Special-Ops.pl

Zaawansowane wyszukiwanie

Det A, Berlin

Ponury widok "Muru Berlińskiego"; zdj. US Army/USASOC

Ponury widok "Muru Berlińskiego"; zdj. US Army/USASOC

Siły specjalne US Army to temat stosunkowo dokładnie znany i opisywany w wielu źródłach, gdyż nigdy nie ukrywały większości informacji o swych strukturach, zadaniach, szkoleniu, uzbrojeniu i wyposażeniu, wiedząc, że tak naprawdę nie ma to istotnego wpływu na tzw. bezpieczeństwo operacyjne oraz skuteczność konkretnych misji. W ich historii była jednak jednostka jeszcze do niedawna otoczona tak ścisłą tajemnicą, że o jej funkcjonowaniu wiedział mało kto spoza tej formacji. Detachment A amerykańskich sił w Berlinie Zachodnim wykonywał bowiem unikalne, tajne zadania, jak powiedział w 30. rocznicę jej likwidacji dowódca U.S. Army Special Operations Command gen. Charles T. Cleveland: dosłownie w oku cyklonu „zimnej wojny”.

Zdjęcia: US Army/USASOC

Zobacz także

Krzysztof Mątecki Nowa jednostka specjalna Irlandii

Nowa jednostka specjalna Irlandii Nowa jednostka specjalna Irlandii

Ministerstwo Obrony Narodowej Republiki Irlandii ogłosiło powstanie nowej jednostki specjalnej pod nazwą Ireland Special Operations Forces, w skrócie IRL-SOF. Nowa formacja powstanie dzięki rozbudowie...

Ministerstwo Obrony Narodowej Republiki Irlandii ogłosiło powstanie nowej jednostki specjalnej pod nazwą Ireland Special Operations Forces, w skrócie IRL-SOF. Nowa formacja powstanie dzięki rozbudowie i restrukturyzacji istniejącej od 1980 roku jednostki specjalnej Army Ranger Wing (ARW). Tekst: Krzysztof Mątecki Zdjęcia: Óglaigh na hÉireann / Irish Defence Forces

Krzysztof Mątecki Podlaska GZD

Podlaska GZD Podlaska GZD

W 2019 roku powołano do życia Podlaską Grupę Zabezpieczenia Działań, która ma za zadanie zwalczać przestępczość zorganizowaną specjalizującą się w przestępstwach gospodarczych. Grupa ta działa na terenie...

W 2019 roku powołano do życia Podlaską Grupę Zabezpieczenia Działań, która ma za zadanie zwalczać przestępczość zorganizowaną specjalizującą się w przestępstwach gospodarczych. Grupa ta działa na terenie województwa podlaskiego i całej Polski, a jej głównym zadaniem jest wsparcie Wydziału Działań Taktycznych i Operacyjnych Ministerstwa Finansów (WDTiO) w czasie ich działań realizacyjnych. Tekst: Krzysztof Mątecki Zdjęcia: Gazeta Policyjna, Marek Kupczewski, PUCS w Białymstoku

Krzysztof Mątecki, Tomasz Łukaszewski Policyjni kontrterroryści

Policyjni kontrterroryści Policyjni kontrterroryści

Polska dysponuje 18 wysoce wyspecjalizowanymi jednostkami kontrterrorystycznymi Policji, których nadrzędnym celem jest fizyczne zwalczanie terroryzmu. Siedemnaście z nich to Samodzielne Pododdziały Kontrterrorystyczne...

Polska dysponuje 18 wysoce wyspecjalizowanymi jednostkami kontrterrorystycznymi Policji, których nadrzędnym celem jest fizyczne zwalczanie terroryzmu. Siedemnaście z nich to Samodzielne Pododdziały Kontrterrorystyczne Policji (SPKP), podlegające pod Komendy Wojewódzkie Policji. Skład uzupełnia Centralny Pododdział Kontrterrorystyczny Policji „BOA”, który od tego roku odpowiada za koordynację i przeprowadzanie selekcji do służby KT.

W 1949 r. na mocy porozumień zwycięskich sił w Niemczech stolica pokonanej III Rzeszy została, tak jak cały ten kraj, podzielona na cztery strefy okupacyjne: część wschodnią pod kontrolą ZSRR oraz zachodnią, zarządzoną przez aliantów zachodnich – sektory francuski, brytyjski i amerykański, stanowiące łącznie enklawę na terytorium należącej do radzieckiej strefy wpływów NRD.

Po nieudanej próbie zablokowania przez stronę wschodnią dostępu do Berlina Zachodniego w 1948 r., co spowodowało pierwszy poważny kryzys między sojusznikami z okresu II wojny światowej, między Wschodem a Zachodem zaczął narastać stan napięcia, określany jako „zimna wojna”.

W 1961 r., by zamknąć ostatnią otwartą drogę na Zachód, przez którą w ciągu poprzednich 10 lat wyemigrowało z Europy Wschodniej ponad 2,5 mln ludzi, na rozkaz radzieckiej administracji wojskowej w Niemczech (SMAD) Berlin Zachodni został odcięty systemem umocnień o długości ok. 156 km (betonowy mur, okopy, zapory drutowe, miny), zwanym w NRD antyfaszystowskim wałem ochronnym, a powszechnie znanym jako Mur Berliński.

Formalnie Berlin miał status miasta zdemilitaryzowanego, ale na mocy porozumień w Poczdamie każda strona utrzymywała tam własne siły wojskowe. W przypadku Amerykanów była to tzw. Berlin Brigade, której trzon stanowiły pododdziały 6. Pułku Piechoty.

Te same porozumienia zabraniały posiadania w składzie tych sił jednostek specjalnych oraz wywiadowczych, ale skoro od początku było jasne, że ZSRR nie zamierza ich respektować, alianci zachodni również zaktywizowali działania na tym polu

Berlin szybko stał się głównym miejscem rozgrywek pomiędzy organizacjami szpiegowskimi obu bloków politycznych. Dla Amerykanów był z jednej strony najdalej wysuniętą w głąb bloku wschodniego placówką wypadową na wypadek ewentualnego konfliktu, z drugiej: najbardziej zagrożonym miejscem, które w razie starcia Wschodu z Zachodem niewątpliwie natychmiast zostałoby zajęte przez siły NRD oraz Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech – ze wszystkimi tego konsekwencjami dla personelu i zasobów NATO w tym mieście. Przygotowanie na taką ewentualność wymagało dysponowania m.in. specjalistycznym oddziałem do zadań z pogranicza działań specjalnych i wywiadowczych.

W połowie 1956 r. z szeregów elitarnej 10. Grupy Sił Specjalnych [10th Special Forces Group (Airborne)] US Army, stacjonującej od 1953 r. koszarach Flint, w Bad Tölz, na południu zachodnich Niemiec (RFN) wyselekcjonowano blisko 40 żołnierzy o szczególnych predyspozycjach, z których w sierpniu sformowano sześć zmodyfikowanych zespołów operacyjnych A-Team (Operational Detachment Alpha). W odróżnieniu od typowych wówczas w „Zielonych Beretach” piętnasto-, a później dwunastoosobowych, składały się z sześciu ludzi: sierżanta sztabowego (SF Master Sergeant E8) i pięciu młodszych podoficerów.

Pierwszym dowódcą został mjr Edward V. „Malt” Maltese (1920–2006, podczas II wojny światowej i wojny w Korei oficer w jednostkach powietrznodesantowych), a jego zastępcą kpt. Barton.

Czytaj też: Karpacki WZD >>>

1 września przerzuceni prywatnymi samochodami do Berlina Zachodniego komandosi zainstalowali się na najwyższym piętrze budynku 1000B w amerykańskich koszarach McNair Barracks, jako Security Platoon kompanii dowodzenia sztabu 6. Pułku Piechoty (HQ and Headquarters Company 6th Infantry Regiment).

W kwietniu następnego roku przeniesiono ich do sekcji 2 budynku 904 w koszarach Andrews Barracks, w berlińskim dystrykcie Lichterfelde. Pod przykrywkową nazwą 7761st Army Unit Detachment A (Det A) przy kompanii dowodzenia berlińskiego garnizonu US Army pozostali do kwietnia 1962 r., po czym tajny pododdział wyłączono z sił garnizonowych, podporządkowując Brygadzie Berlińskiej US Army w Europie (USAREUR). 27 sierpnia 1965 r. otrzymał w dokumentach oficjalną nazwę 39th Special Forces Detachment, ale pozostawała ona utajniona, a zamiast niej nadal używano określenia Det A.

Numer 39 wybrano zaś jako wolny między 36–38, przydzielonymi wówczas pododdziałom sił specjalnych w Gwardii Narodowej stanu Alaska, a 40–45 w US Army Reserve na Hawajach.

Jednostka była tak tajna, że jeszcze w latach 80. kierowani do niej oficerowie dopiero na miejscu dowiadywali się, czym będą się zajmować. Przeznaczony do wykonywania różnorodnych niejawnych operacji w Berlinie, ale także „poza Murem”, nawet w innych krajach Europy Wschodniej, Det A był jednostką niekonwencjonalną, do której rekrutowano żołnierzy spełniających najwyższe, nie tylko bojowe standardy

Ponieważ duża część zadań wymagała działania w konspiracji i po cywilnemu, w sposób bliższy służbom niż siłom specjalnym, dobierano z różnych SF Groups ludzi biegle posługujących się językiem niemieckim i innymi, potrafiących wtopić się w środowisko, a nawet znających miejscową specyfikę narodową i kulturową oraz legitymujących się innymi przydatnymi zdolnościami, doświadczeniami i kontaktami. Dlatego też wśród żołnierzy Det A znalazło się wielu pochodzących z Niemiec lub Europy Środkowo-Wschodniej, w tym uchodźców, którzy po II wojnie światowej zdobyli obywatelstwo amerykańskie, służąc w US Army.

Tego rodzaju ochotnicy, często ludzie nieprzeciętni, z pełną przygód przeszłością, niejednokrotnie weterani II wojny światowej, a później wojny w Korei w szeregach armii USA, chętnie wstępowali następnie do tworzonych na początku lat 50. jednostek US Special Forces, świetnie odnajdując się ze swym temperamentem w działaniach niekonwencjonalnych. Wnosili znajomość języków i środowisk na kierunkach prawdopodobnego działania, a niektórzy nadal posiadali za „żelazną kurtyną” rodziny i znajomych.

Do 10. SFG(A), a potem do Det A trafili tacy żołnierze jak sierż. Peter V. Astalos (zm. 2011), który podczas II wojny światowej służył w szeregach armii rumuńskiej i niemieckiej, a później walczył w Wietnamie, weteran wielkiej bitwy pancernej pod Kurskiem Martin Urich, pochodzący z czeskich Sudetów Hermann Adler, czy dowodzący Detachmentem w latach 1972–1974, późniejszy gen. dywizji Sidney Shachnow – litewski Żyd, uciekinier z niemieckiego obozu koncentracyjnego w Kownie.

Pośród angielskich, niemieckich, węgierskich i czeskich (Vaclav Havel!) nazwisk członków Det A nie brakuje również polskich, a przynajmniej polsko brzmiących: Borek, Friedmansky, Jakubowski, Jaworski, Kandziora, Kaszer, Kepczyk, Kłys, Konarski, Laskowsky, Michniak, Moskaluk, Paduch, Pietrowski, Piusz, Pluta, Racz, Sługocki, Sobieski, Zebranski, Zielinski.

Trzecim dowódcą Det A (1958–1961) został polski imigrant z Detroit, rodem z centralnej Polski Roman T. Piernick, który w czasie II wojny światowej ukończył szkołę techniczną Army Air Force w Fort Logan, a zanim wstąpił do „Zielonych Berertów”, stacjonował jako młody oficer tuż po wojnie w Berlinie.

Typowa tura w szeregach tej jednostki trwała trzy lata, ale niektórzy służyli w niej nie dłużej niż rok i z różnych powodów wracali do macierzystych SFG, inni pozostawali w Det A na dwie tury, a po pewnym czasie wracali do Berlina na kolejną.

W latach 70. Detachment liczył wraz z personelem sztabowym średnio 90 komandosów, ale okresowo stan rósł znacznie powyżej setki. W poprzednich latach sześcioosobowe teamy zastąpiono dwunastoosobowymi, z których każdy miał dodatkową specjalizację, np. w skokach spadochronowych HALO z dużych wysokości lub nurkowaniu.

Stale dbano o kondycję fizyczną, m.in. przez codzienny trening biegowy na coraz dłuższym dystansie, poczynając od ponad mili w poniedziałek, a na pięciu kończąc w piątek.

Podczas miesięcznego zgrupowania na południu Niemiec w każdym tygodniu odbywał się bieg terenowy na cztery mile po zalesionych wzgórzach, a zimą trening narciarski z ekstremalnymi zjazdami krosowymi w zróżnicowanym terenie, w Niemczech lub podczas wyjazdów do innych krajów, np. Hiszpanii.

Co miesiąc żołnierze Det A wylatywali z berlińskiego lotniska Tempelhof, by zaliczyć kolejne soki spadochronowe w rejonie Bad Tölz, w Bawarii, a część regularnie doskonaliła umiejętności nurkowania bojowego, samodzielnie (np. w Grecji), wspólnie z żołnierzami 10. Grupy w Bad Tölz oraz Kampfschwimmerkompanie Bundesmarine (SPECIAL OPS nr 2/2014) w nadbałtyckich Eckernförde i Grossenbröde.

Całe wyposażenie płetwonurków Det A, wraz z małą komorą dekompresyjną, było produkcji niemieckiej. W połowie lat 70. jednostka popadła w chwilowy kryzys po niefortunnym wyznaczeniu na jej dowódców (po S. Shachnowie, który pełnił tę funkcje w latach 1972–1974) kolejno dwóch oficerów niezwiązanych z siłami specjalnymi. Wprowadzili oni służbę w mundurach, w dodatku z oznaką wojsk powietrznodesantowych i angażowali podwładnych głównie do pełnienia roli instruktorów dla pododdziałów Berlin Brigade, w zakresie zaawansowanego szkolenia piechoty, nurków-zwiadowców itp. Przez dwa lata odbijało się to negatywnie na funkcjonowaniu Det A i poważnie narażało ewentualne operacje. Na szczęście w 1976 r. na kolejne pięć lat dowodzenie jednostką objął urodzony w Czechosłowacji płk Stanley Olchovik o dużym doświadczeniu operacyjnym, który przy wsparciu swego sierż.-majora Jeffreya Rakera narodowości niemieckiej, szybko przywrócił tajny charakter i zadania Detachmentu. Pod ich kierunkiem podniesiono na najwyższy poziom kwalifikacje językowe oraz zdolności do prowadzenia działań niekonwencjonalnych i operacji specjalnych.

W tym czasie Det A nawiązał także współpracę szkoleniową z nową jednostką do walki z terroryzmem Bundesgrenzschutzu GSG9, podobnymi pododdziałem SEK i snajperskim PSK berlińskiej policji oraz renomowaną brytyjską formacją specjalną SAS, korzystając m.in. z jej doświadczeń ze skrytych operacji wywiadowczych i antyterrorystycznych w Irlandii Północnej. Wspólnie z nimi żołnierze Det A doskonalili podczas realistycznych treningów techniki i taktykę cqb (close quarters battle) typowe dla oddziałów kontrterrorystycznych, a w latach 80. szkolili się pod tym kątem na specjalistycznych kursach SOT (Special Operations Training) w Mott Lake, na terenie amerykańskiego Fort Bragg, również wspólnie z komandosami Delty. Uczyli się wyszukanych sposobów destrukcyjnego wykorzystywania materiałów wybuchowych, także pod kątem niszczenia konkretnych celów w Berlinie, a część przeszła zaawansowany kurs tego typu pod okiem specjalistów z CIA w tajnej bazie Harvey Point (Defense Testing Activity) w Północnej Karolinie.

W arsenale stosowanych przez jednostkę środków były takie wynalazki jak ładunki plastycznego materiału wybuchowego C-4 zamaskowane pod postacią bryłek węgla, do akcji sabotażowych na liniach kolejowych wokół Berlina, fiolki wypełnione metalowymi wiórkami do niszczenia turbin, strzelające zapalniczki i broń wytłumiona. W latach 70. i na początku 80. żołnierze Det A posługiwali się głównie niezdradzającym ich przynależności do US Army uzbrojeniem produkcji niemieckiej firmy Walther: pistoletami P5 i pm MPK na amunicję 9 mm Parabellum, w ostatnim okresie zastępowanymi przez HK MP5.

Detachment A pozostawał prawie przez całą swą historię w stałej, 24-godzinnej gotowości do działania. Jako część Brygady Berlińskiej przygotowywał najpierw swoje zespoły ODA do natychmiastowego przerzutu, w razie konfliktu zbrojnego z Układem Warszawskim, na terytorium Berlina Wschodniego oraz NRD i zaatakowania priorytetowych celów, wskazanych przez dowódcę sił amerykańskich w Berlinie Zachodnim jako istotnych dla obrony jego części miasta, a także w Unconventional Warfare Plan dowództwa sił USA w Europie (USEUCOM). Były to w następującej kolejności: newralgiczne punkty na liniach komunikacji kolejowej, telekomunikacji, siedziby wojskowe, magazyny paliw i innych ważnych surowców lub materiałów, istotne obiekty energetyczne i na wodach śródlądowych oraz pozostała krytyczna infrastruktura wroga.

W późniejszych planach brano pod uwagę nawet wyposażenie Det A pod tym kątem w małogabarytowe ładunki jądrowe SADM (Special Atomic Demolition Munition), przenoszone przez pojedynczych żołnierzy oraz szkolono w naprowadzaniu na cele za pomocą wskaźników laserowych uderzeń lotniczych i rakietowych.

Po wykonaniu tych zadań zespoły przechodziły do kolejnych, wskazanych przez dowódcę SOTFE (Support Operations Task Force Europe). Planowany zasięg operacyjny dochodził do 110 mil za linie przeciwnika, a komandosi Det A nie mieli złudzeń, że w warunkach wojny na wielką skalę ich misje miałyby charakter samobójczy.

Czytaj też: „Zielone Berety” - in extremis >>>

Choć podstawowy plan pozostał bez zmian do końca 1961 r., jeszcze 1 lipca 1959 r. sześć ODA berlińskiej jednostki przeorganizowano w pięć grup zadaniowych, które po przeprowadzeniu pierwszych ataków dywersyjnych miały przejść pod kontrolę operacyjną 10. SFG, przeznaczonej do działań w Europie Środkowej.

Dwie z tych grup przygotowywały się do skrytego przeniknięcia na przyszłe obszary operacyjne w tamtejszych krajach bloku wschodniego lub wycofania do Berlina Zachodniego, w celu podjęcia misji „stay-behind”, czyli przeczekania nawały przeciwnika we wcześniej przygotowanych kryjówkach, po czym rozpoczęcia w oparciu o nie działań dywersyjno-sabotażowych i budowania ruchu oporu na obszarze zajętym przez wroga.

Od 1978 r. Det A pod okiem CIA przygotowywał na taką okazję na terenie Berlina sieć kryjówek z wyposażeniem (tzw. mission support sites) oraz okresowo kontrolował stan zmagazynowanych w nich zapasów uzbrojenia, materiałów wybuchowych, środków łączności i medycznych, zgłaszając ewentualną konieczność ich wymiany.

Jednostka odpowiadała także za organizację dróg skrytej ewakuacji E&E (escape and evasion plan) do linii własnych sił na Zachodzie dla ważnego personelu, załóg strąconych maszyn lotniczych i siebie samych. W tym celu szykowała w Berlinie tajne skrzynki kontaktowe, trenowała dyskretne nawiązywanie kontaktu z agentami i łącznikami, organizację spotkań, obserwację, utrzymywanie bezpiecznej łączności i poruszania się po mieście oraz techniki kontrinwigilacyjne, a także uczestniczyła w ćwiczeniach NATO poświeconych realizacji E&E.

Wszystkie zadania Det A, a zwłaszcza te ostatnie, wymagały w znacznej mierze i w pierwszej kolejności umiejętności skrytego operowania po cywilnemu oraz zbierania, analizowania i wykorzystywania informacji wywiadowczych, w tym lokalizowania celów oraz tzw. opracowywania terenu działań.

Przeciwnik – tajna służba bezpieczeństwa NRD Stasi i radziecki KGB – był niezwykle groźny po obu stronach Muru.

„Zielone Berety” co prawda większość swych misji opierały na zaskakiwaniu i myleniu przeciwnika, zwłaszcza sprawianiu wrażenia znacznie większych sił niż w rzeczywistości, ale członkowie Det A, działający bardziej jak terenowi „operacyjniacy” wywiadu niż żołnierze, musieli dodatkowo opanować na podobnym poziomie sztukę konspiracji w środowisku cywilnym. Na co dzień nosili więc typowo niemieckie stroje cywilne, długie włosy, „cywilne” wąsy i bokobrody, płynnie mówili w miejscowym języku, poznawali dokładnie miejscowe zwyczaje, kulturę, historię i geografię terenu, nie posługiwali się amerykańskimi dokumentami, lecz z reguły fałszywymi prawami jazdy i paszportami wskazującymi na inną narodowość, a często podwójne obywatelstwo oraz paszportami dyplomatycznymi.

Ich pojazdy zaopatrzono w niemieckie numery i dokumenty rejestracyjne. Dysponowali także mundurami zachodnio- i wschodnioniemieckimi (armii i straży granicznej), francuskimi, brytyjskimi i USAF. Niewątpliwie byli pod stałą i czujną obserwacją wrogich służb, mieli też świadomość, że nawet jeśli nie do końca wiedzą one o jednostce, jej roli oraz zadaniach członków Det A, to miały dossier każdego z nich, skompletowane z wszelkich możliwych do uzyskania materiałów.

Część miejskiego treningu jednostki obejmowała zresztą mylenie i wymykanie się obserwacji agentów KGB lub Stasi. Det A prowadził również szkolenie pod tym kątem dla komandosów z 10. SFG i SEAL Team 2, stacjonujących na Krecie. Wiele technik działania i realizacji zadań wypracowanych przez tę jednostkę wykorzystywanych jest przez amerykańskie siły specjalne do dziś.

W drugiej połowie lat 70., w związku z gwałtownym wzrostem aktywności w Europie organizacji terrorystycznych o międzynarodowych powiązaniach, w Niemczech zwłaszcza lewicowej RAF (Rote Armee Fraktion), która od 1972 r. wzięła na cel również siły USA w RFN, doprowadzając zamachami do śmierci sześciu żołnierzy amerykańskich, zadania Det A poszerzono o fizyczne zwalczanie terroryzmu i odbijanie zakładników. Drugą najważniejszą misją jednostki stało się przygotowywanie planów, koordynowanie i przeprowadzanie operacji kontrterrorystycznych w rejonie odpowiedzialności europejskiego dowództwa sił amerykańskich, jako wojskowe wsparcie USEUCOM Counter-Terrorist Contingency Plan (CT CONPLAN) 0300.

Berliński Detachment A stał się „Deltą na Europę”, a jej członkowie musieli w tym celu jeszcze bardziej pogłębić techniki, taktykę i procedury operacji specjalnych w środowisku miejskim, ukierunkowane na przeciwdziałanie zagrożeniom terrorystycznym i ich neutralizację – od działań szturmowych, po snajperskie. Służyły temu m.in. szkolenia z GSG9, SEK, SAS i oczywiście Deltą, z którą Det A często był mylony w późniejszych publikacjach, w których pojawiły się pierwsze sygnały o istnieniu takiej jednostki

Pierwsze zdjęcia żołnierzy tego tajnego pododdziału „Zielonych Beretów” znalazły się w książce poświęconej Delcie z 1992 r., której współautorem był ostatni zastępca dowódcy Det A, Terry Griswold. Nie mając zdjęć Delty, włączył do ksiązki te z treningu cqb swych podwładnych z pm Walther MPK, w mundurach woodland, nomeksowych kombinezonach lotniczych w kolorze oliwkowym i po cywilnemu, nie zdradzając w podpisach, że bynajmniej nie przedstawiają żołnierzy Delty oraz jedno grupowe w czarnych strojach z MP5, z enigmatycznym podpisem: US Army hasty response team in Berlin and Delta troopers.

Z kolei w opisie ćwiczeń odbijania zakładników książka wspomina o: hasty respons team from the 10th SFG, która w tym czasie nie posiadała żadnego takiego pododdziału w swym składzie. Prawdopodobnie w ramach zadań kontrterrorystycznych Det A w latach 80. testował również czujność ochrony amerykańskich, a być może także innych natowskich obiektów w Europie.

W kwietniu 1980 r. kilku żołnierzy Det A wzięło udział w operacji „Eagle Claw”, mającej na celu odbicie 52 amerykańskich zakładników, przetrzymywanych w ambasadzie USA i budynku MSZ w stolicy Iranu, Teheranie.

Najpierw sierż.-major Raker wybrał dwóch spośród swych żołnierzy – jednego mającego uchodzić za Niemca, drugiego za Szkota – do przeprowadzenia wstępnego rozpoznania wywiadowczego przed tą misją i przygotowania przerzutu do Teheranu zespołu uderzeniowego, który uwolniłby trzech zakładników z MSZ. Do tego ostatniego zadania wyselekcjonowano ośmiu komandosów z Berlina pod dowództwem Olchovika. Część operacji powierzona Det A otrzymała kryptonim „Storm Cloud”, ale nigdy nie doszła do skutku, gdyż pierwsze podejście zostało przerwane ze względu na problemy wynikłe przy przerzucie głównych sił Delty, a drugie w związku z powodzeniem negocjacji.

W latach 80. jednostka, zwana wówczas nieoficjalnie w amerykańskich dowództwach jako US Army Europe Operational Security Detachment, brała regularnie udział w ćwiczeniach połączonych operacji specjalnych EUCOM. Składała się z sześciu ODA i sztabu FC (Forward Control), którego sekcje nadzorowali doświadczeni starsi podoficerowie, za wyjątkiem operacyjnej, na czele której stał kapitan, wcześniej dowodzący jednym z A-teamów. Na ćwiczeniach SOTFE (od 1983 r. SOCEUR – Special Operations Command Europe) pk. Flintlock zespoły te współdziałały z 10. SFG, jako przenikające wcześniej w dany rejon terenowe komórki, wspierające przerzut jej zespołów (przyjmując je w strefach zrzutów, zapewniając im lokalny transport i bezpieczne schronienie – safe houses), dowodzące partyzantką lub zapewniające łączność.

Podczas kolejnych ćwiczeń pk. Fleet Deer element z Det A stworzył i wypróbował sieć E&E dla lotników strąconych maszyn NATO na południu RFN, od granicy czechosłowackiej do francuskiej. W latach 1982–1983 trzy ODA z tej jednostki w trakcie ćwiczen pk. REFORGER (Return of Forces to Germany) wykonywały na rzecz sekcji wywiadu G2 VII Korpusu US Army misje rozpoznawcze humint, po raz pierwszy współdziałając z wojskami konwencjonalnymi.

We fragmencie pk. Carbine Fortress w sierpniu 1982 r. wzięły udział z wysuniętej minibazy operacyjnej w Illesheim zespoły nr 1 i 5, podzielone na trójki z dodatkowymi radiooperatorami, plus trzech w wozie łączności zamaskowanym w cywilnym pojeździe.

Det A dysponował wtedy dwoma takimi vanami, błękitnym i żółtym, z niemieckimi tablicami rejestracyjnymi, niewyróżniającymi się wśród ruchu innych miejscowych samochodów. Zamontowany w nich sprzęt prawdopodobnie umożliwiał prowadzenie nasłuchu radiokomunikacji między jednostkami wojsk Układu Warszawskiego za nieodległymi granicami.

We wrześniu jedna z komórek humint została zatrzymana przez niemiecką policję, ale nie chcąc zdradzić swej roli, musiała spędzić noc w areszcie, zanim nie interweniowało dowództwo. Mimo tego incydentu stojący na czele VII Korpusu gen. Livsey ocenił, że tylko działania wywiadowców Det A pozwalały skutecznie reagować jego wojskom na akcje potencjalnych agresorów. Komandosi zdobyli zaś cenne doświadczenia, które jeszcze lepiej przygotowały ich do wypełniania zadań w razie wybuchu wojny, ujęte w OPLAN 4304.

Sukces oznaczał udział w następnych ćwiczeniach REFORGER 1983, ale Det A zdecydował, że prócz tego musi poświęcić więcej uwagi swemu obszarowi operacyjnemu w Berlinie Zachodnim. Każdemu z sześciu A-teamów, na jaki wtedy podzielony był Detachment (plus sekcje S1-4, komórka łączności i medyczna) przydzielono po 2–3 dystrykty miasta, we wszystkich strefach zachodnich aliantów. Przykładowo Team One odpowiadał za Neukölln i Kreuzberg.

Korzystając z miniaturowych kamer, map, planów i bezpośredniej obserwacji zespoły gromadziły bardzo szczegółowe informacje o swym rejonie, na bieżąco je aktualizując. Oprócz tego personel Det A dołączał do załóg amerykańskich śmigłowców UH-1H „Huey” i lekkich samolotów Pilatus/Fairchild PC6-B2/H2 „Porter” Berlin Flight Detachment z Tempelhoff, które miały prawo do poruszania się w strefie do 20 km wokół miasta, by zapewniać świeże dane wywiadowcze Brygadzie Berlińskiej.

Rutynowe przeloty zwane Ring Flight, m.in. nad pobliskimi obiektami wojsk NRD i ZSRR, umożliwiały stałe monitorowanie wszelkich zmian w wyposażeniu przeciwnika oraz jego ruchów.

W lutym cały skład jednostki zaliczył w dwóch turach coroczne dziesięciodniowe szkolenie narciarskie w Garmisch-Partenkirchen, w tym trening infiltracji za pomocą długich przelotów na spadochronach sterowanych.

W marcu do Det A przyjechał sam dyrektor CIA William F. Casey z zaproszeniem dla dwunastu komandosów na zaawansowane, wieloetapowe szkolenie wywiadowcze, którego ostatnia część odbyła się w grudniu 1983 r. w Monachium.

Instruktorami byli emerytowani i aktywni oficerowie skrzydła paramilitarnego Agencji, którzy dzielili się wartościową wiedzą specjalistyczną, choć jak się okazało, żołnierze Det A okazali się lepsi od nich, jeśli chodzi o znajomość środowiska i języka.

W połowie roku komandosi udali się na miesiąc na kolejne doskonalące szkolenie kontrterrorystyczne SOT do USA, tym razem jednak nie jako pasażerowie rejsowych samolotów cywilnych ale MC-130 USAF z Rhein-Main AFB, by po całonocnym locie wylądować na spadochronach w strefie zrzutu St. Mere-Eglise pod Fort Bragg i prosto stamtąd ruszyć na praktyczny trening strzelecki oraz „czarnej taktyki” do Mott Lake.

Pod koniec roku Det A wziął udział w następnych ćwiczeniach ukierunkowanych na organizację dróg i procedur ewakuacji z okupowanego terytorium strąconych pilotów lub innego ważnego personelu, a w 1984 r. w manewrach Flintlock, podczas których współpracował ze zrzuconymi po locie z Anglii komandosami 10. SFG.

Był to jednak ostatni rok funkcjonowania Det A. W obliczu odwilży w stosunkach Wschód–Zachód i zmian politycznych, które wskazywały, że „zimna wojna” dobiega końca, US Army w październiku zrezygnowała z dalszego utrzymywania tego typu jednostki w Berlinie.

Po „wyczyszczeniu” siedziby z wszystkich materiałów i śladów świadczących o tajnych działaniach 16 grudnia 1984 r. Eugene G. Piasecki, który po dwóch latach służby w Det A przejął dowodzenie nim na tydzień przed rozwiązaniem, złożył ostatni raport szefowi sztabu Berlin Brigade. Nazajutrz zamknięto po raz ostatni pomieszczenia Detachmentu i blisko trzydziestoletnią historię najtajniejszego oddziału amerykańskich sił specjalnych w Europie.

Zabezpieczeniem antyterrorystycznym wojskowego personelu USA w Berlinie i nie tylko zajął się nowy pododdział US Army Physical Security Support Element (USAPSSE-B), wprowadzany w zadania przez poprzedników.

Pięć lat później upadł Mur Berliński, stając się symbolem upadku komunizmu, otwierając drogę do zjednoczenia Niemiec i wycofania wojsk radzieckich z tego kraju.

Det A okryty był jednak tajemnicą jeszcze przez wiele lat. Dopiero pod koniec 2014 r. pojawiły się pierwsze szersze informacje o jego istnieniu, a 30 stycznia odbyła uroczystość odsłonięcia tablicy pamięci tej jednostki na Army Special Operations Command Meadows Field Memorial Plaza w Fort Bragg. Obecni weterani Det A usłyszeli od dowódcy ARSOC gen. Clevelanda: „Żaden tej wielkości oddział nie zrobił więcej dla pokoju, stabilizacji i wolności”.

Ukrywaną przez lata nazwę 39th SF Detachment,1st Special Forces Regiment przekazano 16 października 2005 r. pododdziałowi amerykańskich sił specjalnych w Południowej Korei, wcześniej zwanego ogólnie Special Forces Detachment – Korea (SFD-K). Obecnie jest to jedyny samodzielny Detachment „Zielonych Beretów” w siłach regularnych.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!

Galeria zdjęć

Tytuł
przejdź do galerii

Komentarze

Powiązane

Redakcja Cenna współpraca Trening WZD MOSG z Finami

Cenna współpraca Trening WZD MOSG z Finami Cenna współpraca Trening WZD MOSG z Finami

Grupa funkcjonariuszy Wydziału Zabezpieczenia Działań Morskiego Oddziału Straży Granicznej od 28 września do 4 października 2014 roku przebywała w Finlandii. Na zaproszenie Jednostki Specjalnej Fińskiej...

Grupa funkcjonariuszy Wydziału Zabezpieczenia Działań Morskiego Oddziału Straży Granicznej od 28 września do 4 października 2014 roku przebywała w Finlandii. Na zaproszenie Jednostki Specjalnej Fińskiej Straży Granicznej Regionu Zatoki Fińskiej (Suomenlahden Valmiusjoukkue Merivartiosto) uczestniczyła w szkoleniu z udziałem żołnierzy Specjalnej Jednostki Fińskiej Marynarki Wojennej ETO (Erikoistoimintaosasto).

Ireneusz Chloupek 10-lecie WR KSP

10-lecie WR KSP 10-lecie WR KSP

1 stycznia 2005 r. Komendant Stołeczny owołał do życia w pionie kryminalnym warszawskiej policji nową jednostkę specjalnądo wsparcia innych jego komórek na najbardziej niebezpiecznych odcinkach walki z...

1 stycznia 2005 r. Komendant Stołeczny owołał do życia w pionie kryminalnym warszawskiej policji nową jednostkę specjalnądo wsparcia innych jego komórek na najbardziej niebezpiecznych odcinkach walki z przestępczością - Wydział Realizacyjny KSP. W ciągu następnych 10 lat należał on do najaktywniejszych bojowo policyjnych pododdziałów specjalnych w kraju, zdobywając podczas kolejnych „realizacji” bogate doświadczenie i wypracowując własną „tożsamość taktyczną”.

Ireneusz Chloupek KJK Komandosi Fiordów

KJK Komandosi Fiordów KJK Komandosi Fiordów

Położona na północnej flance NATO Norwegia, mimo mierzącej ponad 80 000 km linii brzegowej (wraz z wyspami), jeszcze do niedawna nie posiadała w swych siłach zbrojnych wyspecjalizowanej formacji morskodesantowej....

Położona na północnej flance NATO Norwegia, mimo mierzącej ponad 80 000 km linii brzegowej (wraz z wyspami), jeszcze do niedawna nie posiadała w swych siłach zbrojnych wyspecjalizowanej formacji morskodesantowej. Do ofensywnych działań od strony morza przygotowany był jedynie mały pododdział dywersyjny płetwonurków bojowych marynarki wojennej MJK, defensywne zaś pozostawały domeną artylerii nabrzeżnej. Dopiero w 2001 r., w ramach reorganizacji marynarki, powołano w jej strukturze rozpoznawczo-uderzeniową...

SPECIAL OPS SPECIAL OPS patronem medialnym Mistrzostw Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych

SPECIAL OPS patronem medialnym Mistrzostw Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych SPECIAL OPS patronem medialnym Mistrzostw Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych

11 czerwca br. w Centrum Szkolenia Policji Legionowo ruszają Mistrzostwa Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych. To pierwsza tego typu impreza w Polsce organizowana na tak...

11 czerwca br. w Centrum Szkolenia Policji Legionowo ruszają Mistrzostwa Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych. To pierwsza tego typu impreza w Polsce organizowana na tak szeroką skalę. Została wpisana do kalendarza wydarzeń sportowych pod patronatem Komendanta Głównego Policji na rok 2015.

Ireneusz Chloupek KOBRA SAT KWP w Lublinie

KOBRA SAT KWP w Lublinie KOBRA SAT KWP w Lublinie

W 2003 r. w strukturze lubelskiej policji utworzono własną Sekcję Antyterrorystyczną (SAT KWP) – jedną z siedmiu nowych jednostek tego typu w Polsce, sformowanych w komendach wojewódzkich, które nie dysponowały...

W 2003 r. w strukturze lubelskiej policji utworzono własną Sekcję Antyterrorystyczną (SAT KWP) – jedną z siedmiu nowych jednostek tego typu w Polsce, sformowanych w komendach wojewódzkich, które nie dysponowały Samodzielnym Pododdziałem Antyterrorystycznym. W Lublinie rozwinięto ją z funkcjonującej tam już od kilku lat, nieetatowej Sekcji Specjalnej.

SPECIAL OPS 25 lat GROM

25 lat GROM 25 lat GROM

Czerwiec 2015 r. to dla nas czas szczególny. To miesiąc, w którym jedna z najlepszych światowych, a także polskich jednostek specjalnych obchodzi swoje święto – ćwierćwiecze istnienia. Z okazji 25. rocznicy...

Czerwiec 2015 r. to dla nas czas szczególny. To miesiąc, w którym jedna z najlepszych światowych, a także polskich jednostek specjalnych obchodzi swoje święto – ćwierćwiecze istnienia. Z okazji 25. rocznicy powstania Jednostki Wojskowej GROM redakcja SPECIAL OPS przygotowała wydanie specjalne SPECIAL OPS EXTRA.

Mateusz J. Multarzyński Polsko-fińskie szkolenie pododdziałów specjalnych

Polsko-fińskie szkolenie pododdziałów specjalnych Polsko-fińskie szkolenie pododdziałów specjalnych

Szkolenie pododdziałów specjalnych Morskiego Oddziału Straży Granicznej oraz morskiego oddziału SG Finlandii Zatoki Fińskiej przeprowadzono w dniach 30 maja do 6 czerwca. Funkcjonariusze trenowali na ulicach...

Szkolenie pododdziałów specjalnych Morskiego Oddziału Straży Granicznej oraz morskiego oddziału SG Finlandii Zatoki Fińskiej przeprowadzono w dniach 30 maja do 6 czerwca. Funkcjonariusze trenowali na ulicach Trójmiasta, Lotnisku w Pruszczu Gdańskim, na strzelnicy oraz Zatoce Gdańskiej z udziałem śmigłowca Straży Granicznej oraz najnowszego patrolowca Fińskiej Straży Granicznej "Turva", który specjalnie przypłynął w piątek do Kaszubskiego Dywizjonu Straży Granicznej.

Ireneusz Chloupek Ratownicy

Ratownicy Ratownicy

Przechodzą zaawansowane szkolenie spadochronowe, nurkowe i surwiwalowe oraz trudny trening fizyczny. Działają w niewielkich zespołach, w najtrudniejszych warunkach, często na tyłach wroga i ramię w ramię...

Przechodzą zaawansowane szkolenie spadochronowe, nurkowe i surwiwalowe oraz trudny trening fizyczny. Działają w niewielkich zespołach, w najtrudniejszych warunkach, często na tyłach wroga i ramię w ramię z operatorami najlepszych jednostek specjalnych amerykańskich sił zbrojnych. W odróżnieniu od nich zasadniczym celem US Air Force Pararescue jest jednak ratowanie życia towarzyszy broni oraz poszukiwanie i odzyskiwanie utraconego personelu (ang. Personnel Recovery), któremu grozi niebezpieczeństwo...

Ireneusz Chloupek Zespół Interwencji Specjalnych

Zespół Interwencji Specjalnych Zespół Interwencji Specjalnych

Publikacja opisuje genezę i rys historyczny Zespołu Interwencji Specjalnych zajmującym się m.in. kontrolą ruchu granicznego, jego zadania oraz dzień powszedni jego członków.

Publikacja opisuje genezę i rys historyczny Zespołu Interwencji Specjalnych zajmującym się m.in. kontrolą ruchu granicznego, jego zadania oraz dzień powszedni jego członków.

Ireneusz Chloupek FUERZAS COMANDO 2015

FUERZAS COMANDO 2015 FUERZAS COMANDO 2015

23 lipca 2015 r. podczas uroczystej ceremonii w bazie gwatemalskich sił specjalnych w Poptún, ogłoszono wyniki kolejnych, już XI zawodów „Competencia Fuerzas Comando”. W rywalizacji o tytuł najlepszych...

23 lipca 2015 r. podczas uroczystej ceremonii w bazie gwatemalskich sił specjalnych w Poptún, ogłoszono wyniki kolejnych, już XI zawodów „Competencia Fuerzas Comando”. W rywalizacji o tytuł najlepszych operatorów i snajperów rozgrywanej między reprezentacjami sił specjalnych większości państw Ameryki Południowej, Środkowej i Północnej po raz siódmy zwycięzcami zostali kolumbijscy kontrterroryści z jednostki AFEAU.

Dariusz Materniak Siły Operacji Specjalnych Ukrainy

Siły Operacji Specjalnych Ukrainy Siły Operacji Specjalnych Ukrainy

Jest to niezwykle interesujący artykuł przybliżający Czytelnikowi ogólne wiadomości o systemie organizacji służb wojskowych na Ukrainie. Autor zawarł w nim podstawową wiedzę o wybranych formacjach wojskowych...

Jest to niezwykle interesujący artykuł przybliżający Czytelnikowi ogólne wiadomości o systemie organizacji służb wojskowych na Ukrainie. Autor zawarł w nim podstawową wiedzę o wybranych formacjach wojskowych ilustrując ją unikalnym materiałem fotograficznym.

Ireneusz Chloupek BT DELTA

BT DELTA BT DELTA

W artykule opisano genezę powstania norweskich sił kontrterrorystycznych Beredskapstroppen, które w policyjnym systemie łączności radiowej otrzymały przydomek Delta. Autor przedstawiając tę jednostkę m....

W artykule opisano genezę powstania norweskich sił kontrterrorystycznych Beredskapstroppen, które w policyjnym systemie łączności radiowej otrzymały przydomek Delta. Autor przedstawiając tę jednostkę m. in. przywołuje najbardziej spektakularne jej akcje, w tym szczegóły obławy na Andersa Brevika.

Ireneusz Chloupek Karpacki WZD

Karpacki WZD Karpacki WZD

Straż Graniczna – jako formacja odpowiedzialna nie tylko za ochronę granic Polski, ale i bardzo ważnego odcinka zewnętrznej granicy Unii Europejskiej, w tym zwalczanie naruszającej je przestępczości zorganizowanej...

Straż Graniczna – jako formacja odpowiedzialna nie tylko za ochronę granic Polski, ale i bardzo ważnego odcinka zewnętrznej granicy Unii Europejskiej, w tym zwalczanie naruszającej je przestępczości zorganizowanej na terenie całego kraju – dostosowując swe struktury i formy działania do jak najskuteczniejszego wypełniania nałożonych na nią zadań, powołała do życia w swych szeregach pododdziały specjalne do wykonywania najbardziej niebezpiecznych zadań, znane jako Wydziały Zabezpieczenia Działań....

Ireneusz Chloupek Brygada OZ

Brygada OZ Brygada OZ

Publikacja przedstawia Brygadę OZ, jednostkę militarną armii izraelskiej. Autor scharakteryzował jednostki podlegające jej dowództwu, opisał cykle szkoleń, wymagania bojowe i ważniejsze sukcesy bojowe.

Publikacja przedstawia Brygadę OZ, jednostkę militarną armii izraelskiej. Autor scharakteryzował jednostki podlegające jej dowództwu, opisał cykle szkoleń, wymagania bojowe i ważniejsze sukcesy bojowe.

Ireneusz Chloupek Komandosi bez państwa

Komandosi bez państwa Komandosi bez państwa

Artykuł zapoznaje Czytelnika z unikalną wiedzą dotyczącą organizacji sił militarnych Kurdystanu, który na mapie politycznej świata nie istnieje jako państwo.

Artykuł zapoznaje Czytelnika z unikalną wiedzą dotyczącą organizacji sił militarnych Kurdystanu, który na mapie politycznej świata nie istnieje jako państwo.

Ireneusz Chloupek Wydział Ochrony OSŻW

Wydział Ochrony OSŻW Wydział Ochrony OSŻW

Autor przedstawił genezę powstania i codzienne działania Wydziału Ochrony warszawskiego Oddziału Specjalnego Żandarmerii Wojskowej mającego na celu zapewnienie bezpieczeństwa najważniejszych osób w MON,...

Autor przedstawił genezę powstania i codzienne działania Wydziału Ochrony warszawskiego Oddziału Specjalnego Żandarmerii Wojskowej mającego na celu zapewnienie bezpieczeństwa najważniejszych osób w MON, innych osobistości państwowych oraz odwiedzających Polskę zagranicznych delegacji wojskowych i nie tylko.

Ireneusz Chloupek Jagdkommando

Jagdkommando Jagdkommando

Publikacja przedstawia rys historyczny austriackich sił specjalnych Bundesheer - Jagdkommando. Poznajemy ich struktury, system rekrutacji, wyposażenie indywidualne, uzbrojenie... Całość ilustruje bogaty...

Publikacja przedstawia rys historyczny austriackich sił specjalnych Bundesheer - Jagdkommando. Poznajemy ich struktury, system rekrutacji, wyposażenie indywidualne, uzbrojenie... Całość ilustruje bogaty materiał zdjęciowy.

Ireneusz Chloupek BOA KGP po „czterdziestce”

BOA KGP po „czterdziestce” BOA KGP po „czterdziestce”

40 lat temu sformowano w Polsce pierwszą grupę specjalną o charakterze antyterrorystycznym, której obecnym następcą, po latach zmian nazw, podporządkowania i organizacyjnych, jest od 2008 r. Biuro Operacji...

40 lat temu sformowano w Polsce pierwszą grupę specjalną o charakterze antyterrorystycznym, której obecnym następcą, po latach zmian nazw, podporządkowania i organizacyjnych, jest od 2008 r. Biuro Operacji Antyterrorystycznych Komendy Głównej Policji (obecnie Centralny Pododdział Kontrterrorystyczny Policji BOA) - jedna z najstarszych tego typu policyjnych jednostek sił specjalnych do walki z terroryzmem w Europie.

Ireneusz Chloupek K-Komando

K-Komando K-Komando

Wśród jednostek interwencyjnych Unii Europejskiej zrzeszonych w grupie zadaniowej „Atlas”, estońska K-Komando nie należy ani do najbardziej znanych, ani tak rozbudowanych jak te z największych państw naszego...

Wśród jednostek interwencyjnych Unii Europejskiej zrzeszonych w grupie zadaniowej „Atlas”, estońska K-Komando nie należy ani do najbardziej znanych, ani tak rozbudowanych jak te z największych państw naszego kontynentu, o znacznie dłuższych tradycjach. Mniejsza, proporcjonalnie do wielkości terytorium oraz populacji swego kraju, nie ustępuje jednak unijnym partnerom poziomem profesjonalnego przygotowania do zadań stawianych przed policyjnymi oddziałami kontrterrorystycznymi i posiada spore doświadczenie...

Błażej Bierczyński Oblicza polskich specjalsów - wystawa pamiątek i fotografii „Polskie Wojska Specjalne”

Oblicza polskich specjalsów - wystawa pamiątek i fotografii „Polskie Wojska Specjalne” Oblicza polskich specjalsów - wystawa pamiątek i fotografii „Polskie Wojska Specjalne”

Bohaterowie, elita, twardziele, autorytety w zakresie umiejętności, ale i reprezentowanych wartości, spadkobiercy szlachetnych tradycji, synowie, mężowie, ojcowie i bracia. Koledzy i towarzysze broni....

Bohaterowie, elita, twardziele, autorytety w zakresie umiejętności, ale i reprezentowanych wartości, spadkobiercy szlachetnych tradycji, synowie, mężowie, ojcowie i bracia. Koledzy i towarzysze broni. Zwykli-niezwykli ludzie. Te określenia to tylko część z „twarzy” żołnierzy Polskich Wojsk Specjalnych. Przedstawienia bliżej owianych aurą tajemniczości (także ze względu na wojskowe operacyjne bezpieczeństwo) wojowników podjęła się Agata Ring z Centrum Weterana Działań Poza Granicami Państwa, która...

Ireneusz Chloupek ISOF (Men in Black)

ISOF (Men in Black) ISOF (Men in Black)

Gdy oddajemy do druku ten numer „SPECIAL OPS”, trwa krwawa batalia o odbicie Mosulu, głównego miasta na północy Iraku, z rąk salafickich ekstremistów islamskich, którzy w 2014 r. przejęli kontrolę nad...

Gdy oddajemy do druku ten numer „SPECIAL OPS”, trwa krwawa batalia o odbicie Mosulu, głównego miasta na północy Iraku, z rąk salafickich ekstremistów islamskich, którzy w 2014 r. przejęli kontrolę nad znaczną częścią tego kraju, w ramach ekspansji z Syrii ich samozwańczego kalifatu, zwanego Państwem Islamskim (ISIS, ISIL, Daesz). Na czele rządowych sił irackich operuje ich najskuteczniejsza, wyróżniająca się czarnym umundurowaniem formacja, funkcjonująca niezależnie od armii i struktur msw - Irackie...

Ireneusz Chloupek Guerrilleros MOE - hiszpańskie jednostki specjalne

Guerrilleros MOE - hiszpańskie jednostki specjalne Guerrilleros MOE - hiszpańskie jednostki specjalne

20 lat temu, w ramach planu NORTE (Nueva Organización del Ejército de Tierra) w armii hiszpańskiej powołano do życia 6 października 1997 r. nowe Dowództwo Operacji Specjalnych MOE (Mando de Operaciones...

20 lat temu, w ramach planu NORTE (Nueva Organización del Ejército de Tierra) w armii hiszpańskiej powołano do życia 6 października 1997 r. nowe Dowództwo Operacji Specjalnych MOE (Mando de Operaciones Especiales), któremu podporządkowano wszystkie jednostki specjalne wojsk lądowych. Oznaczało to początek nowej ery w już wtedy 40-letniej historii współczesnych „guerrilleros”, jak w tym kraju tradycyjnie nazywa się komandosów.

Mateusz J. Multarzyński Zostań komandosem!

Zostań komandosem! Zostań komandosem!

Zgodnie z Decyzją nr 143/MON Ministra Obrony narodowej Antoniego Macierewicza, opublikowaną 14 lipca br. w Dzienniku Urzędowym MON, uruchomiony został nabór na szkolenie kandydatów na żołnierzy Wojsk Specjalnych....

Zgodnie z Decyzją nr 143/MON Ministra Obrony narodowej Antoniego Macierewicza, opublikowaną 14 lipca br. w Dzienniku Urzędowym MON, uruchomiony został nabór na szkolenie kandydatów na żołnierzy Wojsk Specjalnych. Do Ośrodka Szkolenia Wojsk Specjalnych działającego w Jednostce Wojskowej Komandosów w Lublińcu na półroczny kurs „Jata” przyjętych zostanie 30 osób niebędących żołnierzami Sił Zbrojnych RP lub funkcjonariuszami służb mundurowych. Wnioski o przyjęcie na szkolenie można składać do 30 września.

Ireneusz Chloupek US COAST GUARD DSF

US COAST GUARD DSF US COAST GUARD DSF

Amerykańska Straż Wybrzeża USCG (United States Coast Guard) nawet w samych Stanach Zjednoczonych kojarzona jest głównie z misjami poszukiwawczo-ratowniczymi na wodach przybrzeżnych oraz ich patrolowaniem...

Amerykańska Straż Wybrzeża USCG (United States Coast Guard) nawet w samych Stanach Zjednoczonych kojarzona jest głównie z misjami poszukiwawczo-ratowniczymi na wodach przybrzeżnych oraz ich patrolowaniem w ramach antyprzemytniczego zabezpieczania morskich granic USA i ochrony środowiska. Tymczasem, jako jeden z pięciu rodzajów sił zbrojnych tego państwa podporządkowany Departamentowi Bezpieczeństwa Krajowego DHS (Department of Homeland Security), łączy ona funkcje cywilne i wojskowe, w obu przypadkach...

Wybrane dla Ciebie

Jak sprawić, by niewidoczne stało się widoczne »

Jak sprawić, by niewidoczne stało się widoczne » Jak sprawić, by niewidoczne stało się widoczne »

Jak przeprowadzić skuteczna obronę »

Jak przeprowadzić skuteczna obronę » Jak przeprowadzić skuteczna obronę »

Podstawowe elementy do usprawnienia komunikacji w wojsku »

Podstawowe elementy do usprawnienia komunikacji w wojsku » Podstawowe elementy do usprawnienia komunikacji w wojsku »

Zdradzamy sposób na stabilny grunt pod nogami »

Zdradzamy sposób na stabilny grunt pod nogami »  Zdradzamy sposób na stabilny grunt pod nogami »

Jak ochronić dłonie i poprawić trzymanie »

Jak ochronić dłonie i poprawić trzymanie »  Jak ochronić dłonie i poprawić trzymanie »

Gdzie doposażysz się taktycznie »

Gdzie doposażysz się taktycznie » Gdzie doposażysz się taktycznie »

Kompletna ochrona balistyczna »

Kompletna ochrona balistyczna » Kompletna ochrona balistyczna »

Poznaj arkana radiokomunikacji wojskowej w XXI wieku »

Poznaj arkana radiokomunikacji wojskowej w XXI wieku » Poznaj arkana radiokomunikacji wojskowej w XXI wieku »

Wybierz sprzęt, który sprawdzi się w niskich temperaturach »

Wybierz sprzęt, który sprawdzi się w niskich temperaturach » Wybierz sprzęt, który sprawdzi się w niskich temperaturach »

Jakie jest najlepsze podejście do konserwacji tłumików w warunkach polowych »

Jakie jest najlepsze podejście do konserwacji tłumików w warunkach polowych » Jakie jest najlepsze podejście do konserwacji tłumików w warunkach polowych »

Buty odporne na wszystko »

Buty odporne na wszystko » Buty odporne na wszystko »

Poznaj korzyści z bycia licencjonowanym Instruktorem Sportu Strzeleckiego »

Poznaj korzyści z bycia licencjonowanym Instruktorem Sportu Strzeleckiego » Poznaj korzyści z bycia licencjonowanym Instruktorem Sportu Strzeleckiego »

Czym bezpiecznie wypijesz wodę prosto z rzeki

Czym bezpiecznie wypijesz wodę prosto z rzeki Czym bezpiecznie wypijesz wodę prosto z rzeki

Funkcjonalne doposażenie , które zapewni komfort w ekstramalnych sytuacjach?

Funkcjonalne doposażenie , które zapewni komfort w ekstramalnych sytuacjach? Funkcjonalne doposażenie , które zapewni komfort w ekstramalnych sytuacjach?

Które apteczki przyjdą Ci z pomocą »

Które apteczki przyjdą Ci z pomocą » Które apteczki przyjdą Ci z pomocą »

Najnowsze produkty i technologie

Dariusz Leżała, Transactor Security Sp. z o.o. Przenośne systemy rentgenowskie w rozpoznaniu zagrożeń CBRN-E

Przenośne systemy rentgenowskie w rozpoznaniu zagrożeń CBRN-E Przenośne systemy rentgenowskie w rozpoznaniu zagrożeń CBRN-E

Rozpoznanie i neutralizacja zagrożeń CBRN-E, do których zaliczamy zagrożenia chemiczne, biologiczne, radiologiczne, nuklearne oraz zagrożenia związane z materiałami i urządzeniami wybuchowymi, wymaga ciągłego...

Rozpoznanie i neutralizacja zagrożeń CBRN-E, do których zaliczamy zagrożenia chemiczne, biologiczne, radiologiczne, nuklearne oraz zagrożenia związane z materiałami i urządzeniami wybuchowymi, wymaga ciągłego rozwoju sprzętu specjalistycznego umożliwiającego ich ujawnienie i identyfikację. Naprzeciw tym wymogom wychodzi firma Transactor Security Sp. z o.o., która w ofercie ma najnowsze rozwiązania sprzętowe firm VIDISCO Ltd. oraz Viken Detection.

Militaria.pl Potrzebny medyk! - taktyczne wyposażenie medyczne

Potrzebny medyk! - taktyczne wyposażenie medyczne Potrzebny medyk! - taktyczne wyposażenie medyczne

Wyposażenie medyczne w służbach mundurowych to kluczowy element ekwipunku taktycznego. Wyposażenie to obejmuje szeroki zakres narzędzi, sprzętu i środków, które służą do udzielenia pierwszej pomocy w warunkach...

Wyposażenie medyczne w służbach mundurowych to kluczowy element ekwipunku taktycznego. Wyposażenie to obejmuje szeroki zakres narzędzi, sprzętu i środków, które służą do udzielenia pierwszej pomocy w warunkach polowych, w tym także podczas sytuacji kryzysowych czy akcji ratunkowych. Bardzo ważne jest to, aby taktyczne wyposażenie medyczne było łatwe w transporcie i szybkie w użyciu. W tym artykule omawiamy najpotrzebniejsze wyposażenie medyczne, które warto mieć przy sobie.

Ha3o Okulary taktyczne najnowszej generacji Revision Military w technologii I-VIS

Okulary taktyczne najnowszej generacji Revision Military w technologii I-VIS Okulary taktyczne najnowszej generacji Revision Military w technologii I-VIS

Współcześnie wszechstronnie używane okulary taktyczne mają za zadanie chronić oczy operatora, jak również pozwolić na dokładną i precyzyjną obserwację otoczenia. Od ich jakości oraz możliwości dostosowania...

Współcześnie wszechstronnie używane okulary taktyczne mają za zadanie chronić oczy operatora, jak również pozwolić na dokładną i precyzyjną obserwację otoczenia. Od ich jakości oraz możliwości dostosowania do warunków zależy jakość obserwacji przekładająca się na bezpieczeństwo indywidualne oraz powodzenie całego wykonanego zadania. I choć wydawać by się mogło, że obecne rozwiązania w zakresie optyki taktycznej oferują bardzo wiele, to okazuje się, że w tej materii można pójść jeszcze o krok dalej,...

Militaria.pl Ekwipunek na wyprawę - czyli co zabrać na survival i bushraft

Ekwipunek na wyprawę - czyli co zabrać na survival i bushraft Ekwipunek na wyprawę - czyli co zabrać na survival i bushraft

Odpowiednio skompletowany ekwipunek to podstawa bezpieczeństwa i komfortu podczas survivalu czy bushraftu. Przekłada się on na skuteczność i satysfakcję z doświadczenia. Zarówno wytrawni weterani, jak...

Odpowiednio skompletowany ekwipunek to podstawa bezpieczeństwa i komfortu podczas survivalu czy bushraftu. Przekłada się on na skuteczność i satysfakcję z doświadczenia. Zarówno wytrawni weterani, jak i początkujący entuzjaści survivalu i bushcraftu docenią znaczenie starannie dobranego zestawu niezbędnych przedmiotów.

Griffin Group Defence Nowe funkcje w termowizyjnych urządzeniach obserwacyjnych

Nowe funkcje w termowizyjnych urządzeniach obserwacyjnych Nowe funkcje w termowizyjnych urządzeniach obserwacyjnych

Firma Griffin Group Defence posiada w swojej ofercie najwyższej klasy doręczne urządzenia termowizyjne, które umożliwiają obserwację w warunkach dziennych jak i nocnych. Dzięki wykorzystaniu termowizji,...

Firma Griffin Group Defence posiada w swojej ofercie najwyższej klasy doręczne urządzenia termowizyjne, które umożliwiają obserwację w warunkach dziennych jak i nocnych. Dzięki wykorzystaniu termowizji, pozwalają one na wykrycie nawet mało widocznych celów - w kamuflażu lub w otoczeniu, które utrudnia rozpoznanie.

Patryk Kościński Buty Wojskowe Prabos Grizzly 933 – zimowy test użytkowania

Buty Wojskowe Prabos Grizzly 933 – zimowy test użytkowania Buty Wojskowe Prabos Grizzly 933 – zimowy test użytkowania

Jak podaje producent, firma Prabos - Grizzly 933 to wytrzymałe zimowe buty wojskowe, skonstruowane z myślą o użyciu w skrajnie mroźnych warunkach. Przeznaczone są dla osób, które potrzebują wytrzymałego...

Jak podaje producent, firma Prabos - Grizzly 933 to wytrzymałe zimowe buty wojskowe, skonstruowane z myślą o użyciu w skrajnie mroźnych warunkach. Przeznaczone są dla osób, które potrzebują wytrzymałego i ciepłego obuwia na zimę. Polecane są dla żołnierzy, pracowników leśnych, służb mundurowych oraz osób, które lubią aktywnie spędzać czas na świeżym powietrzu w zimie. Wykonane są ze skóry i materiału izolacyjnego Gore-Tex THERMIUM, który zapewnia dobrą izolację termiczną. Dzięki temu w butach można...

Militaria.pl Obierz jasny cel misji: przegląd latarek czołowych i kątowych

Obierz jasny cel misji: przegląd latarek czołowych i kątowych Obierz jasny cel misji: przegląd latarek czołowych i kątowych

Latarki czołowe i kątowe są praktycznymi urządzeniami, które znajdują szerokie zastosowanie podczas różnych czynności. Wiele profesji zawodowych i aktywności wymaga solidnego źródła światła, a przy tym...

Latarki czołowe i kątowe są praktycznymi urządzeniami, które znajdują szerokie zastosowanie podczas różnych czynności. Wiele profesji zawodowych i aktywności wymaga solidnego źródła światła, a przy tym możliwości dostosowywania kąta padania strumienia światła przy zachowaniu swobody ruchów. Wszystkie te udogodnienia zapewniają latarki czołowe i kątowe.

Instytut Nowych Technologii Sp. z o.o. Predator Eye - przełom w dziedzinie technologii termowizji i transmisji obrazu

Predator Eye - przełom w dziedzinie technologii termowizji i transmisji obrazu Predator Eye - przełom w dziedzinie technologii termowizji i transmisji obrazu

Predator Eye to nowatorskie rozwiązanie w zakresie obrazowania termicznego. Predator Eye jest to nahełmowy zestaw zbudowany z kamery termowizyjnej przekazującej obraz na mikrowyświetlacz dooczny wraz z...

Predator Eye to nowatorskie rozwiązanie w zakresie obrazowania termicznego. Predator Eye jest to nahełmowy zestaw zbudowany z kamery termowizyjnej przekazującej obraz na mikrowyświetlacz dooczny wraz z modułem zasilającym i transmitującym obraz w czasie rzeczywistym do zdalnej lokalizacji. Ten polski produkt to przełom w działaniach poszukiwawczych, operacyjno-śledczych oraz ratowniczych. Jego unikalna konstrukcja umożliwia użytkownikom pełną swobodę ruchów, jednocześnie zapewniając dostęp do zaawansowanej...

pcphunters.com Jak wybrać karabinek pneumatyczny dla siebie?

Jak wybrać karabinek pneumatyczny dla siebie? Jak wybrać karabinek pneumatyczny dla siebie?

W sprzedaży jest dostępnych kilka rodzai broni pneumatycznej. Różnią się wzajemnie m.in. sposobem zasilania, kalibrem czy możliwością zamontowania dodatkowego sprzętu ułatwiającego strzelanie. Jeśli interesuje...

W sprzedaży jest dostępnych kilka rodzai broni pneumatycznej. Różnią się wzajemnie m.in. sposobem zasilania, kalibrem czy możliwością zamontowania dodatkowego sprzętu ułatwiającego strzelanie. Jeśli interesuje Cię zakup karabinka pneumatycznego, powinieneś wiedzieć, czym charakteryzują się poszczególne typy wiatrówek oraz do czego będziesz ich używał. Czym jest karabinek pneumatyczny? Czym charakteryzują się poszczególne typy wiatrówek długich?

Copyright © 2004-2019 Grupa MEDIUM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, nr KRS: 0000537655. Wszelkie prawa, w tym Autora, Wydawcy i Producenta bazy danych zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione. Korzystanie z serwisu i zamieszczonych w nim utworów i danych wyłącznie na zasadach określonych w Zasadach korzystania z serwisu.
Special-Ops

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień przeglądarki dotyczących cookies. Nim Państwo zaczną korzystać z naszego serwisu prosimy o zapoznanie się z naszą polityką prywatności oraz Informacją o Cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności oraz Informacji o Cookies. Administratorem Państwa danych osobowych jest Grupa MEDIUM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.K., nr KRS: 0000537655, z siedzibą w 04-112 Warszawa, ul. Karczewska 18, tel. +48 22 810-21-24, właściciel strony www.special-ops.pl. Twoje Dane Osobowe będą chronione zgodnie z wytycznymi polityki prywatności www.special-ops.pl oraz zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r i z Ustawą o ochronie danych osobowych Dz.U. 2018 poz. 1000 z dnia 10 maja 2018r.