Page 15 - SO_4_2018

tu oraz trzech plutonów commando (A, B, C) po 60–66 żołnierzy każdy.
Pluton dowodzony przez kapitana podzielony był na sekcję dowodzenia
Selekcja oficerów rezerwy do 1. Pułku Commando
jest ponad trzykrotnie dłuższa od selekcji podoficerów i trzy 19-osobowe sekcje bojowe. Samodzielne kompanie działały głównie
i szeregowych. w rejonie Nowej Gwinei. Komandosi 1. IC zostali rozrzuceni po 1600-kilo-
metrowym obszarze Pacyfiku: Wyspach Admiralicji, Bougainville, Nowych
Hybrydach, Nowej Irlandii i Wyspach Salomona, z zadaniem obserwacji
posunięć wojsk japońskich. W działaniach tych ponieśli jednak duże stra-
ty, a ich resztki wcielono do 3. Kompanii. W tym czasie 2. IC walczyła na
Timorze, gdzie przeprowadziła szereg udanych akcji dywersyjnych. 3. IC
stacjonowała przez osiem miesięcy w Nowej Kaledonii, aż do przejęcia
obrony tego rejonu Pacyfiku przez Amerykanów, po czym przeniesiono
ją do Wau na Nowej Gwinei. 4. IC operowała od lata 1942 r. do stycznia
1943 r. na wyspie Timor, po czym wycofano ją do Australii. 5. IC przez
13 miesięcy prowadziła działania rozpoznawcze wokół budowanych przez
Japończyków baz w Lae i Salamane na Nowej Gwinei.
Pierwszy rajd komandosów tej kompanii należy do najbardziej wzor-
cowych – Australijczycy dostali się na teren bazy Salamane i nie pono-
sząc żadnych strat zlikwidowali 123 Japończyków. Tymczasem 2. i 4. IC
po powrocie z Timoru współdziałały z 6. i 7. Kompanią w późniejszych
operacjach na Nowej Gwinei. Po 1943 r. sformowano trzy pułki po trzy
kompanie przemianowane na szwadrony commando, a w ostatnim roku
wojny walczyło już 11 takich szwadronów liczących do 290 komandosów
każdy. Już od 1941 r. spośród nich wywodzili się pierwsi członkowie jed-
nostek specjalnych M i Z, podległych australijskiej służbie wywiadowczej
SRD (Services Reconnaissance Department), wzorem słynnej brytyjskiej
1941 r. w nowej Guerilla SOE (Special Operations Executive) organizującej tajne operacje z ich
Warfare School (Szkole Działań Partyzanckich), gdzie zakończono szkole- udziałem, w tym spektakularny rajd dywersyjny do Singapuru, znany jako
nie 4. Samodzielnej Kompanii i rozpoczęto formowanie 5., 6., 7. i 8. Ostat- operacja pk. Jaywick.
nia osiągnęła gotowość w maju 1942 r.
Australijska samodzielna kompania liczyła 273 komandosów, w tym
17 oficerów i dowodzona była przez majora. Składała się z 13-osobowe-
go dowództwa, 34 łącznościowców, 21 żołnierzy sekcji saperskiej, sześciu
w sekcji medycznej i czterech kierowców-mechaników sekcji transpor-

Komandosi 1 st Commando Rgt podczas skrytego
przenikania przez australijski busz, w starszym
wzorze mundurów DPCU SW17
w charakterystycznym kamuflażu AusCam,
uzbrojeni w 5,56 mm kbk M4A5 z celownikami
optycznymi Elcan C79.

15
magazyn ludzi akcji