Firma Barrett przygotowała tymczasem skróconą o 9 cali odmianę M107 CQ (close quarters), wygodniejszą do użycia ze śmigłowców, osłony jednostek pływających, pojazdów rozpoznawczych i w działaniach miejskich, gdy moc naboju .50 BMG jest potrzebna, ale na mniejszych dystansach. Od 2011 r. M107 został zastąpiony w ofercie firmy zmodernizowaną wersją A1, nieco lżejszą (12,4 kg) i z nowym, zmniejszonym urządzeniem wylotowym z tytanu, dostosowanym do montażu tłumika dźwięku oraz m.in. wzmocnionymi elementami zespołu ruchomego, nowoczesnym pokryciem niklowo-teflonowym i pełnym chromowaniem przewodu lufy i komory nabojowej. Inne produkty firmy Barrett to uproszczone odmiany M95, czyli zaprezentowany po raz pierwszy na targach broni Shoot Show w 1999 r. jednostrzałowy M99 Big Shot oraz nieco krótszy Lekki Karabin Taktyczny M99-1 LTR, przeznaczony na rynek cywilny i dla służb policyjnych. W 2005 r. syn Ronniego Barretta, Chris (twórca nowego karabinu M98B na nabój .338 LM/.300 WM/.308 NATO) z pomocą Pete’a Forrasa opracował nowy typ amunicji .416 Barrett (10,6 mm x 83), będący odpowiedzią na poszukiwania tego rodzaju amunicji i strzelającej nią broni przez siły zbrojne (Naval Surface Warfare Center Crane Division) oraz na rosnącą popularność precyzyjnej amunicji dalekiego zasięgu .408 Cheyenne Tactical (CheyTac), a także dla strzelców cywilnych w stanach i państwach, gdzie przepisy zabraniają im używania „półcalówek”. W skróconej łusce od naboju .50 BMG osadzili oni nowy pocisk mniejszego kalibru o masie 398 grain (25,8 g), który osiąga mniejszą, ale nadal imponującą energię wylotową 12,718 J (w porównaniu do 18,942 J „pięćdziesiątki”) przy znacznie większej prędkości 990 m/s i płaskim torze lotu. Prędkość początkowa cięższego pocisku Hornady 450 gr BTHP to 930 m/s – naddźwiękowa przez ponad 1800 m lotu. Barrett Mfg oferuje dostosowane do takiej amunicji karabiny M82A1 i M99 (także zestawy konwersyjne dla posiadaczy tej broni na nabój .50 BMG), które zapewniają znaczący wzrost precyzyjnego ognia na dalekie odległości. Warto także wspomnieć, że w ostatnich latach M82A1 został wybrany jako platforma wyjściowa do opracowania przyszłościowej broni snajperskiej OCSW (Objective Combat Sniper Weapon), strzelającej amunicją eksperymentalnego granatnika kalibru 25 mm.
Według szacunków sprzed kilku lat produkcja wielkokalibrowych karabinów Barrett przekroczyła 3500 sztuk, z czego ponad pół tysiąca trafiło do amerykańskich sił zbrojnych jeszcze przed zamówieniem na M107. Używane są przez jednostki wojskowe lub policyjne w co najmniej 73 państwach (m.in. Arabii Saudyjskiej, Australii, Belgii, Czechach, Danii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Kolumbii, Meksyku, Niemczech, Portugalii, Szwecji, Turcji, Wielkiej Brytanii i Włoszech), w tym w piętnastu także, albo tylko, w wersji M95. W Polsce pierwszymi użytkownikami Light Fifty byli snajperzy JW 2305 (M82A1), a obecnie M82A3/M107 znajdują się na wyposażeniu JW GROM, JW Komandosów, JW Formoza i JW Agat. Tymczasem rosnąca popularność karabinów wyborowych kalibru .50 sprawiła, że w ostatnich latach konstruowaniem i produkcją takiej, mniej lub bardziej udanej broni zajęło się bardzo wiele firm z różnych państw, od Chin i Rosji, przez Francję i Wielką Brytanię, po Kubę i RPA – z Polską włącznie (powtarzalny wkw „Tor”). Barrett Mfg przestała być monopolistą, ale nadal pozostaje czołowym, najbardziej znanym na świecie dostawcą największej liczby „lekkich pięćdziesiątek”.
