Latarka czołowa Olight Array 2S. Czołówka sterowana bezdotykowo gestem dłoni

Trudno sobie wyobrazić utrwalony od dziesięcioleci wizerunek górnika bez latarki na kasku. Co prawda była ona nieco inna, niż te dzisiejsze miniaturowe, lekkie i wysoko wydajne, ponieważ miała spory i ciężki akumulator noszony przez górnika przy pasie (lub w innyo na czole wygodny sposób), podłączony przewodem do głowicy świetlnej.

Światło na czole

Dlaczego w ogóle używa się latarek czołowych? Czy one zaoferują coś więcej, niż tradycyjna latarka ręczna? Okazuje się, że latarka ręczna, gdy przemieszczamy się w warunkach ograniczonej widoczności, może być większa i cięższa (bo w ręce wygodniej przenosić ciężar, niż na głowie), a co się z tym wiąże, mocniejsza, lub posiadać baterie dające dłuższy czas pracy użytkowej. Jednak gdy warunkiem wykonania zadania są obie ręce wolne, latarka czołowa staje się jedynym optymalnym rozwiązaniem. Ponadto „czołówki” mają szereg innych zalet. Ich snop światła pokrywa się z kierunkiem ustawienia głowy, światło nie razi oczu użytkownika, a dzięki zrównoważonej odległości operowania światłem, czołówki umożliwiają wygodną pracę na przedmiotach widzianych z bliska, jak np. naprawianie drobnych podzespołów, przeszukiwanie schowka, praca na mapie, odczytanie dokumentu itp.

Komfort pracy rękami przy użyciu latarki czołowej sprawia, że są one chętnie wykorzystywane przez wspinaczy, grotołazów i speleologów, ratowników górskich, mechaników, wędkarzy, turystów, harcerzy, a nawet lekarzy niektórych specjalności.

Użycie latarek czołowych jest standardem w wyspecjalizowanych formacjach służb mundurowych. Czołówki doceniane są też przez rowerzystów; duet latarek nagłownych, czyli na czole biała, na potylicy czerwona, świetnie spisuje się bowiem w trakcie jazdy rowerem w warunkach ograniczonej widoczności, dając wysoko położone źródło światła (lepiej i z dalszej odległości widoczne dla innych pojazdów), umożliwiające stosowanie jednego uniwersalnego kompletu lamp do wszystkich posiadanych rowerów, które przy takim rozwiązaniu nie muszą mieć zamontowanego oświetlenia na stałe.

Latarkę czołową może też z powodzeniem i komfortem stosować osoba poruszająca się w nocy w odludnym terenie przy drodze z ruchem kołowym. Dziecko z małej miejscowości idące w okresie jesiennozimowym do szkoły poboczem nieoświetlonej, mało uczęszczanej przez pieszych drogi, którą poruszają się pojazdy mechaniczne, będzie znacznie bardziej bezpieczne, gdy założy niewielkich rozmiarów, komfortową latarkę czołową, niż poruszając się bez oświetlenia.

Postęp techniczny oferuje dziś latarki czołowe zminiaturyzowanych rozmiarów, ultralekkie, o kilku wydajnych źródłach światła i wielu funkcjach. Na porządku dziennym są opcje wyboru jasności światła, poziomu jego skupienia lub rozproszenia, praca w trybie stroboskopu, dodatkowe światło czerwone.

Nie dziwią dziś bardzo mocne latarki czołowe o wartości 1000 lumenów (lm), a nawet znacznie mocniejsze. Jedną z opcji latarek czołowych jest też światło minimalne (np. 1 lm), umożliwiające dostrzeganie rejonu pracy bez konieczności odzwyczajania wzroku od ciemności.

Czytaj też: Czołem, ciemności, ma stara przyjaciółko... >>>

Współczesne czołówki zapewniają ciągły czas pracy rzędu kilkudziesięciu godzin, co osiągnięto poprzez nowoczesne, niewielkich rozmiarów, pojemne źródła zasilania oraz zastosowanie oszczędnych emiterów światła, czyli diod elektroluminescencyjnych LED. Ponadto nowoczesne rozwiązania technologiczne pozwalają na podawanie jednakowego źródła światła niezależnie od poziomu naładowania baterii. Czołówki mają też optymalne zrównoważenie natężenia światła w polu pracy, co osiągnięto stosując soczewki rozpraszające typu PMMA TIR.

[oświetlenie, wyposażenie osobiste, wyposażenie indywidualne, latarki, latarki czołowe, latarka, latarka czołowa, czołówka, czołówki, Olight Array 2S, Olight]