Dżunglówki XXI wieku

Jungle Boots, czy wedle oryginalnej desygnaty armijnej „Boots, Tropical, Spike Protective” wszystkim kojarzą się ze zdjęciami amerykańskich GI z okresu wojny w Wietnamie. Buty te zostały zaprojektowane do użycia w warunkach tropikalnej dżungli, jednak ich historia sięga daleko wstecz, aż do czasów II wojny światowej, gdy podobne obuwie wykorzystywane było przez amerykańskie siły walczące na Pacyfiku. Czerpią też nieco z używanych przez Francuzów w Indochinach lekkich gumowych butów z cholewką wykonaną częściowo z brezentu, zwanych popularnie pataguas.

Nie ma chyba osoby, która nie kojarzy „dżangli” czy „dżunglówek” – jak popularnie nazywano je w Polsce – buty te, charakteryzujące się cholewką wykonaną z zielonego płótna bawełnianego, powstały na początku lat 60. XX wieku, w chwili, gdy zwiększało się amerykańskie zaangażowanie w konflikt wietnamski. Przydziałowe buty żołnierzy, wykonane całkowicie z licowanej skóry, zupełnie nie nadawały się do użycia w zabójczo gorącym i wilgotnym klimacie dżungli południowo-wschodniej Azji. Wszechobecna wilgoć błyskawicznie niszczyła skórzane obuwie, a wysokie temperatury powodowały trudno gojące się otarcia i odparzenia. Korzystając z wcześniejszych doświadczeń, zdecydowano się na wprowadzenie specjalnych butów do użycia w tej strefie klimatycznej, które w kolejnych swoich odmianach stały się niemal symbolem tamtej wojny, razem ze śmigłowcami Huey czy kamuflażem Tigerstripe. W odróżnieniu od standardowego obuwia, szybko schły, nie wymagały zbyt wielu zabiegów konserwacyjnych, a woda, która dostawała się do wnętrza buta, błyskawicznie się wylewała, dzięki siatkowym otworom drenażowym w dole buta.

Specjalnie ukształtowana podeszwa, z protektorem znanym jako Panama, zapewniała całkiem dobrą przyczepność w gliniastym podłożu wietnamskiej dżungli przy jednoczesnym „samooczyszczaniu” się protektora, a znajdująca się w niej metalowa wkładka chroniła stopę użytkownika przed przebiciem ostro zakończonymi kijami umieszczonymi w partyzanckich pułapkach.  Przekornie, buty zaprojektowane do walki w dżungli, stały się kilkadziesiąt lat później towarem niezwykle popularnym w Polsce, gdzie dotarły na początku lat 90., na fali zainteresowania amerykańskim wyposażeniem wojskowym, wraz z pierwszymi sklepami zajmującymi się handlem demobilem. W terenie bagnistym buty sprawowały się doskonale, problem pojawiał się jednak wraz z wejściem na nieco twardsze podłoże – podeszwa doskonała do dżungli nie zapewniała żadnej amortyzacji stopie na leśnym dukcie, nie wspominając już w ogóle o betonie czy też asfalcie, gdzie gwarantowała jedynie otarcia i odciski, a jak kto woli, ból i łzy. Oczywiście estymą darzone były tylko buty oryginalne, nie żadne podróbki rodem z Chin, których dziś mnóstwo znajduje się na rynku.

Amerykańskie siły zbrojne pod koniec lat 80. zmodyfikowały nieco but, wprowadzając w miejsce brezentu nylon, początkowo zielony, a później również czarny. Podeszwa wciąż pozostawała jednak ta sama. Potrzebę wprowadzenia jej zmiany dostrzegły cywilne firmy produkujące tego typu obuwie – Wellco oraz Altama, które stworzyły nowe odmiany Jungle Boots z lepszymi, zapewniającymi amortyzację i zwiększoną przyczepność podeszwami renomowanej marki Vibram. Wciąż jednak pozostawały to te same buty, różniące się od modelu podstawowego jedynie detalami.