Page 53 - SO 1/2019
P. 53
energetyczne typy o ostrołukowych pociskach (5,7 mm FN
P90, 4,6 mm HK MP7) większość poszukiwań – jeśli nie liczyć
ostatniego programu SCW („SPECIAL OPS” 4/2018) – sku-
pia się od lat na krótkolufowych subkarabinkach na amunicję
pośrednią. Amerykanie już w połowie lat 60. zaproponowali
jako uzupełnienie standardowych 5,56 mm Ar-15/M16 wer-
sje CAR-15 M608 Survival Rifle, mające służyć jako broń
przetrwania dla załóg samolotów i śmigłowców oraz subkbk
M607 i 619 (XM-177E1), które ze względu na znacznie zmniej-
szone wymiary kwalifikowano jako pistolet maszynowy (SMG – sub-
machinegun). Oba warianty szybko zainteresowały również siły specjalne
i rozpoznawcze. Skrócenie lufy o połowę (10 cali) zapewniło zmniejszenie
gabarytów broni, wiązało się jednak, mimo zmniejszenia skoku gwintu w jej
przewodzie z 12 cali, jak miało to miejsce w pełnowymiarowym karabinie,
do 9 dla poprawy stabilności wystrzeliwanych pocisków, z pogorszeniem
ich parametrów balistycznych oraz niosło inne, niepożądane skutki. Szyb-
kie pociski amunicji pośredniej wymagały dla zapewnienia im właściwych
osiągów odpowiedniej długości lufy, a jej skrócenie negatywnie odbijało się
na ich zasięgu – co komandosi i zwiadowcy, walczący najczęściej z zasko-
czenia na krótkich dystansach, byli jeszcze w stanie zaakceptować – ale
także, w związku z szybszym spadkiem prędkości oraz energii pocisków, na
Maxim Hatebrake muzzle booster
celności, przebijalności i skuteczności rażenia celów, gdyż wolniejszy pocisk
niż pistolet samopowtarzalny. Obecnie termin PDW równie często rozciąga po wejściu w miękki cel nie zawsze ulega niezbędnej do tego fragmentacji.
się na poręczną, dzięki niewielkim wymiarom i nierzucającą się w oczy, broń Gwałtowny spadek ciśnienia w krótszej lufie mógł przy tym powodować
przeznaczoną dla żołnierzy, funkcjonariuszy i pracowników zespołów PSD pogorszenie niezawodności działania automatyki broni, a z drugiej strony,
(Personal Security Details), wykonujących zadania związane z bezpośred- krótkolufowe wersje cechowało podczas strzelania wyraźne zwiększenie
nią ochroną VIP, tj. zasadniczo do odpowiadania ogniem na ataki z bliskiej huku i płomienia wylotowego. Ładunek prochowy naboju 5,56 mm spala się
odległości, najczęściej w środowisku miejskim, oraz nieutrudniającej ope- bowiem w całości w lufie o długości co najmniej 12 cali, w przypadku krót-
rowania z pojazdów i w ich wnętrzu. W przypadku sił specjalnych PDW to szych zaś proces ten kończy się ze znacznie zwiększonym ciśnieniem oraz
również, bynajmniej nie defensywna, kategoria najbardziej kompaktowej efektami dźwię- kowo-wizualnymi za jej wylotem, co
broni dla operatorów wykonujących najtrudniejsze zadania „niskoprofilowe” jest nie tylko silnie demaskujące, ale
we wrogim środowisku oraz szturmowe w najbliższym kontakcie z przeciw- i bardzo nieprzyjemne dla
nikiem i w ograniczonych przestrzeniach. W takich zastosowaniach nie ma strzelca oraz otoczenia,
zastępować pistoletów, lecz stanowić zasadniczy środek walki uzupełniony a przez to utrud-
przez broń krótką. niające zwłasz-
Po okresie wybierania do tej roli pistoletów maszynowych na typową cza działanie
amunicję pistoletową lub nowe, wysoko- zespołowe
PDX z krótkim magazynkiem
na amunicję 7,62 mm x 39.
53
magazyn ludzi akcji