Arsenał GROM (1)
JW GROM, Bartłomiej Bera, Andrzej Krugler, Marek Strzałkowski
"Ci panowie będą mieć najlepszy sprzęt, będą najlepiej wyszkoleni, będą najlepszymi polskimi żołnierzami” – powiedział z absolutnym przekonaniem twórca JW 2305, wskazując na szczęśliwców, którzy dobrnęli do końca jednej z pierwszych selekcji w Bieszczadach.
Zobacz także
Radosław Tyślewicz STG77 A1 MOD
Rok 2023 w armii austriackiej (OBH) upłynął pod znakiem modernizacji i zmian rozpoczętych jeszcze w okresie Covid-19. Wprowadzono między innymi nowe umundurowanie polowe z innowacyjnym kamuflażem oraz...
Rok 2023 w armii austriackiej (OBH) upłynął pod znakiem modernizacji i zmian rozpoczętych jeszcze w okresie Covid-19. Wprowadzono między innymi nowe umundurowanie polowe z innowacyjnym kamuflażem oraz dokonano modernizacji karabinka STG77. W lutym 2023 roku pierwsze egzemplarze nowej broni trafiły do jednostek liniowych, a proces symbolicznie zakończyło wręczenie w grudniu nowych egzemplarzy tej broni kadetom Theresianische Militärakademie przez mister obrony narodowej. Tekst: Radosław Tyślewicz Zdjęcia:...
Krzysztof Mątecki Kolejne S70i Black Hawk w Wojskach Specjalnych
Pod koniec 2023 roku do Wojsk Specjalnych trafiły dwa kolejne wielozadaniowe śmigłowce S70i Black Hawk, zwiększając tym samym do 6 szt. liczbę tych maszyn we flocie Wojsk Specjalnych. Dostawy śmigłowców realizowane...
Pod koniec 2023 roku do Wojsk Specjalnych trafiły dwa kolejne wielozadaniowe śmigłowce S70i Black Hawk, zwiększając tym samym do 6 szt. liczbę tych maszyn we flocie Wojsk Specjalnych. Dostawy śmigłowców realizowane są w ramach kontraktu podpisanego pomiędzy MON a PZL Mielec w 2019 roku. Wiropłaty Black Hawk to śmigłowce wsparcia bojowego, które w naszych Wojskach Specjalnych odpowiadają za transport operatorów do i z miejsca operacji. Tekst: Krzysztof Mątecki Zdjęcia: Magdalena Wajer, Iwona Stopczyk,...
Marcin Kaczmarek APACHE AH-64E GUARDIAN v6 Polskiego Lotnictwa Wojsk Lądowych
W połowie sierpnia 2023 roku Departament Stanu Stanów Zjednoczonych zatwierdził sprzedaż Polsce 96 egz. śmigłowców uderzeniowych APACHE w aktualnie najnowszej wersji AH-64E GUARDIAN v6. O fakcie tym poinformowała...
W połowie sierpnia 2023 roku Departament Stanu Stanów Zjednoczonych zatwierdził sprzedaż Polsce 96 egz. śmigłowców uderzeniowych APACHE w aktualnie najnowszej wersji AH-64E GUARDIAN v6. O fakcie tym poinformowała 21 sierpnia należąca do Pentagonu agencja DSCA (Defence Security Cooperation Agency). Pozytywna decyzja Departamentu Stanu podyktowana została chęcią wsparcia polityki zagranicznej i bezpieczeństwa narodowego Stanów Zjednoczonych poprzez zwiększenie obronności państw wchodzących w skład...
Choć początki były skromne, arsenał GROM rzeczywiście szybko zaczął zapełniać się nowoczesną bronią, jakiej używały najlepsze zachodnie jednostki specjalne, wyróżniającą się pozytywnie nie tylko na tle krajowych standardów, ale z czasem nawet w porównaniu do uzbrojenia zagranicznych partnerów.Podczas objazdu jednostek specjalnych WP, który miał na celu rekrutowanie pierwszych kandydatów z armii do JW 2305, ppłk Sławomir Petelicki i jego kilku najwcześniejszych współpracowników wyposażeni byli w budzące podziw u komandosów z Lublińca czy Bolesławca, amerykańskie Smith&Wessony Model 19 (dawniej znane jako Combat Magnum) z długimi, sześciocalowymi lufami, na nabój .357 Magnum.
Ta egzotyczna dla żołnierzy broń była jednak tylko wypożyczona od Wydziału Antyterrorystycznego Komendy Stołecznej Policji właśnie w tym celu, a próba zaopatrzenia zalążka GROM z zapasów MSW okazała się porażką. Były tam nawet ciężkie granatniki przeciwpancerne (lekkie działa bezodrzutowe) SPG-9, ale nie było ani profesjonalnej broni snajperskiej, ani dobrej broni krótkiej (Zdobądź więcej informacji na temat uzbrojenia). Kieszonkowe brazylijskie Taurusy PT-51 kalibru 6,35 mm, ani krajowe P-64 i P-83 na nabój Makarowa 9 mm × 18 nie były tym, czego potrzebowała wojskowa jednostka do walki z terroryzmem.
Przeczytaj także: Kompaktowa latarka na broń STREAMLIGHT TLR-7 >>
Broń krótka
Pierwsze nowoczesne pistolety na silniejszą amunicję 9×19 mm Parabellum znaleziono w magazynach Urzędu Ochrony Państwa. Były to czechosłowackie CZ-75 i CZ-85, będące wówczas już standardową bronią boczną antyterrorystów polskiej policji. Chociaż „czezetki” pozostały w niedużej liczbie ulubioną bronią krótką niektórych żołnierzy GROM na wiele lat, to rolę podstawowego pistoletu w tej jednostce jako pierwszy zajął belgijski FN Browning HP (High Power) MK II i III, z partii broni przekazanej w ramach pomocy amerykańskiej przy tworzeniu JW 2305: z kurkiem typu ostroga, obustronną dźwignią bezpiecznika, okładkami chwytu z drewna lub czarnego tworzywa sztucznego. Ten nienajnowszy już, bo produkowany od lat 30.
XX w. „klasyk” jeszcze w latach 80. pozostawał ulubioną bronią wielu czołowych jednostek specjalnych, od brytyjskiej SAS, przez formacje izraelskie, po amerykański HRT FBI, był także popularny w CIA. Podczas misji na Haiti Amerykanie przekazali polskiemu kontyngentowi dodatkowo trochę swoich 11,43-mm Coltów M1911A1 w czarnych, skórzanych kaburach M1916, a płk Petelicki otrzymał nową włoską 9-mm Berettę M9 (M92FS).
W drugiej połowie lat 90. nowym standardowym pistoletem operatorów GROM stał się dopiero podbijający rynki, niemiecki 9-mm USP renomowanej firmy Heckler&Koch GmbH, ze szkieletem z chwytem i magazynkiem z tworzywa sztucznego. Nadprzeciętnie niezawodny i wytrzymały, łączył sprawdzone, tradycyjne rozwiązania z nowoczesnymi.
Zobacz galerię: ZANIM UDERZYŁ GROM >>
Oprócz wersji podstawowej do arsenału jednostki trafiły także testowe egzemplarze odmian z dłuższymi lufami i regulowanymi celownikami USP Match oraz Expert o sportowej proweniencji, a także „ofensywne” Mk 23 Mod 0 SOCOM .45. W bliższych nam latach standardowe USP, używane już podczas misji we Wschodniej Slawonii, zostały uzupełnione o USP 9 SD – odmianę przystosowaną do dołączania tłumika dźwięku Impuls IIA szwajcarskiej firmy B&T AG.
HK USP mogą być wyposażone także w półprzezroczyste magazynki. Typowe akcesoria to oświetlenie taktyczne UTL M2 amerykańskiej firmy Insight Technology Inc., a ostatnio miniaturowy celownik kolimatorowy SMS (Shield Mini Sight) brytyjskiej firmy Shield Firearms & Sights. Do tego dochodzą zestawy umożliwiające strzelanie treningową amunicją barwiącą, dawniej Simmunition FX, a obecnie UTM.
Wzorem JW GROM ten typ pistoletu trafił do uzbrojenia pozostałych jednostek polskich Wojsk Specjalnych (JW Agat, JW Komandosów, JW Nil), za wyjątkiem morskiej JW „Formoza”, która wprowadziła szwajcarsko-niemieckie SIG-Sauery P226. Kilka sztuk takiej broni posiada również GROM, a jej kompaktowa wersja P228 była m.in. osobistą bronią służbową gen. Petelickiego (przekazaną później Muzeum WP).
Od końca lat 90. GROM nabywał także w mniejszej liczbie popularne zwłaszcza w policyjnych jednostkach antyterrorystycznych, austriackie 9-mm pistolety Glock 17 III generacji, z oświetleniem taktycznym GTL 10 lub np. Streamlight TLR2, które cieszą się uznaniem części operatorów ze względu m.in. na prostą, ergonomiczną budowę, pozbawioną wielu elementów niepotrzebnych doświadczonym strzelcom, a zapewniającą gotowość do natychmiastowego użycia bez zbędnych dodatkowych manipulacji, niskie ułożenie lufy nad chwytem oraz „szybki” mechanizm spustowy z krótkim resetem.
W 2006 r. do JW GROM trafiła mała partia belgijskich pistoletów FN FiveSeven na amunicję małokalibrową 5,7 mm SS190, oferującą przebijalność, celność (płaską trajektorię lotu) i zasięg skuteczny znacznie przekraczające osiągi broni na typowe naboje pistoletowe. Zakupiono je wraz z pm FN P90 na taką samą amunicję, ale uznawane są także za odpowiednią broń boczną dla snajperów.
W arsenale broni krótkiej JW 2305 można znaleźć także pojedyncze, oryginalne typy innych pistoletów do zadań specjalnych, takie jak np. potężny izraelski IMI Desert Eagle na silną amunicję rewolwerową oraz wytłumiony amerykański Ruger Mk II Target na sportowy nabój bocznego zapłonu .22 LR.
Pistolety maszynowe
Jak opowiadał gen. Petelicki w wywiadzie-rzece, udzielonym Michałowi Komarowi („GROM siła i honor”, Wydawnictwo Literackie 2010), już na początku tworzenia JW 2305 udał się ze swymi dwoma oficerami do Oberndorfu, by bezpośrednio u producenta zapoznać się z bronią uznanej marki HK. Niemcy urażeni tym, że Polacy przewyższają umiejętnościami ich strzelców fabrycznych, próbowali ich zbyć pod pretekstem, iż przepisy kontroli eksportu COCOM nie pozwalają im sprzedać broni do kraju należącego wówczas jeszcze do Układu Warszawskiego. Ich 9-mm pistolety maszynowe MP5, broń będąca wtedy symbolem komandosów najlepszych jednostek na świecie, mimo to szybko jednak stały się pierwszym, podstawowym typem broni długiej GROM, dostarczone przez partnerów amerykańskich.
Operatorzy JW 2305 otrzymali najpierw standardowe MP5A3 z kolbami wysuwanymi i w mniejszej liczbie MP5A2 z kolbami stałymi, ze zwykłymi łożami lub łożem z zamontowanym w nim oświetleniem taktycznym SureFire M628LM bądź LMF, niektóre z wczesnym wzorem szwajcarskich celowników kolimatorowych Kern RV (Reflexvisier).
Przed końcem lat 90. zakupiono nowe MP5A5 z nowym chwytem i mechanizmem spustowym Navy (z oznaczeniami piktogramowymi), które oprócz strzelania ogniem pojedynczym i ciągłym miały ustawienie do serii trzystrzałowych oraz z łożem M628 z latarką SureFire lub podobnym Laser Devices LDITL-P. Pojedyncze miały celownik optyczny ZF Z-24 Hensoldt Fero, na niektórych montowano celowniki kolimatorowe Comp M szwedzkiej firmy Aimpoint, a łoża zaopatrywano czasem w dodatkowy chwyt przedni.
Oprócz takich podstawowych wersji niemieckich pm operatorzy GROM dostali wyposażone w integralny tłumik dźwięku MP5SD5 z kolbą stałą i SD6 z wysuwaną, z takim samym mechanizmem spustowym. Pod wystającym z łoża odcinkiem tłumika zamocowano w nich latarki taktyczne firmy SureFire z włącznikiem żelowym, a na wsporniku pod celowniki optyczne nad komorą zamkową umieszczano początkowo wczesny typ sporego wskaźnika laserowego.
Od 2003 r. coraz szerzej zaczęły być używane na broni JW GROM, począwszy od MP5, amerykańskie celowniki holograficzne EOTech HWS 552, a następnie nowsze XPS3.
Część egzemplarzy otrzymała kolby składane na bok BT-20155 produkcji szwajcarskiej B&T AG oraz jej łoża TL-99A1 3 rail o trzech szynach montażowych MIL-Std-1913, z których boczne wykorzystywane są do osadzania oświetlenia taktycznego i nowoczesnych wskaźników laserowych Laser Devices DBAL-A2 (Dual Beam Aiming Laser, Advanced2, emitujący wiązkę widoczną gołym okiem lub tylko w podczerwieni, oznaczenie amerykańskie: AN/PEQ-15A), a na dolnym odcinku z reguły umieszczany jest dodatkowy chwyt przedni VFG. MP5 mogą w razie potrzeby zostać wyposażone także w szybko dołączalny tłumik dźwięku BT MP5 QD oraz zostać za pomocą zestawu konwersyjnego o wyróżniającym, błękitnym pokryciu, dostosowane do strzelania barwiącą amunicją treningową.
W arsenale GROM znajduje się również krótki, bezkolbowy MP5K, który może być zamontowany w specjalnej walizeczce do dyskretnego przenoszenia, z możliwością otwarcia ognia z jej wnętrza.
W 2006 r. JW GROM zakupił dodatkowo małą partię belgijskich 5,7-mm pm FN P90 Tactical klasy PDW („SPECIAL OPS” nr 1/2014), głównie z myślą o wykorzystaniu przez operatorów w ochronie VIP-ów. One również mogą być wyposażone w tłumik dźwięku (FNH Attenuator), celownik holograficzny EOTech HWS 552 lub optyczny Trijicon ACOG/RMR Combo (Advanced Combat Optical Gunsight/Ruggedized Miniature Reflex) TA01-ECOS-RMR z minikolimatorem oraz oświetlenie taktyczne.
Karabinki automatyczne
Żołnierze GROM byli pierwszymi użytkownikami zagranicznych karabinków w Polsce, choć w ich arsenale z oczywistych względów najpierw znalazła się podstawowa broń długa WP, czyli 7,62-mm radzieckie kbk AKM i AKMS, produkowane na licencji w Radomiu, a także ich wersja erkaemowa RPK(S). Nigdy nie były one jednak traktowane w tej jednostce jako jej standard – operatorzy poznawali ją jako typową broń potencjalnych przeciwników i współpracujących jednostek własnych, mogli wykorzystywać popularne „kałasznikowy” w przypadku misji wymagających takiego uzbrojenia ze względów operacyjnych oraz treningowo, zwłaszcza że amunicja ślepa do nich jest łatwo dostępna i tania.
Po misji na Haiti strona amerykańska dostarczyła JW 2305 pierwsze karabinki M4A1 na natowską amunicję pośrednią 5,56 mm, o wiele bardziej ergonomiczne niż „ogólnowojskowe” wzory produkcji krajowej, bardziej odpowiednie do zadań jednostki także dzięki nowoczesnemu osprzętowi. Były to takie same, jak używała słynna amerykańska Delta, SR-16 Carbine z renomowanych zakładów Knight’s Armament Company (KAC) z Florydy, z lufą długości 14,5 cala i kolbą Colt Type 4 o czteropołożeniowo regulowanej długości.
Kbk KAC wyposażone były w celownik Aimpoint Comp M (oznaczenie amerykańskie: M68 Close Combat Optic, ECOS-N) oraz system uniwersalnych szyn montażowych RIS (Rail Interface System) wokół lufy, na których mocowano u góry wskaźnik laserowy AN/PEQ-2A, a od dołu charakterystyczny firmowy chwyt przedni z latarką taktyczną SureFire 6P Classic lub granatnik podwieszany M203A1 PIP z 9-calową lufą kalibru 40 mm.
W ramach przygotowań do misji w Iraku zamierzano zakupić kolejne M4, ale kbk Knighta stały się w tym czasie trudniej dostępne, gdyż po otrzymaniu przez tę firmę zamówień od armii amerykańskiej, znacząco wydłużyły się formalności związane z importem produktów KAC do innych krajów.
Ujmując sprawę w skrócie: licencja eksportowa na broń KAC przechodziła przez amerykańskie Ministerstwo Obrony i oferujący ją w Polsce Cenzin mógł w związku z tym zrealizować zamówienie po około roku. Dlatego też nowe kbk kupiono w firmie Bushmaster Firearms Inc., reprezentowanej w Polsce przez szczecińską IMS Griffin, gdyż w przypadku tego producenta procedury związane ze sprowadzeniem M4 przebiegały za pośrednictwem Ministerstwa Handlu i broń z tej wytwórni była dostępna wielokrotnie szybciej.
Tą drogą nadeszły więc bushmastery M4A3 (XM15-E2S) w wersji SOPMOD, czyli z osprzętem do operacji specjalnych, obejmującym oprócz zestawu szyn montażowych m.in. oświetlenie taktyczne, prosty chwyt przedni VFG, tłumik dźwięku M4 QD firmy KAC (QDSS-NT4), wskaźnik laserowy AN/PEQ-2A, granatnik M203 itp.
Szczegóły pozwalające łatwo odróżnić te kbk od SR16 to nowa kolba o dłuższej stopce i charakterystycznych rzędach prostokątnych zagłębień po bokach oraz w części egzemplarzy składana podstawa muszki, zamiast klasycznej trójkątnej. Oprócz dotychczasowych celowników Aimpoint do obu typów wykorzystywano następnie także holograficzne HWS 552 EOTech, a czasem celowniki optyczne Trijicon ACOG o powiększeniu czterokrotnym.
Chociaż wśród głównych producentów klasycznych M4 dla odbiorców militarnych firma Bushmaster uznawana jest obecnie za dostawcę egzemplarzy bardzo dobrej jakości, operatorzy GROM oceniali karabinki tej marki jako bardziej zawodne od starszych ze znaczkiem KAC. Trafiały się wśród nich zarówno sztuki niesprawiające specjalnych problemów, jak i podatne na zacięcia bardziej od pozostałych, zwłaszcza przy wykorzystaniu generującej większe zanieczyszczenia, krajowej amunicji Mesko.
Co ciekawe, mimo używania kbk automatycznych M4 także podczas działań CQB, w tym treningów odbijania zakładników w pomieszczeniach oraz morskich akcji abordażowych, GROM nie zakupił wówczas bardziej poręcznych do tych celów wersji krótkolufowych (entry carbine), w rodzaju US Navy Mk18 Mod 0 z lufą długości 262 mm, używanych m.in. przez Navy SEALs, z którymi operatorzy JW 2305 wielokrotnie współdziałali szkoleniowo i bojowo.
Wśród bushmasterów GROM znalazło się natomiast kilka egzemplarzy z cięższą i dłuższą, 16-calową lufą o wzdłużnych żłobieniach (fluted 16” HB), bez mechanicznych przyrządów celowniczych – po zaopatrzeniu w celownik optyczny, np. Leupold Mark 4 MR/T 1,5-5×20 mm M2, czasem dodatkowo z miniaturowym kolimatorem RMR oraz w dwójnóg Harrisa, miały pełnić funkcję broni parawyborowej o krótszym zasięgu (w jednym z egzemplarzy zmieniono też kolbę na GLR-16S izraelskiej firmy FAB Defence). Do takich celów wykorzystywano czasem również kbk z najpopularniejszą długością lufy 14,5 cala oraz celownikiem Leupolda, Elcan 1.5–6x SpecterDR lub ACOG i dwójnogiem.
Od 2007 r. wymienione kbk M4 zaczęto, wzorem m.in. Delty, zastępować ich ulepszoną odmianą produkowaną przez amerykańską filię niemieckich zakładów Heckler&Koch, w Polsce reprezentowanych przez Cenrex – HK416 D („SPECIAL OPS” nr 1–2/2010).
Przede wszystkim wyeliminowano najsłabszy punkt konstrukcji M4, tj. odprowadzanie gazów z lufy przez cienką rurkę gazową bezpośrednio na suwadło w komorze zamkowej, zastępując to o wiele bardziej niezawodnym układem z tłokiem gazowym o krótkim skoku.
Żołnierz GROM przełomu XX/XXI w. z 7,62-mm rkm PKM z improwizowanym chwytem przednim i miękką torba na taśmę amunicyjną. Następca PKM - belgijski FN Minimi 7,62 TR na amunicję 7,62 mm NATO, z kolbą składaną (wysuwaną) M5, wyposażony w celownik optyczny Elcan 1.5-6x SpecterDR oraz oświetlenie taktyczne M962 firmy SureFire z filtrem IR. Krótkolufowy 5,56-mm rkbkm FN Minimi 5,56 TR z celownikiem optycznym Elcan 1.5-6x SpecterDR, z dołączonym z boku magazynkiem EMAG. 7,62-mm M240B w roli broni pokładowej. Polski 12,7-mm WKM-B jako główna broń gunnera na „humvee” 12,7-mm Manroy .50 M2 HB (HMG QCB) z pierścieniowym celownikiem przeciwlotniczym, zamontowany na łodzi operacyjnej. Poniżej z celownikiem holograficznym HWS EOTech 552, na podstawie trójnożnej M3. |
Już sama ta zmiana i nowe, solidniejsze stalowe magazynki HK sprawiły, że HK416 jest zdecydowanie bardziej niezawodny w trudnych warunkach eksploatacji od klasycznych M4, co GROM potwierdził podczas własnych, wymagających testów, w trakcie których karabinki HK pozostawiły daleko w tyle odpowiedniki firm Bushmaster i Colt Canada (dawniej Diemaco) z pierwotnym rozwiązaniem systemu gazowego. W ten sposób jednostka przeszła na model łączący najlepsze, sprawdzone cechy amerykańskiej broni, do których przyzwyczajeni byli operatorzy, z wysoką niezawodnością, jakiej brakowało używanym dotąd, typowym M4. Wyeksploatowane Bushmastery przekazano do JW Nil, w której dosłużyły do kresu swej żywotności i wtedy również tam zostały wymienione na HK416.
Nadzwyczaj intensywny trening ogniowy w JW 2305 wykazał, ku zdumieniu przedstawicieli H&K, również słabości ich kbk, ale dzięki dobremu kontaktowi między użytkownikami a producentem przełożyło się to tylko na odpowiednie ulepszenie winnych temu części. Nową broń operatorów JW 2305, z jaką pojawili się w ochronie polskiego ambasadora w Iraku (2007–2008) z zazdrością oglądali przedstawiciele wielu zagranicznych formacji specjalnych, w tym amerykańscy sealsi, użytkujący „zwykłe” M4. Na wzór GROM kbk HK416 wprowadzono jako podstawowy typ również w JW Komandosów i JW Agat (Formoza nieco wcześniej, gdy taka broń nie była jeszcze dostępna, przyjęła HK G36).
GROM użytkuje najszerzej krótkie wersje subkbk HK416 D10RS z lufą 10-calową i w mniejszym stopniu z lufą 14,5 cala (D145RS). Masywne standardowe kolby HK operatorzy z reguły zastępują lekkimi kolbami MOE FDE firmy Magpul, czasem też CTR lub STR, można również zauważyć zamiast nich inne, np. LMT SOPMOD oraz pochodzące z wcześniej używanych kbk Bushmaster i KAC. Pod łożem dodawany jest zazwyczaj dodatkowy chwyt, według preferencji użytkownika: Magpul AFG, AVG2, prostopadły VFG lub Magpul RVG, czasem charakterystyczny chwyt zachowany z pierwszych kbk firmy KAC z latarką taktyczną albo Grip Pod GPS-02 z wysuwanym minidwójnogiem. Stalowe magazynki HK ustępują często miejsca lżejszym polimerowym EMAG (Export MAGazine) firmy Magpul, z przezroczystym, podłużnym oknem inspekcyjnym po lewej stronie do szybkiej oceny ilości amunicji wewnątrz, a ostatnio jeszcze lżejszym magazynkom L5 AWM Advanced Warfighter Magazine firmy Lancer Systems (USA), z półprzezroczystego tworzywa.
W celu zapewnienia równie łatwej obsługi broni prawą i lewą ręką, kbk bywają zaopatrywane w Ambi-catch firmy Norgon Inc do zwalniania
magazynka również przyciskiem po lewej stronie gniazda oraz w Magpul BAD Lever Extended Bolt Catch, czyli dźwignię do zwalniania zamka zatrzymanego w tylnym położeniu placem wskazującym prawej dłoni obejmującej chwyt. Obecnie kbk HK416 żołnierzy GROM mogą być wyposażane w oryginalne mechaniczne przyrządy celownicze HK, składane MBUS firmy Magpul oraz do wyboru: celowniki holograficzne L3 EOTech HWS XPS3 z przystawką powiększającą EOTech G33 lub starsze HWS 552 (może być doposażony w przystawkę powiększającą x3 G23FTS), zamiennie kanadyjskie celowniki optyczne Elcan 1.5–4x lub 1.5–6x SpecterDR (amerykańskie oznaczenie: SU-230/PVS), łączące powiększenie z funkcją kolimatora 1x, albo amerykańskie Trijicon ACOG/RMR Combo TA01-ECOS-RMR 4×32. Dodatkowo przewidziano do nich przystawki noktowizyjne bądź termowizyjne, np. TWS (Thermal Weapon Sight) CNVD-T2 firmy L3-Insight Technology. Do tego dochodzi nowy wskaźnik laserowy DBAL-A2 oraz oświetlenie taktyczne firmy SureFire: proste G3, Millenium M952V, Scout z głowicą KM2 (świeci w trybie widzialnym lub IR), a czasem dodatkowo druga, mniejsza latarka taktyczna, np. SureFire G2 lub Inforce WML.
Karabinki mogą zostać wyciszone dołączanymi tłumikami dźwięku: starszymi KAC M4 QD, szwajcarskimi BT Rotex V, lub najnowszymi amerykańskimi SureFire SOCOM556-MONSTER, czy krótkimi, zaledwie czterocalowymi SOCOM 556-MINI SBR z serii SOCOM556-RC Fast-Attach. Pod lufy części egzemplarzy podwieszane są 40-mm granatniki AG-HK416 (HK M320 GLM bez szyn bocznych i składanego chwytu przedniego, choć w jego miejsce bywa dołączony VFG), a niektóre HK416D145RS występują w konfiguracji parawyborowej, jak opisane wyżej bushmastery. Wszystkie mogą zostać dostosowane na czas treningów do strzelania amunicją barwiącą UTM. W tym roku dotychczas używane HK416 zaczynają być uzupełniane w JW GROM pierwszymi egzemplarzami ich najnowszej, zmodernizowanej wersji A5, w pełni dostosowanej do strzelców prawo- i leworęcznych, z nową, węższą kolbą Buttstock SlimLine, z regulatorem gazowym, który pozwoli wreszcie łatwo dostosowywać ilość gazów odprowadzanych z lufy do komory gazowej odpowiednio do strzelania z tłumikiem i bez niego oraz jeszcze kilkoma ulepszeniami („SPECIAL OPS” nr 3/2013).
W arsenale jednostki znajduje się także po kilka sztuk innych zachodnich karabinków na amunicje 5,56 mm NATO, zakupionych do testów porównawczych. Już ponad 10 lat temu w tym celu nabyto parę niemieckich HK G36 w kilku wersjach, szwajcarski SG 551, austriacki Steyr AUG, a w 2006 r. – wraz z pm FN P90 i pistoletami FiveSeven – belgijskie FN F2000 Tactical w układzie bull-pup, w tym z granatnikiem GL1 (EGLM), doposażone w celownik holograficzny i oświetlenie taktyczne. GROM testował też inne typy, m.in. FN SCAR, ale nigdy nie zostały one przyjęte do uzbrojenia JW 2305, podobnie jak omyłkowo przypisywane jej kbk Bushmaster ACR („SPECIAL OPS” nr 5/2013), które zakupiła Służba Wywiadu Wojskowego.
Karabiny maszynowe
Pierwszym typem zespołowej broni maszynowej, wprowadzonej w JW GROM, były najłatwiej dostępne ukm 7,62 mm PKM/PKMN (niektóre z tłumikiem płomieni ze starszego PK), standardowa broń WP produkowana w Polsce na licencji radzieckiej. Żołnierze GROM jako pierwsi próbowali uczynić ten km nieco bardziej praktycznym, montując dodatkowe improwizowane chwyty przednie i zastępując blaszaną skrzynkę na taśmę amunicyjną miękką torbą, a także pokrywali czarną oksydę barwami maskującymi.
Przy użyciu specjalnego montażu „Pe-Kaśka” mogła zostać wyposażona w celowniki Elcan SpecterDR lub HWS EOTech. Jeszcze do niedawna były wykorzystywane bojowo w Afganistanie, a wcześniej w Iraku, zwłaszcza w roli broni pokładowej na samochodach terenowych „humvee”, a także jako uzbrojenie łodzi operacyjnych, także z tylcami zamiast kolby i chwytu, z rekursowym celownikiem pierścieniowym (przeciwlotniczym), zasilane z dużej blaszanej skrzynki amunicyjnej na 200-nabojową taśmę.
Niezawodne i odporne musiały jednak ze względu m.in. na zasilanie amunicją 7,62 mm × 54R niebędącą standardem NATO, ustąpić miejsca belgijskim FN Minimi 7,62 TR, ale już dużo wcześniej – około 10 lat temu – GROM jako pierwszy w Polsce zaczął używać ich lekkiego poprzednika na amunicję pośrednią 5,56 mm, a w ślad za nim JW Formoza i od 2012 r. JW Agat, a także warszawski Oddział Specjalny Żandarmerii Wojskowej.
Wybrano FN Minimi 5,56 Para TR, czyli wersję z krótką „szturmową” lufą SB, kolbą składaną (wysuwaną z obrotem o 90 stopni) M5, łożem z szyn montażowych i szyną MIL-Std-1913 na pokrywie komory zamkowej. W niektórych operatorzy wymienili kolby na stałą z polimeru Zytel (od M249 PIP lub Minimi New S
tandard) albo nową pięciopozycyjną RFI Savit M249/Mk 46 z hydraulicznym zderzakiem. Często stosowany jest dodatkowy chwyt przedni VFG, a niektórzy użytkownicy rezygnują ze standardowego dwójnogu na rzecz chwytu Grip Pod z wysuwanym minidwójnogiem.
Belgijskie rkbkm zaopatrywane są w różne akcesoria celownicze, dawniej holograficzny HWS 552 EOTech i wskaźnik laserowy AN/PEQ-2A, obecnie najczęściej optyczne Elcany 1.5–4x SpecterDR z osłoną antyrefleksyjną obiektywu oraz oświetlenie taktyczne (SureFire M962C, Millenium M952V z filtrem IR) i DBAL-A2 na bocznych szynach łoża.
Od 2011/2012 r. tę broń uzupełnił, w miejsce ukm PKM, jej młodszy brat na silniejszą amunicję karabinową 7,62 mm NATO, wprowadzony wtedy także w JW Komandosów. Od rkbkm widocznie odróżnia go dłuższa i grubsza lufa z odmiennym urządzeniem wylotowym, ale także wyposażony jest w kolbę składaną Para M5 i zaopatrywany w podobne akcesoria. Ze względu na większy zasięg z reguły stosowane są do niego celowniki optyczne Elcan 1.5–6x SpecterDR, ale także ACOG i EOTech 552.
W tym roku dołączyły do nich najnowsze FN Minimi 5.56 Mk3 z licznymi udoskonaleniami, wyróżniającym się na pierwszy rzut oka nowym typem kolby i osłoną lufy jak w wersji „amerykańskiej” M249.
GROM ma na wyposażeniu jeszcze jeden typ broni marki FN – 7,62 mm M240B, czyli popularny ukm konstrukcji belgijskiej FN MAG 58, wytwarzany w zmodernizowanej wersji przez partnerskie zakłady FN Herstal w USA. Nieduża liczba tych km została przekazana przez stronę amerykańską, głównie jako broń montowana na pojazdach. Stosuje się do nich najczęściej celowniki Elcan 1.5–6x SpecterDR.
Pokładowa ciężka broń maszynowa na pojazdach i łodziach GROM to wielkokalibrowe km 12,7 mm Manroy .50 M2 HB (HMG QCB), tj. szeroko rozpowszechniony na świecie amerykański Browning Machine Gun, Cal. .50, M2, HB), w tym przypadku wyprodukownay przez brytyjską firmę Manroy Engineering, z szybkowymienną lufą. Może być osadzany także na podstawie trójnożnej M3, wyposażony w różnego typu celowniki optyczne (z reguły EOTech 552) i pierścieniowy celownik przeciwlotniczy oraz oświetlenie taktyczne (np. reflektor SureFire HellFighter HF1 z filtrem IR).
Część pojazdów HMMWV używanych przez żołnierzy GROM uzbrojona jest w polskie WKM-B tego samego kalibru (modyfikacja radzieckiego NSW Utios do amunicji NATO, produkcji ZM Tarnów).