Page 35 - SO_06_2018
P. 35

70.  nad  zupełnie  innym  projek-
          tem. Firma TAP została założona
          w  1923  r.  przez  Niilo  Lahtinena
          w  ujętej  w  jej  nazwie  miejsco-
          wości  Tampereen  w  środkowej
          Finlandii,  gdzie  rodził  się  prze-
          mysł  maszynowy  tego  kraju.
          Po  II  wojnie  światowej  skupiała
          się  najpierw  na  dostosowywa-
          niu  karabinów  z  demobilu  do
          celów sportowych, a dopiero na
          przełomie lat 60./70. zatrudnie-
          ni  w  TAP  konstruktorzy,  przede
          wszystkim Torsti Laaksonen i Jali
          Timari,  zaczęli  opracowywać   Rysunek patentowy prezentujący w uproszczonym przekroju broni ideę
          własne wzory na rynek cywilny:   konstrukcji z zamkiem poruszającym się skośnie względem wzdłużnej osi lufy.
          począwszy od „pompki” Caribu na
          nabój .222 Rem do konkurencji z ruchomymi tarczami, przez pierw-
          szy dwutaktowy karabinek małokalibrowy .22 WildBoar i w oparciu
          o niego szybkostrzelny biatlonowy .22 FinnBiathlon, po bardzo uda-
          ny  myśliwsko-sportowy  karabin  powtarzalny  (repetier)  Lakelander
          TAP-357, do którego prawa patentowe sprzedano – po wyprodukowa-
          niu w latach 1975–1979 aż 4000 sztuk – norweskiej firmie Kongsberg
          Våpenfabrikk (KV).
           Jali  Timari,  utalentowany  konstruktor,  który  gdyby  urodził  się
          w innym czasie i miejscu mógłby dorównać sławą może nawet E. Sto-
          nerowi czy J.M. Browningowi, pracował w drugiej połowie lat 70. nad
          prototypem szybkostrzelnego pistoletu tarczowego JAT-22 na spor-
          towy nabój bocznego zapłonu .22 Short, przeznaczonego do konku-
          rencji  olimpijskich.  Miał  on  bardzo  nisko  osadzoną  lufę  (być  może
          na wzór radzieckiego MC 3-1 Rekord z Tuły) oraz oryginalny zamek,
          który w drodze do przodu poruszał się nie klasycznie, w osi wzdłuż-
          nej lufy, lecz niejako zsuwając się w stosunku do niej pod niedużym
          kątem  w  dół.  Takie  rozwiązanie,  mające  sprzyjać  kompensowaniu
          podrzutu,  było  stosowane  już  w  XVIII  w.  we  francuskiej  artylerii
          i zostało opisane przez zgłębiającego jej tajniki we Francji pół-Fina,
          pół-Szweda nadzorującego rozbudowę słynnych fortyfikacji Viapori,
          hr. Augustina Ehrensvärdiä (1719–1972), ale Timari po raz pierwszy
          wykorzystał je w ręcznej broni strzeleckiej. Znikomy odrzut i podrzut
          jego prototypu podczas strzelania – co oczywiście zawdzięczał w du-
          żej mierze niskoenergetycznej amunicji, ale również swoim cechom
          konstrukcyjnym – zachęciły konstruktora do przygotowania również
          wersji  JAT-9  z  podobnym  układem  zamka  i  lufy,  lecz  na  znacznie
          silniejszy nabój wojskowy 9 mm x 19 Parabellum. Podczas jednego
          z testów awaria mechanizmu spustowego w tym pistolecie doprowa-  Rysunki patentowe pokazujące rolę przedniego chwytu w przeładowaniu
          dziła do niezamierzonego oddania z niego strzałów ogniem ciągłym.   i zabezpieczaniu Jati-Matica.
          Uwagę fińskiego konstruktora przykuło bardzo stabilne zachowanie   służb specjalnych oraz agentów prywatnych firm ochrony. Na różnych
          broni  nawet  w  takiej  sytuacji,  które  przełożyło  się  na  niespodzie-  egzemplarzach można było później spotkać naniesione różne formy
          wanie dobre skupienie serii na tarczy. Kolejnym krokiem Timariego   zapisu nazwy: „Jatimatic”, „JatiMatic” lub „Jati-Matic”.
          było więc zaprojektowania w oparciu o zebrane doświadczenia no-  Timari skonstruował pistolet maszynowy, który mimo zastosowa-
          woczesnego  pistoletu  maszynowego,  którego  oryginalna  konstruk-  nia nowatorskich rozwiązań zachował bardzo prostą budowę, z nie-
          cja  stała  się  przedmiotem  priorytetowych  zgłoszeń  patentowych   wielką  liczbą  części  (około  40,  wliczając  wszystkie  sprężyny,  kołki
          w Europie i USA już w październiku 1981 r. (Automatic hand firearm   itp.),  w  dodatku  łatwą  i  tanią  w  produkcji,  dzięki  szerokiemu  wy-
          US 4569270 A, EP0105272 A1 i B1, DE3277934D1 WO1983001679A1,   korzystaniu tworzyw sztucznych oraz szybkiego tłoczenia z blachy
          opublikowane w 1986 i 1988 r.). Fiński pm, początkowo nazwany Ja-  elementów komory zamkowej i pudełka magazynka. Jati–Matic jest
          TiMatic, co stanowiło skrót od imienia i nazwiska twórcy oraz koń-  bronią  samoczynno–samopowtarzalną,  działającą  na  najprostszej
          cówki słowa automatyczny (ang. automatic), został zaprezentowany   zasadzie wykorzystania energii zamka swobodnego. Strzela z zam-
          publicznie szerszemu gronu podczas paryskich targów broni Milipol   ka  otwartego,  czyli  zwalnianego  w celu  oddania  strzału  z tylnego,
          w 1983 r., jako przeznaczony przede wszystkim dla sił policyjnych,   napiętego położenia, by przesuwany w przód pod wpływem rozprę-

                                                                                                                35
                                                                                              magazyn ludzi akcji
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40