi zachowania taktycznego, np. konieczność przestrzegania wymogu, iż 75 procent powierzchni ciała musiało być ukryte za przeszkodą, a zespoły musiały działać jak para operatorów, która musi synchronizować swe działanie, utrzymywać odpowiednie odległości od siebie i sprawną komunikację oraz na niektórych etapach inteligentnie uzupełniać „ogniowo”.

Odstępstwa od warunków typowych dla rzeczywistej walki wynikały jedynie z dbania o zachowanie bezpieczeństwa podczas dynamicznego strzelania.

Uczestnicy nie otrzymali przed zawodami żadnych planów rozmieszczenia tarcz, a jedynie jeden raz przeszli po obu torach, wysłuchując szybkiego omówienia prowadzącego strzelanie na temat zasad prowadzenia ognia do poszczególnych celów i miejsc, z których wolno ostrzeliwać konkretne z nich, lecz długość trasy i duża liczba różnych tarcz nie pozwoliła precyzyjnie zapamiętać wszystkich szczegółów.

Strzelano z różnych postaw, także zza przesłon do różnorodnych celów, w tym grupowych, składających się z pojedynczych celów składowych: tarcz papierowych IPSC z trzema strefami punktowania trafień (od kilku do ponad 20 na torze), zmniejszonych o 30%, metalowych „popperów” i kółek, opadających lub wahadłowych (typu drzewko, gwiazda, belka itp.). Wśród nich umieszczono tzw. penalty targets, których trafienie – jako osób postronnych – było karane odliczeniem określonej liczby punktów, podobnie jak za brak trafienia właściwych celów lub naruszenie procedur.

Wzorem ubiegłorocznym, jedno ze stanowisk miało postać kwadratowej kładki na czterech luźnych łańcuchach, a więc charakter „bujanki”, huśtającej się z intensywnością zależną od impetu wchodzenia na nią lub np. energiczności wymieniania na niej magazynków w broni. Liczyły się zarówno celność, jak i czas pokonania specjalnych torów w nierównym terenie – rażenie w jak najkrótszym czasie licznych celów na różnych odległościach w ruchu (marszu, biegu) i z przystanków na długim odcinku po górskich ścieżkach, także pod sporym kątem w górę lub w dół.

Zawodnicy oddając po kilkaset strzałów sami decydowali o doborze broni oraz czasie wymiany magazynków, co dodatkowo urealniło warunki wykonania zadań. Procentowały szybkie, inteligentne decyzje, kiedy nadrobić celnością, a kiedy szybkością, a szczególnych umiejętności wymagało współdziałanie w parach, w tym podział celów lub sektorów, by nie strzelać niepotrzebnie do tych samych tarcz na wspólnym kierunku oraz odpowiednie do tego rozdzielenie amunicji (również, tak jak w konkurencji indywidualnej, na broń długą i krótką oraz liczbę magazynków).

Wynik końcowy stanowił tzw. faktor, czyli liczba zdobytych punktów po odliczeniu karnych, podzielona przez czas pokonania toru.

Podczas tegorocznych zawodów „SOF Delta CUP” triumfowali reprezentanci Fundacji Sprzymierzeni z GROM, którzy zdobyli razem pierwsze miejsce w kategorii zespołowej, a jeden z nich także w kategorii indywidualnej, ze znaczną przewagą punktową nad pozostałymi uczestnikami, zwłaszcza na torach nocnych.

Zespołowo drugie miejsce zajęli strzelcy ze SPAP KWP w Katowicach, a trzecie jeden z zespołów wystawionych przez JW Agat.

Poza podium, ale tuż za zwycięzcami, znaleźli się Czesi, a na piątym miejscu zespół Straży Granicznej z portu lotniczego Katowice-Pyrzowice.

W klasyfikacji indywidualnej drugie miejsce przypadło komandosowi z Agatu, a na trzecim uplasował się st. chorąży z czeskich sił specjalnych. Tuż za nim był jego kolega. Zespół naszych południowych sąsiadów pokazał, że w zawodach z uczestnikami z zagranicy polscy strzelcy muszą się liczyć z jeszcze silniejszą konkurencją.

Podczas kończącego tę udaną imprezę spotkania Dowódca Komponentu Wojsk Specjalnych gen. bryg. Wojciech Marchwica, wręczając wraz ze sponsorami turnieju nagrody i gratulując zwycięzcom, podkreślił, że oprócz rywalizacji mającej na celu sprawdzenie się oraz doskonalenie poziomu zespołowych i indywidualnych umiejętności praktycznego posługiwania się bronią, szczególną wartość zawodom nadaje wymiana doświadczeń pomiędzy żołnierzami i funkcjonariuszami różnych jednostek specjalnych. My zaś gratulujemy wszystkim uczestnikom „SOF Delta Cup” podjęcia wyzwania zmierzenia się z najlepszymi kolegami w branży, a organizatorom kolejnej udanej edycji!

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!