Stulecie Sako

Skromne początki (1921-1927)

Sako to szczególny przypadek w historii przemysłu Finlandii. Początków marki Sako należy dopatrywać po raz pierwszy w 1919 roku, kiedy fińska Gwardia Cywilna potrzebowała warsztatu do naprawy rosyjskich karabinów zdobytych podczas wojny domowej. Warsztat uniezależniono ekonomicznie 1 kwietnia 1921 r., czyli w dniu, który Sako uważa za swój dzień urodzenia. Zamiast tylko naprawiać, Sako zaczął również produkować broń. Karabiny, przeznaczone dla Gwardii Cywilnej, wykonano poprzez złożenie luf pochodzących ze Szwajcarii i Niemiec ze starymi rosyjskimi karabinami.

Od warsztatu naprawczego do producenta karabinów (1927-1944)

W 1927 roku warsztat został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Suojeluskuntain Ase- ja Konepaja Osakeyhtiö, w skrócie Sako - Warsztat Broni i Maszyn Gwardii Cywilnej. W tym samym czasie firma przeniosła się z Helsinek do Riihimäki, na tę samą działkę przemysłową, na której nadal działa Sako. W Riihimäki rozpoczęto montaż nowego modelu karabinu, m / 28. Ten model, nazwany Pystykorva - Spitzhound, okazał się być nawet wyższej jakości niż podobne karabiny używane przez siły obronne. W tym czasie firma rozpoczęła również produkcję amunicji.

Pod koniec lat 30. XX wieku klimat polityczny w Europie zmienił się i rząd fiński zainicjował szeroko zakrojony program rozbudowy militarnej. Ze względu na duże zamówienia państwa na naboje pistoletowe sytuacja gospodarcza Sako ustabilizowała się i fabryka mogła zostać powiększona. Wojna zimowa w Finlandii, pokój tymczasowy i wojna kontynuacyjna były pracowitymi okresami. Sako stał się największym producentem nabojów pistoletowych w kraju, ponieważ w praktyce wszystkie naboje wystrzeliwane z pistoletu maszynowego były produkowane przez firmę Sako. Ponadto wielkość zamówień na najnowszy model karabinu, m / 39, wzrosła do niespotykanych dotąd wysokości. Liczba pracowników wzrosła do 800, z czego znaczna część to kobiety w czasie wojny. Riihimäki zostało zbombardowane, ale fabryka Sako nie odniosła znaczących zniszczeń.

Koniec wojny oznaczał dla Sako groźny zwrot: Gwardia Cywilna została umieszczona na liście zakazanych organizacji prowadzonej przez Urząd Kontroli. Jednak przywódcy organizacji przygotowali i zabezpieczyli majątek Gwardii Cywilnej, a akcje Sako przeszły na własność Fińskiego Czerwonego Krzyża, kierowanego wówczas przez marszałka Finlandii Mannerheima. Fiński Czerwony Krzyż był niewątpliwie jedyną krajową organizacją Czerwonego Krzyża zajmującą się przemysłem zbrojeniowym.

Po wojnie Sako musiał znaleźć nowe artykuły do sprzedaży. Dział amunicyjny wytwarzał narzędzia i drobne wyroby metalowe, takie jak osłonki do szminek, a warsztat mechaniczny naprawiał pistolety. Rozpoczęta w 1947 r. Produkcja maszyn włókienniczych okazała się ekonomicznie bardziej znacząca.

Pierwsze kroki w szerokim świecie (1944 - 1961)

Według Eliasa Hydéna, pułkownika jaegera, który zaczynał w 1946 roku jako dyrektor wykonawczy Sako, firma musiała wrócić do produkcji broni. W 1946 roku firma rozpoczęła produkcję armaty polowej L46, która została zaprojektowana wcześniej w czasie wojny. Model sprzedawał się dobrze w Finlandii, krajach skandynawskich i Europie Zachodniej.

Najważniejszym przełomem i najważniejszym osiągnięciem pułkownika Hydénsa był dostęp Sako do rynku Stanów Zjednoczonych. Możliwości w tym zamożnym kraju z silną kulturą broni były ogromne, ale tak samo jak konkurencja. Skala sukcesu wysokiej jakości karabinu zaskoczyła wszystkich, a w latach pięćdziesiątych eksport Sako do Stanów Zjednoczonych rósł z roku na rok. W 1952 r. Stany Zjednoczone były już największym krajem eksportowym Sako, a w 1953 r. Sprzedaż tam przekroczyła krajową sprzedaż Sako w Finlandii.

Lata wzrostu i trudności (1961 – 1986)

W 1962 roku Suomen Kaapelitehdas (Fińska Fabryka Kabli) kupiła udziały tej rozwijającej się firmy od fińskiego Czerwonego Krzyża. Pod koniec dekady Suomen Kaapelitehdas i Sako przeszły na własność wielobranżowej firmy Nokia. Dla Sako lata 60-te były dekadą wzrostu i rozwoju. Oprócz dział polowych i nabojów firma wznowiła produkcję broni wojskowej, pozyskując od sił zbrojnych zamówienie na nowe karabiny szturmowe.

To ożywienie przekształciło się w groźny spadek w latach siedemdziesiątych. Niedawna umowa dotycząca karabinów szturmowych pchnęła Sako w błędne koło nierentownych lat, a kryzys naftowy odbił się na międzynarodowej sprzedaży. Rentowność firmy została osłabiona, a pracowników rok po roku trzeba było zwalniać.

W 1985 roku Nokia zgodziła się z państwowym Valmetem na zjednoczenie firm zbrojeniowych tych firm. Nowa firma, Sako-Valmet, składała się z trzech fabryk broni, tj. W Riihimäki, Tourula w Jyväskylä i Tikkakoski, i rozpoczęła działalność na początku 1986 roku.

Świeży powiew zmian (1986 - 1999)

Droga nowej firmy była wyboista, bo aby zyskać rentowność, musiała latami przycinać funkcje i personel. W połowie lat 90. firma, obecnie pod nazwą Sako, w swoim zakładzie w Riihimäki kontynuowała jedynie produkcję broni bojowej i amunicji. Kluczowym czynnikiem okazała się seria produktów Sako 75, wprowadzona na rynek w 1996 roku. Sukces tej broni, pierwszego w historii projektu Sako, zmienił bieg firmy. Ten sukces pomógł Sako zrobić kolejny krok.

W stronę nowego tysiąclecia z Berettą (2000 - 2021)

Od dawna było oczywiste, że zasoby firmy wielkości Sako oraz interesy jej ówczesnych właścicieli, Nokii i Valmeta, nie wystarczą w międzynarodowej konkurencji. Firma musiała stać się częścią większego podmiotu z branży zbrojeniowej. Dokonano tego na przełomie tysiącleci, kiedy to duża włoska firma Beretta zainteresowała się Sako i firma weszła w skład holdingu.

Będąc częścią holdingu Beretta, Sako przeżywa 21 lat rozwoju. Beretta duży i zaangażowany w branżę podmiot, wspiera rozwój Sako i jego produkcję. Jednym z sukcesów sprzedażowych była Tikka T3, której milionowy egzemplarz został sprzedany przez Sako w 2020 roku. W tym samym roku firma wprowadziła na rynek nowy karabin hybrydowy Sako S20. Wypuszczenie na rynek tego technicznie zaawansowanego karabinu zgrabnie zbiegło się w czasie z długoletnią produkcją Sako. W 2020 roku Sako opracował również i wprowadził na rynek nowy, bezołowiowy pocisk Sako Powerhead Blade, aby zaspokoić potrzeby najbardziej wymagających myśliwych. Sako wkracza w swoje drugie stulecie jako wysoce kompetentny producent broni z długoterminowym ukierunkowaniem i solidną kontrolą swoich czasów.

Przyszłość: następne 100 lat

Kiedy osiągasz kamień milowy, ważne jest, aby spojrzeć wstecz i przemyśleć. Jeszcze ważniejsze jest wtedy skierowanie swojego spojrzenia na horyzont. Uczymy się z przeszłości, ale ciągle myślimy o tym, co będzie dalej - co przyniesie następne 100 lat. Gwarantujemy nowe innowacje i produkty, ale naszym celem jest coś większego. Postrzegamy siebie jako strażników tego wyjątkowego stylu życia, który dzielimy z naszymi ludźmi, naszymi partnerami i klientami. Przyszłość to nie tylko technologia, ale także ludzie, rozumienie potrzeb i pragnień innych strzelców. Nie przewidujemy przyszłości - wspólnie ją budujemy.

Przeczytaj także: Black Rifle... …od zabawki Mattel Toy do karabinu szturmowego >>

Tekst i zdjęcia: Sako

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!