Special-Ops.pl

Zaawansowane wyszukiwanie

AFGANISTAN WHO IS WHO (3)

US DoD

US DoD

W działaniach bojowych na terytorium Afganistanu żołnierze koalicyjnych sił specjalnych ściśle współpracują z wyszkolonymi przez nich jednostkami elitarnymi ze składu miejscowych sił bezpieczeństwa ANSF (Afghan National Security Forces), które stanowią najskuteczniejsze, najbardziej profesjonalne i lojalne formacje tego kraju.  Kto jest kim wśród licznych jednostek, znanych tam pod ogólną nazwą, w językach Paszto i Dari, jako KAQ/QKA (Khasa Amalyati Qeta/Qeta-ye Khas-e Amalyati), czyli afgańskie siły specjalne?

Zobacz także

Krzysztof Mątecki Nowa jednostka specjalna Irlandii

Nowa jednostka specjalna Irlandii Nowa jednostka specjalna Irlandii

Ministerstwo Obrony Narodowej Republiki Irlandii ogłosiło powstanie nowej jednostki specjalnej pod nazwą Ireland Special Operations Forces, w skrócie IRL-SOF. Nowa formacja powstanie dzięki rozbudowie...

Ministerstwo Obrony Narodowej Republiki Irlandii ogłosiło powstanie nowej jednostki specjalnej pod nazwą Ireland Special Operations Forces, w skrócie IRL-SOF. Nowa formacja powstanie dzięki rozbudowie i restrukturyzacji istniejącej od 1980 roku jednostki specjalnej Army Ranger Wing (ARW). Tekst: Krzysztof Mątecki Zdjęcia: Óglaigh na hÉireann / Irish Defence Forces

Krzysztof Mątecki Podlaska GZD

Podlaska GZD Podlaska GZD

W 2019 roku powołano do życia Podlaską Grupę Zabezpieczenia Działań, która ma za zadanie zwalczać przestępczość zorganizowaną specjalizującą się w przestępstwach gospodarczych. Grupa ta działa na terenie...

W 2019 roku powołano do życia Podlaską Grupę Zabezpieczenia Działań, która ma za zadanie zwalczać przestępczość zorganizowaną specjalizującą się w przestępstwach gospodarczych. Grupa ta działa na terenie województwa podlaskiego i całej Polski, a jej głównym zadaniem jest wsparcie Wydziału Działań Taktycznych i Operacyjnych Ministerstwa Finansów (WDTiO) w czasie ich działań realizacyjnych. Tekst: Krzysztof Mątecki Zdjęcia: Gazeta Policyjna, Marek Kupczewski, PUCS w Białymstoku

Krzysztof Mątecki, Tomasz Łukaszewski Policyjni kontrterroryści

Policyjni kontrterroryści Policyjni kontrterroryści

Polska dysponuje 18 wysoce wyspecjalizowanymi jednostkami kontrterrorystycznymi Policji, których nadrzędnym celem jest fizyczne zwalczanie terroryzmu. Siedemnaście z nich to Samodzielne Pododdziały Kontrterrorystyczne...

Polska dysponuje 18 wysoce wyspecjalizowanymi jednostkami kontrterrorystycznymi Policji, których nadrzędnym celem jest fizyczne zwalczanie terroryzmu. Siedemnaście z nich to Samodzielne Pododdziały Kontrterrorystyczne Policji (SPKP), podlegające pod Komendy Wojewódzkie Policji. Skład uzupełnia Centralny Pododdział Kontrterrorystyczny Policji „BOA”, który od tego roku odpowiada za koordynację i przeprowadzanie selekcji do służby KT.

Odbudowa służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo wewnętrzne w Islamskiej Republice Afganistanu (GIRoA) rozpoczęła się wkrótce po obaleniu rządów talibów w 2001 r. Już w następnym roku, w Kabulu, włączyli się w ten proces instruktorzy i mentorzy policyjni z Unii Europejskiej (od 2007 r. jako EUPOL Afghanistan), a od 2003 r. pomocy w tworzeniu i szkoleniu afgańskich cywilnych sił bezpieczeństwa w całym kraju zaczęły udzielać międzynarodowe siły ISAF (International Security Assistance Force), zaś od 2005 r. kontyngent wojskowy Stanów Zjednoczonych.

Przeczytaj także: AFGANISTAN WHO is WHO (1)

Dwa lata później wojska amerykańskie, głównie Gwardia Narodowa, przy udziale kadr (i finansów) skierowanych przez Departament Stanu USA, nadzorowały rozwój oraz działania większości afgańskich formacji policyjnych, a także doradzały ich dowództwom wszystkich szczebli. W 2009 r. związane z tym zadania przekazano NATO Training Mission-Afghanistan (NTM-A) i Combined Security Transition Command-Afghanistan (CSTC-A) ISAF.

W terenie spoczywają one w rękach operacyjnych zespołów mentorsko-łącznikowych POMLT (Police Operational Mentoring and Liaison Teams) oraz zespołów doradczych PAT (Police Advisory Teams). Te ostatnie w ubiegłym roku wystawiały: Chorwacja, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Litwa, Niemcy, Polska, Turcja, USA, Wielka Brytania i Włochy. Formowaniem pododdziałów specjalnych w afgańskich służbach wewnętrznych zajęły się natomiast przede wszystkim zespoły wydzielone z koalicyjnych sił operacji specjalnych ISAF SOF, wspierane przez kontraktowych specjalistów z amerykańskich firm MPRI (Military Professional Resources Incorporated) i DynCorp International.

Przeczytaj także: AFGANISTAN WHO IS WHO (2)

Struktury siłowe podległe MSW Afganistanu to policja (Afghan National Police – ANP), służba bezpieczeństwa (National Directorate of Security – NDS) oraz powołana w kwietniu 2010 r. państwowa służba ochrony obiektów, instalacji i – odpłatnie – osób prywatnych (Afghan Public Protection Force – APPF).

Afgańska policja liczy blisko 160 tysięcy funkcjonariuszy i składa się z czterech głównych formacji: policji mundurowej AUP (Afghan Uniform Police, obejmująca także policję drogową i straż pożarną), granicznej ABP (Afghan Border Police), kryminalnej AACP (Afghan Anti-Crime Police) oraz zmilitaryzowanej policji „porządkowej” ANCOP (Afghan National Civil Order Police). Uzupełniają je, tworzone od lipca 2010 r., lokalne oddziały samoobrony ALP (Afghan Local Police, zwane też Arbakai) w rejonach wiejskich, szkolone przez US Navy SEALs w ramach programu Village Stability Operations (VSO). 

W strukturze AACP, odpowiedzialnej poza zwalczaniem przestępczości kryminalnej i korupcji także za działania przeciwterrorystyczne, antynarkotykowe oraz specjalistyczną ochronę, powstał w 2009 r. pion skupiający policyjne jednostki specjalne, których zadaniem jest zapewnienie takim operacjom taktycznego wsparcia bojowego. Generalny Dyrektoriat Policyjnych Jednostek Specjalnych GDPSU (General Directorate of Police Special Units), z bazą główną w dystrykcie Deh Sabz pod Kabulem, osiągnął gotowość operacyjną z końcem 2012 r., przy 85-procentowym ukompletowaniu personelu. Obecnie na jego czele stoi gen. Sayed Mohammad Qudossi. Podlegają mu trzy jednostki szczebla centralnego, określane jako National Mission Units (NMU), uprawnione do operowania na terytorium całego Afganistanu oraz 20 lokalnych kompanii specjalnych PRC (Provincial Response Companies) na szczeblu prowincji. Uzupełniają je trzy specjalistyczne jednostki: inwigilacyjna ISU (Investigative Surveillance Unit) oraz dwie zajmujące się ochroną specjalną, które zgodnie z ostatnimi planami mają być jednak wyłączone z GDPSU. VIP Protection Unit (VIPPU) liczy około 1250 funkcjonariuszy odpowiedzialnych za bezpośrednią ochronę afgańskiego parlamentu oraz członków tamtejszego rządu i dyplomatów, a przygotowanych dzięki wsparciu programów NADR (Nonproliferation, Anti-Terrorism, Demining and Related Programs) amerykańskiego Departamentu Stanu. Być może ta jednostka zostanie połączona z ochroną osobistą prezydenta kraju – 340-osobową służbą PPS (Presidential Protection Service), wyszkoloną z kolei w ramach US Department of State’s Antiterrorism Assistance Program (AAP). Tymczasowo podlega GDPSU także podobna jednostka JSU (Judicial Security Unit), złożona z 650 ochroniarzy, strzegących kluczowe osoby afgańskiego sądownictwa oraz ważnych świadków koronnych. Profesjonalne przygotowanie do takich zadań zapewnili im specjaliści z US Marshal Service i FBI, delegowani do utworzonego przez tę drugą służbę zespołu szkoleniowego Major Crimes Task Force-Afghanistan. Stały, ważny element GDPSU stanowi natomiast dochodzeniowa jednostka ISU (Investigative Surveillance Unit). Jej 222 członków zajmuje się przede wszystkim pracą operacyjną, od skrytej obserwacji i podsłuchów, po pozyskiwanie i prowadzenie osobowych źródeł informacji, a także zaawansowanymi dochodzeniami, których celem są terroryści wytwarzający i podkładający improwizowane urządzenia wybuchowe (IED) oraz wspierające ich działania siatki przestępcze. Zespoły ISU operują we wszystkich zagrożonych prowincjach Afganistanu, a docelowo ma być ich tyle, co PRC, w celu podniesienia zdolności specjalnych jednostek policji na szczeblu lokalnym.

Uderzeniowy trzon GDPSU stanowią trzy „narodowe” jednostki policyjnych komandosów, z których dwie zostały sformowane pod patronatem brytyjskich sił specjalnych. Commando Force 333 (CF 333, określana także jako TF 333) powstała już pod koniec 2003 r., początkowo jako oddział specjalny o charakterze zbliżonym do wojskowych, przeznaczony do bojowych operacji antynarkotykowych u boku Brytyjczyków w prowincji Logar, na południowy wschód od Kabulu. Obecnie liczy ponad 440 wszechstronnie przygotowanych policyjnych komandosów, podzielonych na cztery szwadrony (A, B, C, D), stacjonujące w Fort Hunter w tej prowincji. Zajmują się oni poszukiwaniami i zatrzymaniami „wysokiego ryzyka” oraz działaniami uderzeniowymi podczas operacji kontrterrorystycznych, antynarkotykowych i przeciwpowstańczych (COIN) we wrogim środowisku. CF 333 zlikwidowała ponad 500 nielegalnych laboratoriów narkotykowych oraz około 1000 ton haszyszu i heroiny. Bliźniacza jednostka Afghan Task Force 444 (ATF 444, zwana czasem ze względu na prawo do działania na terenie całego kraju Afghan Territorial Force 444) została sformowana z pomocą brytyjskich sił specjalnych w południowej prowincji Helmand i bierze tam aktywny udział w przeciwpowstańczych operacjach specjalnych – najczęściej we współpracy z brytyjską Special Forces Support Group (SFSG), ale także z US Marines, którzy organizowali kursy taktyczne dla oficerów ATF 444, pododdziałami pułku szkockiego i duńskimi. Komandosi tego oddziału ANP przyjęli jako nakrycie głowy beret w ciemnym, oliwkowym odcieniu khaki, na wzór noszonych przez część elitarnych pułków armii Wielkiej Brytanii (np. Royal Anglian, Royal Welsh, Yorkshire). Typowe dla operatorów CF 333 i ATF 444 są elementy oporządzenia pochodzenia brytyjskiego.

Główna jednostka kontrterrorystyczna afgańskiej policji, podległa GDPSU, to stołeczna Crisis Response Unit (CRU, czasem oznaczana dodatkowo numerem 222). Powstała w 2003 r. w Kabulu pod nazwą TF 24, jako jednostka taktyczna do najtrudniejszych operacji zatrzymywania niebezpiecznych przestępców, terrorystów i rebeliantów, przede wszystkim w stolicy kraju oraz otaczających ją prowincjach. W 2005 r. osiągnęła pełną gotowość operacyjną w tym zakresie, od 2007 r. nadano jej oficjalnie nową nazwę CRU (stosowaną jednak często zamiennie lub razem z TF 24), a od 2009 r. ma status centralnej jednostki narodowej do fizycznego zwalczania terroryzmu i operacji ratowania zakładników, która może podjąć działania – po uzgodnieniach GDPSU z National Police Coordination Center (NPCC) lub na bezpośrednie zlecenie MSW – na terenie całego kraju. W 2012 r. komandosi CRU uczestniczyli w ponad 2000 akcji, a w swej historii mają kilkanaście interwencji „wysokoprofilowych”, gdy musieli błyskawicznie reagować na profesjonalne, szeroko zakrojone ataki terrorystyczne z udziałem zamachowców-samobójców, w tym na tak ważne cele w Kabulu, jak np. obiekty ministerstwa sprawiedliwości, obiekty ONZ, ambasada brytyjska, hotel Intercontinental, port lotniczy czy stołeczna komenda policji drogowej. Za każdym razem, współdziałając m.in. z CF 333 oraz przy wsparciu nowozelandzkich i norweskich sił specjalnych, odgrywali kluczową rolę w opanowaniu sytuacji i neutralizacji bojówek terrorystów. Oprócz tego biorą udział w poszukiwaniu i zatrzymywaniu członków takich siatek oraz przejmowania ich składów broni i wytwórni IED podczas operacji cordon and search na terenie całego kraju.

Obecnie CRU stacjonuje w stolicy w bazie Camp Lion i liczy ponad 300 funkcjonariuszy, pod dowództwem majora, absolwenta brytyjskiej Royal Military Academy w Sandhurst. Składa się z dowództwa i sztabu (typowe komórki: operacyjna, personalna, wywiadowcza, łączności, logistyczna), pięciu szwadronów szturmowych (A, B, C, D, E), szwadronu rozpoznawczego (trzy zespoły wywiadowcze) oraz szwadronu służb wsparcia bojowego (komórki zabezpieczenia, zaopatrzenia, łączności, medyczna). Pododdziały szturmowe dzielą się na dwa plutony, każdy złożony z dwóch zespołów szturmowych i zespołu snajperskiego, uzupełnione w każdym szwadronie o zespół minersko-pirotechniczny EOD. Do jednostki trafiają, po przejściu wymagającej selekcji, ochotnicy z szeregów policji i armii z całego kraju, również kobiety. W formowaniu i szkoleniu „czarnych beretów” z CRU TF 24 aktywnie uczestniczyli żołnierze nowozelandzkiej SAS, których zastąpili od kwietnia 2012 r. norwescy komandosi z TF 51, wystawianego przez jednostki FSK i MJK, ostatnio wspierani w doskonaleniu afgańskich antyterrorystów dodatkowo przez instruktorów z łotewskich sił specjalnych SUV. Podstawowe szkolenie komandosów z „narodowych” jednostek specjalnych ANP trwa

16 tygodni, a w przypadku kandydatów na oficerów jeszcze sześć miesięcy.

Funkcjonariusze CRU TF 24 nosili do niedawna charakterystyczne umundurowanie w kamuflażu tiger stripes, czarne hełmy PASGT („Fritz”) i czarne lub zielone oporządzenie, a ich podstawową bronią były krótkie węgierskie „kałasznikowy” AMD-65. Po powstaniu GDPSU stopniowo następuje ujednolicanie mundurów we wszystkich podległych mu jednostkach specjalnych, w tym w PRC i CRU. „Tygrysie pręgi” pozostawiono w ubiegłym roku służbie bezpieczeństwa, a jako obowiązujący wzór kamuflażu przyjęto stosowany już wcześniej przez ATF 444 i CF 333, wycofywany od kilku lat przez Amerykanów, pustynny 3 Color Desert Pattern z lat 90. Niektórzy komandosi występują czasem w mundurach we wzorze Multicam. Hełmy kompozytowe PASGT uzupełniane są przez nowsze MICH, a nawet pojedyncze TC 2001 High cut i z reguły są obecnie koloru piaskowego, zielonego lub w pokrowcach z takiej samej tkaniny, jak mundury. Standardem są zamontowane na nich gogle noktowizyjne. Uzbrojenie pochodzi w znakomitej większości z wytwórni dawnego bloku wschodniego, a wyjątek stanowią amerykańskie 9-mm pistolety Smith & Wesson Sigma SW9E (rzadziej, w niektórych lokalnych jednostkach M9, czyli Beretty 92FS), a w CRU 40-mm granatniki rewolwerowe M32A1 Multi-Shot Grenade Launcher oraz DefTech 40 mm Multi launcher firmy Defense Technologies/Federal Laboratories. Podstawowa broń strzelecka to obecnie we wszystkich oddziałach 7,62-mm kbk Kałasznikowa (m.in. z Rumunii, Chin, Bułgarii i b. Jugosławii), spośród których najpopularniejsze są AKM, często z uniwersalnymi szynami, na których mocowane są celowniki optoelektorniczne, laserowe wskaźniki celu, oświetlenie taktyczne i dodatkowe chwyty przednie, a część karabinków zaopatrzona jest w granatniki podwieszane GP-30. Broń maszynową stanowią rkm RPK, 7,62-mm ukm PKM i ich jugosłowiańska wersja M84 oraz wkm DSzK i NSW strzelające amunicją 12,7 mm. Strzelcy wyborowi używają rumuńskich karabinów samopowtarzalnych PSL FPK i w mniejszej liczbie radzieckich SWD, na naboje 7,62×54 R. Jednostki specjalne poruszają się najczęściej amerykańskimi pickupami Ford Ranger, ale dysponują też terenowymi HMMWV.

PRC ANP

Do końca 2014 r. afgańskie siły mają przejąć całkowicie od wojsk amerykańskich i ISAF odpowiedzialność za bezpieczeństwo na terytorium swego kraju. Jednym z kroków mających wzmocnić zdolność ANP do zwalczania najgroźniejszych przestępców i terrorystów było wzmocnienie jej lokalnych sił w każdej prowincji pododdziałem specjalnym Provincial Response Company (PRC), przygotowanym do szybkiego interweniowania w najtrudniejszych sytuacjach oraz zapewnienie taktycznego wsparcia bojowego zwykłym policjantom AUP wszędzie tam, gdzie ich umiejętności i możliwości okażą się niewystarczające. Do tworzenia takich jednostek, zapoczątkowanego w 2010 r. we wschodnich, a następnie południowych prowincjach Afganistanu, zostali zaangażowani instruktorzy z ISAF SOF oraz specjaliści policyjni zapewnieni przez firmę DynCorp. Komandosi koalicji międzynarodowej zajęli się nie tylko nadzorem nad selekcją i szkoleniem, ale także budową systemu logistycznego i infrastruktury szkoleniowej PRC, uczestniczyli w planowaniu operacji bojowych, pełnili funkcję mentorów w czasie ich przeprowadzania, a zwłaszcza dowodzeniu, ale też często sami brali w nich czynny udział u boku afgańskich policjantów. Od 2011 r. wszystkie operacje specjalne ISAF SOF realizowano wspólnie z PRC, przy stopniowo zwiększanym w nich udziale procentowym miejscowych sił, aż do ich pełnego usamodzielnienia. Już w pierwszej połowie 2012 r. pierwsze PRC na wschodzie kraju osiągnęły pełną zdolność bojową i stanowiły nawet od 75 do 90% wśród bezpośrednich wykonawców koalicyjnych operacji specjalnych.

Obecnie w 19 prowincjach Afganistanu (Baghlan, Balkh, Farah, Ghazni, Herat, Helmand, Kabul-dystrykt Surobi, Kandahar, Kapisa, Kunar, Kunduz, Laghman, Logar, Nangahar, Paktika, Paktia, Uruzgan, Wardak, Zabul) funkcjonuje po jednej PRC, a w Kandaharze przewidziano docelowo dwie takie kompanie. Choć należą do jednostek nadzorowanych przez GDPSU, to podporządkowane są szefowi policji prowincji (Provincial Chief of Police – PCoP), w której powstały, a kierowanie PRC do działania autoryzowane jest przez szefa miejscowej AUP. Przeznaczone są do przeprowadzania policyjnych operacji specjalnych na szczeblu lokalnym, w tym kompleksowych misji, takich jak zatrzymania wysokiego ryzyka, odbijanie zakładników, reagowanie na ataki rebeliantów oraz ochrona ważnych osób i imprez, potencjalnie zagrożonych zamachem terrorystycznym. W niebezpiecznych rejonach i okolicznościach prowadzą także patrole rozpoznawcze, organizują punkty kontrolne na drogach i operacje przeszukiwania „control and search” oraz przejmowania ukrytych przez rebeliantów składów broni, amunicji i materiałów wybuchowych. Ponieważ zwykli funkcjonariusze AUP nie są przygotowani do oględzin i przeszukiwania scen operacji specjalnych w ramach czynności dowodowych (ang. sensitive site exploitation – SSE), zadania związane ze zbieraniem śladów i dowodów pod kątem dalszych czynności procesowych oraz ewidencyjnych również należą do PRC. W tej dziedzinie ich personel szkolą specjaliści kryminalistyki z policyjnych zespołów doradczych PAT, w tym kontraktorzy z DynCorp, a każda kompania wsparta jest zespołem dochodzeniowym ISU. Wspólnie ze Skrzydłem Misji Specjalnych afgańskich sił powietrznych lub wykorzystując maszyny udostępniane przez jednostki koalicji międzynarodowej PRC trenują również szybki przerzut, desantowanie i ewakuację śmigłowcami.

Każda PRC składa się ze 125 policjantów i sześciu pracowników na etatach cywilnych, a podzielona jest na element dowódczy oraz trzy 35-osobowe zespoły SRT (Specialist Response Team), przygotowane w razie potrzeby do samodzielnego działania. Do kompanii trafiają odpowiednio dobrani i sprawdzeni funkcjonariusze AUP, już po ośmiotygodniowym przeszkoleniu podstawowym (ANP Patrolman Course). Szkolenie specjalne rozpoczynają od trwającego sześć tygodni kursu wyrównawczego i uczącego podstawowych umiejętności, niezbędnych w działaniach taktycznych PRC Basic, a następnie uczestniczą w kursie zaawansowanym i doskonalą się już w ramach kompanii. W lutym 2012 r. przy ośrodku szkolenia ANP na południu prowincji Wardak otwarto Special Police Training Center (SPTC), w którym rozpoczęto prowadzenie centralnych podstawowych kursów wyszkolenia specjalnego dla personelu wszystkich PRC, które obejmują 400 godzin zajęć według ujednoliconych standardów, a niedługo później 8-tygodniowych kursów. Przy jednostce CF 333 w Fort Hunter, w prowincji Logar, powołano zaś w połowie 2013 r. Special Police Training Wing, którego kadra, złożona ze specjalistów z ISAF SOF, DynCorp i pierwszych instruktorów afgańskich, ma oprócz wyżej wymienionych kursów zająć się także selekcją kandydatów do służby w trzech „narodowych” jednostkach kontrterrorystycznych GDPSU oraz ich szkoleniem podstawowym i specjalistycznym. Organizuje także kursy „czerwonej taktyki” TAP (Trauma Assistance Personnel), a także ośmiotygodniowe szkolenia przyszłych instruktorów policyjnych sił specjalnych TTT (Train the Trainer). 

Lokalne PRC we współpracy z ISAF SOF, ale coraz częściej także samodzielnie, osiągają liczące się sukcesy w zwalczaniu terrorystów, zorganizowanej przestepczości i uzbrojonych ugrupowań antyrządowych w swych regionach. Zatrzymują ich przywódców oraz inne „cele wysokowartościowe” (ang. HVT – High Value Targets), dezorganizując funkcjonowanie siatek terrorystycznych, likwidują nielegalne składy broni, amunicji i materiałów wybuchowych i narkotyków, przeciwdziałają zbrojnym atakom rebeliantów, wspierają też inne komórki miejscowej policji w innych niebezpiecznych operacjach. W szkoleniu i mentoringu PRC uczestniczy także – już od 2010 r. w prowincji Ghazni, a później także w Pakitice – polski Zespół Bojowy Wojsk Specjalnych TF-50, czyli żołnierze JW Komandosów z Lublińca. W opinii instruktorów ISAF i władz afgańskich przygotowana przez Polaków do już samodzielnej realizacji zadań kompania z Ghazni, zwana „Afghani Tigers”, jest jednym z najlepszych pododdziałów ANP, przeznaczonych do działań antyterrorystycznych. Wspólnie z nimi polscy komandosi przeprowadzili m.in. w styczniu 2012 r. spektakularną operację odbijania zakładników w mieście Sharana (Paktika), szerzej opisaną w niedawno wydanej książce Jarosława Rybaka „Task Force 50 – Operacja Sledghammer”.

NIU CNPA

Głównym problemem wewnętrznym Islamskiej Republiki Afganistanu, obok terrorystycznej działalności ugrupowań antyrządowych, jest przestępczość oraz korupcja, w największej mierze związane z masową produkcją i rozprowadzaniem narkotyków. Afganistan to jeden z trzech (obok Kolumbii i azjatyckiego Złotego Trójkąta) głównych regionów masowo zalewających świat opiatami – aż 92% heroiny pojawiającej się obecnie na światowym czarnym rynku to produkt afgański. Pieniądze z tego procederu służą m.in. finansowaniu terrorystycznych grup i organizacji w Afganistanie oraz Pakistanie, a o dalszą współpracę z nimi podejrzanych jest co najmniej 37 struktur przestępczych na świecie, wyspecjalizowanych w przemycie narkotyków. Takie powiązanie interesów sprawia, że w działalność destabilizacyjną w Afganistanie w nie mniejszym stopniu niż islamscy ekstremiści (określani wciąż potocznie talibami i Al-Kaidą), zaangażowane są zbrojne ugrupowania kryminalne miejscowych warlordów, a ich interesy narkotykowe często pozostają pod ochroną tych pierwszych. Zwalczanie narkobiznesu jest więc jednocześnie uderzeniem w terroryzm (szerzej w Special Ops nr 1/2011). Do walki na tym polu zaangażowane są w Afganistanie zarówno siły wojskowe, jak i policyjne, a w ANP powołano w tym celu w styczniu 2003 r., z pomocą amerykańskiego ministerstwa obrony i  departamentu sprawiedliwości (w ramach International Criminal Investigative Training Assistance Program) wyspecjalizowany pion antynarkotykowy CNPA (Counternarcotics Police of Afghanistan). Liczy on 2570 funkcjonariuszy, w tym blisko 500 wchodzących w skład samodzielnej jednostki specjalnej NIU (National Interdiction Unit), utworzonej na szczeblu centralnym w październiku 2004 r., dzięki pomocy USA i ONZ (UN Office on Drugs and Crime – Project TD/AFG/H10), do rajdów przeciwko tajnym laboratoriom, składom narkotyków i substratów do ich produkcji oraz zatrzymywania liderów narkobiznesu (High-Value Targets).

NIU podlega dyrektorowi pionu zwalczania narkotyków (Interdiction), który jest podporządkowany dyrektorowi generalnemu CNPA za pośrednictwem jego zastępcy, kierującego Dowództwem Centralnym tej służby. Szkoleniem NIU zajęli się specjaliści z amerykańskiej agencji antynarkotykowej DEA (Drug Enforcement Administration), która już w lutym 2003 r. otworzyła swoje biuro w Kabulu (KCO – Kabul Country Office). Starannie wybierani afgańscy policjanci po ośmiotygodniowym szkoleniu podstawowym kierowani są na trwający pięć tygodni kurs antynarkotykowy, otwierający drogę do służby w CNPA, a wyselekcjonowani spośród nich, po sześciotygodniowym kursie specjalnym, mogą trafić do NIU. Do końca 2004 r. było ich 77, w tym sześć kobiet, niezbędnych ze względów kulturowych przy przepytywaniu i przeszukaniach osób płci żeńskiej oraz zamieszkanych przez nie części domostw. Do kwietnia 2005 r. NIU liczyła już 100 funkcjonariuszy, w czwartym kwartale następnego roku, po szóstym już kursie – 126, w 2010 r. – 246, a w 2012 – 470. Szybki wzrost liczebności udało się osiągnąć m.in. przez zagospodarowanie funkcjonariuszy, z których próbowano sformować wcześniej centralną jednostkę do zwalczania upraw maku CPEF (Central Poppy Eradication Force), finansowaną przez Departament Stanu USA. Docelowe plany przewidują skompletowanie NIU z 569 etatów. Jednostka stacjonuje w stolicy, gdzie znajduje się także jej ośrodek treningowy, ale operuje także z baz w Kandaharze, Kunduzie, Heracie i Dżalalabadzie. Pełną gotowość operacyjną do samodzielnego działania osiągnęła w styczniu 2009 r., wystawiając początkowo pięć 25-osobowych zespołów, a następnie 12 i więcej nieco mniejszych, najczęściej liczących od 8 do 16 funkcjonariuszy. Najczęściej współdziała z Amerykanami z KCO DEA oraz zespołami specjalnymi tej agencji FAST (Foreign-deployed Advisory Support Teams – Special Ops nr 1/2011), ale również z komandosami ANA, australijskim SOTG, amerykańskimi Marines i okazjonalnie z jednostkami brytyjskimi, gdyż te ostatnie partnerują głównie podobnej jednostce CF 333 z policyjnych sił specjalnych, walczącej z narkobiznesem w prowincji Helmand. W latach 2006–2007 NIU odwiedzili podobno instruktorzy z kolumbijskiej policji o takiej samej specjalności, a pięciu Afgańczyków zostało skierowanych do Kolumbii na Jungla Commando Course, w Espinal. NIU korzystała także z pomocy doradców ze słynnej firmy Blackwater oraz australijskiej policji federalnej (AFP).

NIU odnosi liczne sukcesy w wykrywaniu i niszczeniu dużych składów narkotyków, tajnych laboratoriów służących do ich wytwarzania, zatrzymywaniu kluczowych postaci narkobiznesu, od szefów i organizatorów, po specjalistów od produkcji, dostawców niezbędnych do tego współczynników chemicznych, itp., a wielokrotnie przejmują oprócz narkotyków składy uzbrojenia, min i materiałów wybuchowych, przygotowywanych do ataków na wojska koalicji. Tylko w pierwszym roku swej pełnowymiarowej działalności przechwyciła 25 000 kg opium, 53 133 kg haszyszu i 593 kg heroiny, oraz 180 955 kg stałych i 30 765 l płynnych prekursorów do ich produkcji, likwidując przy tym 25 wytwórni narkotyków i dokonując 54 zatrzymań groźnych przestępców. 

Jej operacje są wynikiem współpracy z dwoma powiązanymi wydziałami CNPA: TIU (Technical Investigative Unit) oraz SIU (Sensitive Investigative Unit). Pierwszy to komórka śledcza, zbierająca dane o przestępczości narkotykowej środkami technicznymi. Składa się z kilkunastu specjalistów, po kursach w DEA Training Academy w Quantico i około setki tłumaczy. Zespoły SIU mające docelowo liczyć 77 funkcjonariuszy śledczych, również zostały wyszkolone w tym amerykańskim ośrodku, a ich zadaniem jest zdobywanie niezbędnych informacji pod kątem operacji NIU ze źródeł osobowych (od informatorów), jako tajni agenci i analitycy. Współpracują one ze stworzoną przez Brytyjczyków antynarkotykową centralą wywiadowczą Central Eradication Planning Cell oraz z IOCC (Interagency Operations Coordination Center), czyli amerykańsko-brytyjskim ośrodkiem wywiadowczym przy dowództwie ISAF w Kabulu, w którym pracują przedstawiciele m.in. NSA (National Security Agency), DIA (Defense Intelligence Agency), NGA (National Geospatial Intelligence Agency) i brytyjskiej NCA (National Crime Agency, dawniej SOCA Serious Organised Crime Agency). Stworzenie, trening i wyposażenie NIU, SIU i TIU sponsorowały DEA oraz Bureau of INL (International Narcotics and Law Enforcement Affairs) Departamentu Stanu USA. Wspólny program DEA i armii USA umożliwił zbudowanie w stolicy Afganistanu ośrodka treningowego dla jednostki specjalnej CNPA, a amerykański kontyngent wojskowy w tym kraju zapewnia wspólnym operacjom NIU i FAST przerzut powietrzny, osłonę lotniczą oraz wsparcie bezpilotowych środków rozpoznawczych.

Na koszt swego budżetu wojskowego USA najpierw wyremontowały trzy afgańskie śmigłowce Mi-17, a następnie zakupiły na przełomie 2006/2007 r. osiem kolejnych takich maszyn dla afgańskiej policji antynarkotykowej, do przerzutu sił NIU i FAST, a także dwa dodatkowe do szkolenia załóg afgańskich w Fort Bliss. Początkowo flota ta tworzyła jednostkę lotniczą MSW Afganistanu, wykorzystywaną w operacjach antynarkotykowych i antyterrorystycznych przez jej siły specjalne oraz ANA, po czym uzupełniona do około 30 Mi-17 oraz szturmowych Mi-35 została latem 2012 r. przekazana lotnictwu wojskowemu jako Special Mission Wing.

Funkcjonariuszy NIU wyróżnia umundurowanie w kamuflażu amerykańskiego wzoru MARPAT Woodland, ostatnio uzupełniane także odmianą pustynną Desert MARPAT, a do tego czarne hełmy kompozytowe typu PASGT „Fritz” lub MICH, czarne kominiarki i nakolanniki, buty pustynne oraz kamizelki kuloodporne i proste chest-rigi w kolorze piaskowym lub oliwkowym. Podstawowe uzbrojenie to chińskie „kałasznikowy” kalibru 7,62 mm z kolbą składaną (Type 56-1) oraz 9-mm pistolety Glock 17.

ANCOP SWAT

Po mało skutecznej reakcji zwykłych jednostek AUP (Afghan Uniformed Police) na zamieszki w stolicy, w połowie 2006 r., płk US Army Jack Stankiewicz, pracujący w międzynarodowym dowództwie CSTC-A (Combined Security Transition Command – Afghanistan) nad reformą afgańskiej policji, zainicjował stworzenie w jej strukturze nowej, mobilnej formacji zmilitaryzowanej, na wzór francuskiej Żandarmerii Narodowej. ANCOP (Afghan National Civil Order Police) jako narodowa struktura centralnego podporządkowania podlega bezpośrednio szefowi ANP i ma odgrywać wiodącą rolę w działaniach przeciwpowstańczych COIN (prowadzonych we współpracy z ANA), antyterrorystycznych w miastach oraz antykryzysowych. Przeznaczona jest do wzmacniania innych jednostek policji w najbardziej zagrożonych rejonach i sytuacjach jako siły szybkiego reagowania, także w celu przywracania porządku publicznego w przypadku zbiorowego naruszenia prawa oraz do patrolowania terenu. Docelowo miała osiągnąć w 2010 r. stan 5365 funkcjonariuszy rekrutowanych ze wszystkich grup etnicznych, skupionych w pięciu brygadach po pięć 2–3-kompanijnych batalionów o charakterze lekkiej piechoty w każdej: 1. brygada z pododdziałami w Kabulu, Mazar-e-Szarif, Kunduzie, Kabulu i Dżalalabadzie, 2. Brygada Patrolowa w Kandaharze, 3. Brygada Patrolowa w prowincji Herat, czwarta w prowincji Paktia i piąta w Helmandzie. Pododdziały ANCOP mają specjalizację patrolową lub miejską – te drugie, szkolone według podstaw taktyki SWAT, w brygadach patrolowych nr 2–5 stanowią jeden z pięciu batalionów, natomiast w stołecznej, zamiast piątego batalionu, funkcjonowało 10 takich kompanii, a obecnie taki charakter mają dwa pierwsze bataliony kabulskiej brygady. ANCOP ma lepszą kadrę dowódczą, lepsze wyposażenie, lepiej dobierany i wyszkolony personel, niż nosząca niebieskie mundury, zwykła AUP. Każdy funkcjonariusz przechodzi najpierw 4-miesięczny kurs podstawowy (w przypadku zwykłych policjantów z innych jednostek ANP trwa on dwa miesiące), a następnie 2-miesięczne lub dłuższe szkolenie zaawansowane, w tym m.in. działań patrolowych, CQB, SWAT, tłumienia zamieszek, a także w zakresie przepisów prawa i etyki. Szkolenie prowadzone było w CTC (Central Training Center) w Kabulu przez kontraktowych pracowników z amerykańskiej firmy DynCorp, a od końca 2009 r. także w regionalnych ośrodkach treningowych RTC (Regional Training Centre): w Mazar-e-Szarif przez działające z mandatu EGF (EUROGENDFOR – European Gendarmerie Force) zespoły doradcze PAT (Police Advisor Team), złożone z instruktorów z francuskiej Żandarmerii Narodowej, hiszpańskiej Guardia Civil, Koninklijke Marechaussee z Holandii i polskiej Żandarmerii Wojskowej oraz w RTC w Heracie, gdzie przygotowywaniem funkcjonariuszy ANCOP zajmowali się włoscy karabinierzy, polscy żandarmi oraz US Marines. Po zakończeniu szkolenia pododdziały ANCOP przechodzą dodatkowo dwumiesięczny trening zgrywający w rejonie docelowej dyslokacji.

Najlepsi policjanci, wytypowani podczas podstawowego kursu SWAT, kierowani są na zaawansowane szkolenie tego typu, po którym mogą zostać włączeni do jednego z dwóch dedykowanych pododdziałów ANCOP SWAT w tym korpusie. Wraz z kompanią broni ciężkiej, transportową, logistyczną i zespołami EOD wchodzą one w skład batalionu wsparcia, funkcjonującego poza brygadami pod zwierzchnictwem dowództwa tego korpusu. Szkolenie wyspecjalizowanych zespołów taktycznych prowadzą instruktorzy z DynCorp, a 2nd ANCOP SWAT przeszedł wiosną 2011 r. 3-tygodniowy trening z desantowaniem ze śmigłowców Blackhawk w Kandaharze, pod okiem

pathfinderów z amerykańskiej 101. Airborne Division (Air Assault), a wcześniej doradców z hawajskiej Gwardii Narodowej (29. Infantry Brigade Combat Team) oraz Honolulu Police Department SWAT. Ten pododdział specjalny ANCOP współpracował później bojowo w Kandaharze z amerykańskim Task Force Thunder (Pathfinder Detachment 4. batalionu 101. Aviation Regiment). Kursy dla dowódców kompanii oraz instruktorów SWAT prowadzi także RTC w Mazar-e-Szarif.

Funkcjonariusze ANCOP wyróżniają się typowym tylko dla tego elitarnego korpusu umundurowaniem w oryginalnym kamuflażu pikselowym Spec4ce Afghan Sierra Pattern kanadyjsko-amerykańskiej firmy HyperStealth Biotechnology Corp, o kolorystyce zbliżonej do pustynnej wersji kanadyjskiego CADPAT (AR).

NIEFORMALNE

Trudności ze zwalczaniem przez zwykłą policję zdeterminowanych, silnie uzbrojonych, doskonale zorganizowanych oraz zakonspirowanych siatek ekstremistów

i przestępców w regionie wciąż objętym

de facto stanem wojny sprawiają, że oprócz o wiele lepiej przygotowanych do tego etatowych jednostek specjalnych w Afganistanie pojawiły się także podobne pododdziały lokalne, poza oficjalnymi auspicjami ANP.

Pozytywnym przykładem jest zorganizowany z oddolnej inicjatywy pod koniec 2010 r. kilkunastoosobowy zespół Musa

Qal’eh Commando Police. Szef AUP w dystrykcie Musa Qal’eh, w prowincji Helmand, Abdul Wali Koka, wytypował 14 najlepszych funkcjonariuszy z wieloletnim doświadczeniem w walce z talibami, z których w ciągu miesiąca sformował pododdział szybkiego reagowania typu SWAT, do działań taktycznych w rejonie swej odpowiedzialności. Grupa została przeszkolona w zakresie walki w terenie zurbanizowanym, wejść siłowych do obiektów i cqb oraz specjalnych działań patrolowych przez policyjny zespół doradczy PAT, działający przy 1. batalionie 8. pułku USMC (Regimental Combat Team 2). Amerykanie zaopatrzyli lokalnych policyjnych komandosów w podstawowe wyposażenie taktyczne, od gogli, nakolanników i kamizelek kuloodpornych, po umundurowanie zimowe. Zespół przyczynił się do wzrostu skuteczności policji w dystrykcie i bierze udział m.in. w operacjach bojowych u boku amerykańskich Marines.

Innym, choć nieco kontrowersyjnym przykładem, jest „Special squad” tadżyckiego komendanta Azizullaha Azizi, operujący we wschodnich dystryktach Urgun, Surobi i Bermal prowincji Paktika. Już w 2001 r. zaoferował on usługi swego oddziału paramilitarnej milicji amerykańskim siłom specjalnym jako „Afghan Security Guard” lub „Afghan Guard Force”, mający ochraniać wysuniętą bazę operacyjną „Zielonych Beretów” Firebase Lilley przy granicy z Pakistanem. Nie ograniczał się on jednak do roli statycznej ochrony lecz prowadził aktywne działania rozpoznawcze i oczyszczające okolicę z rebeliantów, teoretycznie w stałej współpracy z amerykańskimi komandosami, lecz według innych źródeł, przy znacznej swobodzie i autonomii. W 2007 r. Azizullah stał już na czele około 400-osobowej formacji, która wykazywała dużą skuteczność w operacjach COIN, jednocześnie jednak zdobywając opinię bardzo bezwzględnej w działaniu i dopuszczającej się, zwłaszcza w stosunku do odmiennej etnicznie społeczności Pasztunów, wielu nadużyć, a prawdopodobnie nawet przestępstw wojennych. To z kolei zamiast stabilizować sytuację na pograniczu mogło przysparzać ochotników wrogom sił koalicyjnych i rządowych. Negatywny wydźwięk miał także nieusankcjonowany oficjalnie charakter oddziału, noszącego naszywki z napisem Special MP, ale

niewchodzącego w struktury armii, sił specjalnych, ani Military Police, za to czasem przedstawianego jako zwiadowcy policji granicznej ABP (której funkcjonariuszami też nie byli) i pytania o to, kto formalnie finansuje jego funkcjonowanie. Mogło to sugerować, że działa on z namaszczenia CIA, której zarzucano tworzenie z podobnych, nieformalnych sił kontrowersyjnych zespołów pościgowych CPT (Counterterrorism Pursuit Teams), wykorzystywanych do tropienia i likwidacji „talibów”, także po pakistańskiej stronie granicy. Brak kontroli nad działaniem takich dziwnych grup i wynikające stąd nadużycia – w tym nieautoryzowane przez władze afgańskie tajne misje – doprowadziły m.in. do likwidacji prywatnych firm ochrony w tym kraju, które zastąpiła państwowa służba APPF. Tymczasem Special squad komendanta Azizullaha, jako skuteczny sojusznik Amerykanów, nadal działa z FOB Shkin na południu Barmalu – obecnie jako oddział nowej formacji policyjnej, lokalnych sił samoobrony ALP.

NDS

Narodowy Dyrektoriat Bezpieczeństwa (NDS – National Directorate of Security, Amniyat/Amaniyat) to afgańska służba bezpieczeństwa i agencja wywiadowcza, podporządkowana bezpośrednio prezydentowi, z departamentami we wszystkich prowincjach kraju. Liczy ponad 20 tysięcy funkcjonariuszy, szkolonych m.in. z pomocą doradców z US Department of Homeland Security, CIA oraz NATO. Szczegóły organizacyjne NDS pozostają tajne, ale wiadomo, że w jej strukturze ważną rolę odgrywa współpracujący z siłami specjalnymi ISAF Departament Kontrterrorystyczny (dawniej pod nazwą Det 90) oraz dysponuje własną elitarną jednostką kontrterrorystyczną BOST 170, sformowaną w 2008 r. z pomocą instruktorów z brytyjskich sił specjalnych. Kryptonim jednostki pochodzi od alternatywnej, historycznej nazwy miasta Laszkargah w południowo-zachodnim Afganistanie, stolicy prowincji Helmand, gdzie stacjonowało do niedawna dowództwo brytyjskiego kontyngent ISAF (Task Force Helmand HQ, obecnie w pobliskim Camp Bastion). BOST 170 operuje głównie w tej prowincji, często wspólnie z żołnierzami brytyjskimi, np. z TF Helmand Brigade Reconnaissance Force, odnosząc liczące się sukcesy m.in. w likwidacji ukrytych składów z tonami materiałów wybuchowych do produkcji pułapek bombowych IED. Funkcjonariusze tej jednostki noszą mundury w kamuflażu Desert Tiger Stripes, obuwie Meindl Desert Fox i czerwone berety.

Wsparcie taktyczne operacjom NDS zapewniają utworzone w strukturze tej służby na szczeblu prowincji, kilkudziesięcioosobowe kompanie specjalne Quick Reaction Forces, szkolone podobnie jak ANCOP SWAT i ANP PRC. Służba ta wystawia również zespoły pirotechników EOD oraz kilkuosobowe, specjalne komórki operacyjne do ochrony osobistej zagrożonych przedstawicieli lokalnych władz i szefów NDS – jedną z nich szkolili w prowincji Ghazni w zakresie szyków ochronnych, jazdy operacyjnej, strzelania dynamicznego w ochronie VIP-a w warunkach wojennych, instruktorzy JW GROM, z pomocy których korzystała też miejscowa kompania QRF. Wyróżnikiem umundurowanych funkcjonariuszy NDS, zwanych potocznie khadowcami (od nazwy poprzedniczki NDS z lat 80. – KHAD), są mundury w kamuflażu zbliżonym wzorem do amerykańskiego M81 Woodland (prawdopodobnie pakistańskiego pochodzenia), w którym zieleń zastąpiły odcienie brązu, rzadziej zielone tiger stripes. Uzbrojenie sił specjalnych NDS to, podobnie jak w przypadku afgańskiej policji, przede wszystkim lekka broń strzelecka z dawnego bloku wschodniego: 7,62-mm kbk Kałasznikowa (m.in. z Rumunii, Chin i b. Jugosławii, często z akcesoriami), rumuńskie karabiny wyborowe FPK i ukm PK na nabój 7,62 mm × 54R, chińskie rgppanc RPG-7, 12,7-mm wkm NSW oraz 9-mm pistolety Sigma SW9E amerykańskiej firmy Smith & Wesson.

Galeria zdjęć

Tytuł
przejdź do galerii

Komentarze

Powiązane

Ireneusz Chloupek 10-lecie WR KSP

10-lecie WR KSP 10-lecie WR KSP

1 stycznia 2005 r. Komendant Stołeczny owołał do życia w pionie kryminalnym warszawskiej policji nową jednostkę specjalnądo wsparcia innych jego komórek na najbardziej niebezpiecznych odcinkach walki z...

1 stycznia 2005 r. Komendant Stołeczny owołał do życia w pionie kryminalnym warszawskiej policji nową jednostkę specjalnądo wsparcia innych jego komórek na najbardziej niebezpiecznych odcinkach walki z przestępczością - Wydział Realizacyjny KSP. W ciągu następnych 10 lat należał on do najaktywniejszych bojowo policyjnych pododdziałów specjalnych w kraju, zdobywając podczas kolejnych „realizacji” bogate doświadczenie i wypracowując własną „tożsamość taktyczną”.

Ireneusz Chloupek KJK Komandosi Fiordów

KJK Komandosi Fiordów KJK Komandosi Fiordów

Położona na północnej flance NATO Norwegia, mimo mierzącej ponad 80 000 km linii brzegowej (wraz z wyspami), jeszcze do niedawna nie posiadała w swych siłach zbrojnych wyspecjalizowanej formacji morskodesantowej....

Położona na północnej flance NATO Norwegia, mimo mierzącej ponad 80 000 km linii brzegowej (wraz z wyspami), jeszcze do niedawna nie posiadała w swych siłach zbrojnych wyspecjalizowanej formacji morskodesantowej. Do ofensywnych działań od strony morza przygotowany był jedynie mały pododdział dywersyjny płetwonurków bojowych marynarki wojennej MJK, defensywne zaś pozostawały domeną artylerii nabrzeżnej. Dopiero w 2001 r., w ramach reorganizacji marynarki, powołano w jej strukturze rozpoznawczo-uderzeniową...

SPECIAL OPS SPECIAL OPS patronem medialnym Mistrzostw Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych

SPECIAL OPS patronem medialnym Mistrzostw Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych SPECIAL OPS patronem medialnym Mistrzostw Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych

11 czerwca br. w Centrum Szkolenia Policji Legionowo ruszają Mistrzostwa Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych. To pierwsza tego typu impreza w Polsce organizowana na tak...

11 czerwca br. w Centrum Szkolenia Policji Legionowo ruszają Mistrzostwa Polski Jednostek Specjalnych w Dyscyplinach Wytrzymałościowo-Siłowych. To pierwsza tego typu impreza w Polsce organizowana na tak szeroką skalę. Została wpisana do kalendarza wydarzeń sportowych pod patronatem Komendanta Głównego Policji na rok 2015.

Ireneusz Chloupek KOBRA SAT KWP w Lublinie

KOBRA SAT KWP w Lublinie KOBRA SAT KWP w Lublinie

W 2003 r. w strukturze lubelskiej policji utworzono własną Sekcję Antyterrorystyczną (SAT KWP) – jedną z siedmiu nowych jednostek tego typu w Polsce, sformowanych w komendach wojewódzkich, które nie dysponowały...

W 2003 r. w strukturze lubelskiej policji utworzono własną Sekcję Antyterrorystyczną (SAT KWP) – jedną z siedmiu nowych jednostek tego typu w Polsce, sformowanych w komendach wojewódzkich, które nie dysponowały Samodzielnym Pododdziałem Antyterrorystycznym. W Lublinie rozwinięto ją z funkcjonującej tam już od kilku lat, nieetatowej Sekcji Specjalnej.

SPECIAL OPS 25 lat GROM

25 lat GROM 25 lat GROM

Czerwiec 2015 r. to dla nas czas szczególny. To miesiąc, w którym jedna z najlepszych światowych, a także polskich jednostek specjalnych obchodzi swoje święto – ćwierćwiecze istnienia. Z okazji 25. rocznicy...

Czerwiec 2015 r. to dla nas czas szczególny. To miesiąc, w którym jedna z najlepszych światowych, a także polskich jednostek specjalnych obchodzi swoje święto – ćwierćwiecze istnienia. Z okazji 25. rocznicy powstania Jednostki Wojskowej GROM redakcja SPECIAL OPS przygotowała wydanie specjalne SPECIAL OPS EXTRA.

Mateusz J. Multarzyński Polsko-fińskie szkolenie pododdziałów specjalnych

Polsko-fińskie szkolenie pododdziałów specjalnych Polsko-fińskie szkolenie pododdziałów specjalnych

Szkolenie pododdziałów specjalnych Morskiego Oddziału Straży Granicznej oraz morskiego oddziału SG Finlandii Zatoki Fińskiej przeprowadzono w dniach 30 maja do 6 czerwca. Funkcjonariusze trenowali na ulicach...

Szkolenie pododdziałów specjalnych Morskiego Oddziału Straży Granicznej oraz morskiego oddziału SG Finlandii Zatoki Fińskiej przeprowadzono w dniach 30 maja do 6 czerwca. Funkcjonariusze trenowali na ulicach Trójmiasta, Lotnisku w Pruszczu Gdańskim, na strzelnicy oraz Zatoce Gdańskiej z udziałem śmigłowca Straży Granicznej oraz najnowszego patrolowca Fińskiej Straży Granicznej "Turva", który specjalnie przypłynął w piątek do Kaszubskiego Dywizjonu Straży Granicznej.

Ireneusz Chloupek Ratownicy

Ratownicy Ratownicy

Przechodzą zaawansowane szkolenie spadochronowe, nurkowe i surwiwalowe oraz trudny trening fizyczny. Działają w niewielkich zespołach, w najtrudniejszych warunkach, często na tyłach wroga i ramię w ramię...

Przechodzą zaawansowane szkolenie spadochronowe, nurkowe i surwiwalowe oraz trudny trening fizyczny. Działają w niewielkich zespołach, w najtrudniejszych warunkach, często na tyłach wroga i ramię w ramię z operatorami najlepszych jednostek specjalnych amerykańskich sił zbrojnych. W odróżnieniu od nich zasadniczym celem US Air Force Pararescue jest jednak ratowanie życia towarzyszy broni oraz poszukiwanie i odzyskiwanie utraconego personelu (ang. Personnel Recovery), któremu grozi niebezpieczeństwo...

Ireneusz Chloupek Zespół Interwencji Specjalnych

Zespół Interwencji Specjalnych Zespół Interwencji Specjalnych

Publikacja opisuje genezę i rys historyczny Zespołu Interwencji Specjalnych zajmującym się m.in. kontrolą ruchu granicznego, jego zadania oraz dzień powszedni jego członków.

Publikacja opisuje genezę i rys historyczny Zespołu Interwencji Specjalnych zajmującym się m.in. kontrolą ruchu granicznego, jego zadania oraz dzień powszedni jego członków.

Ireneusz Chloupek FUERZAS COMANDO 2015

FUERZAS COMANDO 2015 FUERZAS COMANDO 2015

23 lipca 2015 r. podczas uroczystej ceremonii w bazie gwatemalskich sił specjalnych w Poptún, ogłoszono wyniki kolejnych, już XI zawodów „Competencia Fuerzas Comando”. W rywalizacji o tytuł najlepszych...

23 lipca 2015 r. podczas uroczystej ceremonii w bazie gwatemalskich sił specjalnych w Poptún, ogłoszono wyniki kolejnych, już XI zawodów „Competencia Fuerzas Comando”. W rywalizacji o tytuł najlepszych operatorów i snajperów rozgrywanej między reprezentacjami sił specjalnych większości państw Ameryki Południowej, Środkowej i Północnej po raz siódmy zwycięzcami zostali kolumbijscy kontrterroryści z jednostki AFEAU.

Dariusz Materniak Siły Operacji Specjalnych Ukrainy

Siły Operacji Specjalnych Ukrainy Siły Operacji Specjalnych Ukrainy

Jest to niezwykle interesujący artykuł przybliżający Czytelnikowi ogólne wiadomości o systemie organizacji służb wojskowych na Ukrainie. Autor zawarł w nim podstawową wiedzę o wybranych formacjach wojskowych...

Jest to niezwykle interesujący artykuł przybliżający Czytelnikowi ogólne wiadomości o systemie organizacji służb wojskowych na Ukrainie. Autor zawarł w nim podstawową wiedzę o wybranych formacjach wojskowych ilustrując ją unikalnym materiałem fotograficznym.

Ireneusz Chloupek BT DELTA

BT DELTA BT DELTA

W artykule opisano genezę powstania norweskich sił kontrterrorystycznych Beredskapstroppen, które w policyjnym systemie łączności radiowej otrzymały przydomek Delta. Autor przedstawiając tę jednostkę m....

W artykule opisano genezę powstania norweskich sił kontrterrorystycznych Beredskapstroppen, które w policyjnym systemie łączności radiowej otrzymały przydomek Delta. Autor przedstawiając tę jednostkę m. in. przywołuje najbardziej spektakularne jej akcje, w tym szczegóły obławy na Andersa Brevika.

Ireneusz Chloupek Karpacki WZD

Karpacki WZD Karpacki WZD

Straż Graniczna – jako formacja odpowiedzialna nie tylko za ochronę granic Polski, ale i bardzo ważnego odcinka zewnętrznej granicy Unii Europejskiej, w tym zwalczanie naruszającej je przestępczości zorganizowanej...

Straż Graniczna – jako formacja odpowiedzialna nie tylko za ochronę granic Polski, ale i bardzo ważnego odcinka zewnętrznej granicy Unii Europejskiej, w tym zwalczanie naruszającej je przestępczości zorganizowanej na terenie całego kraju – dostosowując swe struktury i formy działania do jak najskuteczniejszego wypełniania nałożonych na nią zadań, powołała do życia w swych szeregach pododdziały specjalne do wykonywania najbardziej niebezpiecznych zadań, znane jako Wydziały Zabezpieczenia Działań....

Ireneusz Chloupek Det A, Berlin

Det A, Berlin Det A, Berlin

Siły specjalne US Army to temat stosunkowo dokładnie znany i opisywany w wielu źródłach, gdyż nigdy nie ukrywały większości informacji o swych strukturach, zadaniach, szkoleniu, uzbrojeniu i wyposażeniu,...

Siły specjalne US Army to temat stosunkowo dokładnie znany i opisywany w wielu źródłach, gdyż nigdy nie ukrywały większości informacji o swych strukturach, zadaniach, szkoleniu, uzbrojeniu i wyposażeniu, wiedząc, że tak naprawdę nie ma to istotnego wpływu na tzw. bezpieczeństwo operacyjne oraz skuteczność konkretnych misji. W ich historii była jednak jednostka jeszcze do niedawna otoczona tak ścisłą tajemnicą, że o jej funkcjonowaniu wiedział mało kto spoza tej formacji.

Ireneusz Chloupek Brygada OZ

Brygada OZ Brygada OZ

Publikacja przedstawia Brygadę OZ, jednostkę militarną armii izraelskiej. Autor scharakteryzował jednostki podlegające jej dowództwu, opisał cykle szkoleń, wymagania bojowe i ważniejsze sukcesy bojowe.

Publikacja przedstawia Brygadę OZ, jednostkę militarną armii izraelskiej. Autor scharakteryzował jednostki podlegające jej dowództwu, opisał cykle szkoleń, wymagania bojowe i ważniejsze sukcesy bojowe.

Ireneusz Chloupek Komandosi bez państwa

Komandosi bez państwa Komandosi bez państwa

Artykuł zapoznaje Czytelnika z unikalną wiedzą dotyczącą organizacji sił militarnych Kurdystanu, który na mapie politycznej świata nie istnieje jako państwo.

Artykuł zapoznaje Czytelnika z unikalną wiedzą dotyczącą organizacji sił militarnych Kurdystanu, który na mapie politycznej świata nie istnieje jako państwo.

Ireneusz Chloupek Wydział Ochrony OSŻW

Wydział Ochrony OSŻW Wydział Ochrony OSŻW

Autor przedstawił genezę powstania i codzienne działania Wydziału Ochrony warszawskiego Oddziału Specjalnego Żandarmerii Wojskowej mającego na celu zapewnienie bezpieczeństwa najważniejszych osób w MON,...

Autor przedstawił genezę powstania i codzienne działania Wydziału Ochrony warszawskiego Oddziału Specjalnego Żandarmerii Wojskowej mającego na celu zapewnienie bezpieczeństwa najważniejszych osób w MON, innych osobistości państwowych oraz odwiedzających Polskę zagranicznych delegacji wojskowych i nie tylko.

Ireneusz Chloupek Jagdkommando

Jagdkommando Jagdkommando

Publikacja przedstawia rys historyczny austriackich sił specjalnych Bundesheer - Jagdkommando. Poznajemy ich struktury, system rekrutacji, wyposażenie indywidualne, uzbrojenie... Całość ilustruje bogaty...

Publikacja przedstawia rys historyczny austriackich sił specjalnych Bundesheer - Jagdkommando. Poznajemy ich struktury, system rekrutacji, wyposażenie indywidualne, uzbrojenie... Całość ilustruje bogaty materiał zdjęciowy.

Ireneusz Chloupek BOA KGP po „czterdziestce”

BOA KGP po „czterdziestce” BOA KGP po „czterdziestce”

40 lat temu sformowano w Polsce pierwszą grupę specjalną o charakterze antyterrorystycznym, której obecnym następcą, po latach zmian nazw, podporządkowania i organizacyjnych, jest od 2008 r. Biuro Operacji...

40 lat temu sformowano w Polsce pierwszą grupę specjalną o charakterze antyterrorystycznym, której obecnym następcą, po latach zmian nazw, podporządkowania i organizacyjnych, jest od 2008 r. Biuro Operacji Antyterrorystycznych Komendy Głównej Policji (obecnie Centralny Pododdział Kontrterrorystyczny Policji BOA) - jedna z najstarszych tego typu policyjnych jednostek sił specjalnych do walki z terroryzmem w Europie.

Ireneusz Chloupek K-Komando

K-Komando K-Komando

Wśród jednostek interwencyjnych Unii Europejskiej zrzeszonych w grupie zadaniowej „Atlas”, estońska K-Komando nie należy ani do najbardziej znanych, ani tak rozbudowanych jak te z największych państw naszego...

Wśród jednostek interwencyjnych Unii Europejskiej zrzeszonych w grupie zadaniowej „Atlas”, estońska K-Komando nie należy ani do najbardziej znanych, ani tak rozbudowanych jak te z największych państw naszego kontynentu, o znacznie dłuższych tradycjach. Mniejsza, proporcjonalnie do wielkości terytorium oraz populacji swego kraju, nie ustępuje jednak unijnym partnerom poziomem profesjonalnego przygotowania do zadań stawianych przed policyjnymi oddziałami kontrterrorystycznymi i posiada spore doświadczenie...

Błażej Bierczyński Oblicza polskich specjalsów - wystawa pamiątek i fotografii „Polskie Wojska Specjalne”

Oblicza polskich specjalsów - wystawa pamiątek i fotografii „Polskie Wojska Specjalne” Oblicza polskich specjalsów - wystawa pamiątek i fotografii „Polskie Wojska Specjalne”

Bohaterowie, elita, twardziele, autorytety w zakresie umiejętności, ale i reprezentowanych wartości, spadkobiercy szlachetnych tradycji, synowie, mężowie, ojcowie i bracia. Koledzy i towarzysze broni....

Bohaterowie, elita, twardziele, autorytety w zakresie umiejętności, ale i reprezentowanych wartości, spadkobiercy szlachetnych tradycji, synowie, mężowie, ojcowie i bracia. Koledzy i towarzysze broni. Zwykli-niezwykli ludzie. Te określenia to tylko część z „twarzy” żołnierzy Polskich Wojsk Specjalnych. Przedstawienia bliżej owianych aurą tajemniczości (także ze względu na wojskowe operacyjne bezpieczeństwo) wojowników podjęła się Agata Ring z Centrum Weterana Działań Poza Granicami Państwa, która...

Ireneusz Chloupek ISOF (Men in Black)

ISOF (Men in Black) ISOF (Men in Black)

Gdy oddajemy do druku ten numer „SPECIAL OPS”, trwa krwawa batalia o odbicie Mosulu, głównego miasta na północy Iraku, z rąk salafickich ekstremistów islamskich, którzy w 2014 r. przejęli kontrolę nad...

Gdy oddajemy do druku ten numer „SPECIAL OPS”, trwa krwawa batalia o odbicie Mosulu, głównego miasta na północy Iraku, z rąk salafickich ekstremistów islamskich, którzy w 2014 r. przejęli kontrolę nad znaczną częścią tego kraju, w ramach ekspansji z Syrii ich samozwańczego kalifatu, zwanego Państwem Islamskim (ISIS, ISIL, Daesz). Na czele rządowych sił irackich operuje ich najskuteczniejsza, wyróżniająca się czarnym umundurowaniem formacja, funkcjonująca niezależnie od armii i struktur msw - Irackie...

Ireneusz Chloupek Guerrilleros MOE - hiszpańskie jednostki specjalne

Guerrilleros MOE - hiszpańskie jednostki specjalne Guerrilleros MOE - hiszpańskie jednostki specjalne

20 lat temu, w ramach planu NORTE (Nueva Organización del Ejército de Tierra) w armii hiszpańskiej powołano do życia 6 października 1997 r. nowe Dowództwo Operacji Specjalnych MOE (Mando de Operaciones...

20 lat temu, w ramach planu NORTE (Nueva Organización del Ejército de Tierra) w armii hiszpańskiej powołano do życia 6 października 1997 r. nowe Dowództwo Operacji Specjalnych MOE (Mando de Operaciones Especiales), któremu podporządkowano wszystkie jednostki specjalne wojsk lądowych. Oznaczało to początek nowej ery w już wtedy 40-letniej historii współczesnych „guerrilleros”, jak w tym kraju tradycyjnie nazywa się komandosów.

Mateusz J. Multarzyński Zostań komandosem!

Zostań komandosem! Zostań komandosem!

Zgodnie z Decyzją nr 143/MON Ministra Obrony narodowej Antoniego Macierewicza, opublikowaną 14 lipca br. w Dzienniku Urzędowym MON, uruchomiony został nabór na szkolenie kandydatów na żołnierzy Wojsk Specjalnych....

Zgodnie z Decyzją nr 143/MON Ministra Obrony narodowej Antoniego Macierewicza, opublikowaną 14 lipca br. w Dzienniku Urzędowym MON, uruchomiony został nabór na szkolenie kandydatów na żołnierzy Wojsk Specjalnych. Do Ośrodka Szkolenia Wojsk Specjalnych działającego w Jednostce Wojskowej Komandosów w Lublińcu na półroczny kurs „Jata” przyjętych zostanie 30 osób niebędących żołnierzami Sił Zbrojnych RP lub funkcjonariuszami służb mundurowych. Wnioski o przyjęcie na szkolenie można składać do 30 września.

Ireneusz Chloupek US COAST GUARD DSF

US COAST GUARD DSF US COAST GUARD DSF

Amerykańska Straż Wybrzeża USCG (United States Coast Guard) nawet w samych Stanach Zjednoczonych kojarzona jest głównie z misjami poszukiwawczo-ratowniczymi na wodach przybrzeżnych oraz ich patrolowaniem...

Amerykańska Straż Wybrzeża USCG (United States Coast Guard) nawet w samych Stanach Zjednoczonych kojarzona jest głównie z misjami poszukiwawczo-ratowniczymi na wodach przybrzeżnych oraz ich patrolowaniem w ramach antyprzemytniczego zabezpieczania morskich granic USA i ochrony środowiska. Tymczasem, jako jeden z pięciu rodzajów sił zbrojnych tego państwa podporządkowany Departamentowi Bezpieczeństwa Krajowego DHS (Department of Homeland Security), łączy ona funkcje cywilne i wojskowe, w obu przypadkach...

Najnowsze produkty i technologie

Dariusz Leżała, Transactor Security Sp. z o.o. Przenośne systemy rentgenowskie w rozpoznaniu zagrożeń CBRN-E

Przenośne systemy rentgenowskie w rozpoznaniu zagrożeń CBRN-E Przenośne systemy rentgenowskie w rozpoznaniu zagrożeń CBRN-E

Rozpoznanie i neutralizacja zagrożeń CBRN-E, do których zaliczamy zagrożenia chemiczne, biologiczne, radiologiczne, nuklearne oraz zagrożenia związane z materiałami i urządzeniami wybuchowymi, wymaga ciągłego...

Rozpoznanie i neutralizacja zagrożeń CBRN-E, do których zaliczamy zagrożenia chemiczne, biologiczne, radiologiczne, nuklearne oraz zagrożenia związane z materiałami i urządzeniami wybuchowymi, wymaga ciągłego rozwoju sprzętu specjalistycznego umożliwiającego ich ujawnienie i identyfikację. Naprzeciw tym wymogom wychodzi firma Transactor Security Sp. z o.o., która w ofercie ma najnowsze rozwiązania sprzętowe firm VIDISCO Ltd. oraz Viken Detection.

Militaria.pl Potrzebny medyk! - taktyczne wyposażenie medyczne

Potrzebny medyk! - taktyczne wyposażenie medyczne Potrzebny medyk! - taktyczne wyposażenie medyczne

Wyposażenie medyczne w służbach mundurowych to kluczowy element ekwipunku taktycznego. Wyposażenie to obejmuje szeroki zakres narzędzi, sprzętu i środków, które służą do udzielenia pierwszej pomocy w warunkach...

Wyposażenie medyczne w służbach mundurowych to kluczowy element ekwipunku taktycznego. Wyposażenie to obejmuje szeroki zakres narzędzi, sprzętu i środków, które służą do udzielenia pierwszej pomocy w warunkach polowych, w tym także podczas sytuacji kryzysowych czy akcji ratunkowych. Bardzo ważne jest to, aby taktyczne wyposażenie medyczne było łatwe w transporcie i szybkie w użyciu. W tym artykule omawiamy najpotrzebniejsze wyposażenie medyczne, które warto mieć przy sobie.

Ha3o Okulary taktyczne najnowszej generacji Revision Military w technologii I-VIS

Okulary taktyczne najnowszej generacji Revision Military w technologii I-VIS Okulary taktyczne najnowszej generacji Revision Military w technologii I-VIS

Współcześnie wszechstronnie używane okulary taktyczne mają za zadanie chronić oczy operatora, jak również pozwolić na dokładną i precyzyjną obserwację otoczenia. Od ich jakości oraz możliwości dostosowania...

Współcześnie wszechstronnie używane okulary taktyczne mają za zadanie chronić oczy operatora, jak również pozwolić na dokładną i precyzyjną obserwację otoczenia. Od ich jakości oraz możliwości dostosowania do warunków zależy jakość obserwacji przekładająca się na bezpieczeństwo indywidualne oraz powodzenie całego wykonanego zadania. I choć wydawać by się mogło, że obecne rozwiązania w zakresie optyki taktycznej oferują bardzo wiele, to okazuje się, że w tej materii można pójść jeszcze o krok dalej,...

Militaria.pl Ekwipunek na wyprawę - czyli co zabrać na survival i bushraft

Ekwipunek na wyprawę - czyli co zabrać na survival i bushraft Ekwipunek na wyprawę - czyli co zabrać na survival i bushraft

Odpowiednio skompletowany ekwipunek to podstawa bezpieczeństwa i komfortu podczas survivalu czy bushraftu. Przekłada się on na skuteczność i satysfakcję z doświadczenia. Zarówno wytrawni weterani, jak...

Odpowiednio skompletowany ekwipunek to podstawa bezpieczeństwa i komfortu podczas survivalu czy bushraftu. Przekłada się on na skuteczność i satysfakcję z doświadczenia. Zarówno wytrawni weterani, jak i początkujący entuzjaści survivalu i bushcraftu docenią znaczenie starannie dobranego zestawu niezbędnych przedmiotów.

Griffin Group Defence Nowe funkcje w termowizyjnych urządzeniach obserwacyjnych

Nowe funkcje w termowizyjnych urządzeniach obserwacyjnych Nowe funkcje w termowizyjnych urządzeniach obserwacyjnych

Firma Griffin Group Defence posiada w swojej ofercie najwyższej klasy doręczne urządzenia termowizyjne, które umożliwiają obserwację w warunkach dziennych jak i nocnych. Dzięki wykorzystaniu termowizji,...

Firma Griffin Group Defence posiada w swojej ofercie najwyższej klasy doręczne urządzenia termowizyjne, które umożliwiają obserwację w warunkach dziennych jak i nocnych. Dzięki wykorzystaniu termowizji, pozwalają one na wykrycie nawet mało widocznych celów - w kamuflażu lub w otoczeniu, które utrudnia rozpoznanie.

Patryk Kościński Buty Wojskowe Prabos Grizzly 933 – zimowy test użytkowania

Buty Wojskowe Prabos Grizzly 933 – zimowy test użytkowania Buty Wojskowe Prabos Grizzly 933 – zimowy test użytkowania

Jak podaje producent, firma Prabos - Grizzly 933 to wytrzymałe zimowe buty wojskowe, skonstruowane z myślą o użyciu w skrajnie mroźnych warunkach. Przeznaczone są dla osób, które potrzebują wytrzymałego...

Jak podaje producent, firma Prabos - Grizzly 933 to wytrzymałe zimowe buty wojskowe, skonstruowane z myślą o użyciu w skrajnie mroźnych warunkach. Przeznaczone są dla osób, które potrzebują wytrzymałego i ciepłego obuwia na zimę. Polecane są dla żołnierzy, pracowników leśnych, służb mundurowych oraz osób, które lubią aktywnie spędzać czas na świeżym powietrzu w zimie. Wykonane są ze skóry i materiału izolacyjnego Gore-Tex THERMIUM, który zapewnia dobrą izolację termiczną. Dzięki temu w butach można...

Militaria.pl Obierz jasny cel misji: przegląd latarek czołowych i kątowych

Obierz jasny cel misji: przegląd latarek czołowych i kątowych Obierz jasny cel misji: przegląd latarek czołowych i kątowych

Latarki czołowe i kątowe są praktycznymi urządzeniami, które znajdują szerokie zastosowanie podczas różnych czynności. Wiele profesji zawodowych i aktywności wymaga solidnego źródła światła, a przy tym...

Latarki czołowe i kątowe są praktycznymi urządzeniami, które znajdują szerokie zastosowanie podczas różnych czynności. Wiele profesji zawodowych i aktywności wymaga solidnego źródła światła, a przy tym możliwości dostosowywania kąta padania strumienia światła przy zachowaniu swobody ruchów. Wszystkie te udogodnienia zapewniają latarki czołowe i kątowe.

Instytut Nowych Technologii Sp. z o.o. Predator Eye - przełom w dziedzinie technologii termowizji i transmisji obrazu

Predator Eye - przełom w dziedzinie technologii termowizji i transmisji obrazu Predator Eye - przełom w dziedzinie technologii termowizji i transmisji obrazu

Predator Eye to nowatorskie rozwiązanie w zakresie obrazowania termicznego. Predator Eye jest to nahełmowy zestaw zbudowany z kamery termowizyjnej przekazującej obraz na mikrowyświetlacz dooczny wraz z...

Predator Eye to nowatorskie rozwiązanie w zakresie obrazowania termicznego. Predator Eye jest to nahełmowy zestaw zbudowany z kamery termowizyjnej przekazującej obraz na mikrowyświetlacz dooczny wraz z modułem zasilającym i transmitującym obraz w czasie rzeczywistym do zdalnej lokalizacji. Ten polski produkt to przełom w działaniach poszukiwawczych, operacyjno-śledczych oraz ratowniczych. Jego unikalna konstrukcja umożliwia użytkownikom pełną swobodę ruchów, jednocześnie zapewniając dostęp do zaawansowanej...

pcphunters.com Jak wybrać karabinek pneumatyczny dla siebie?

Jak wybrać karabinek pneumatyczny dla siebie? Jak wybrać karabinek pneumatyczny dla siebie?

W sprzedaży jest dostępnych kilka rodzai broni pneumatycznej. Różnią się wzajemnie m.in. sposobem zasilania, kalibrem czy możliwością zamontowania dodatkowego sprzętu ułatwiającego strzelanie. Jeśli interesuje...

W sprzedaży jest dostępnych kilka rodzai broni pneumatycznej. Różnią się wzajemnie m.in. sposobem zasilania, kalibrem czy możliwością zamontowania dodatkowego sprzętu ułatwiającego strzelanie. Jeśli interesuje Cię zakup karabinka pneumatycznego, powinieneś wiedzieć, czym charakteryzują się poszczególne typy wiatrówek oraz do czego będziesz ich używał. Czym jest karabinek pneumatyczny? Czym charakteryzują się poszczególne typy wiatrówek długich?

Copyright © 2004-2019 Grupa MEDIUM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, nr KRS: 0000537655. Wszelkie prawa, w tym Autora, Wydawcy i Producenta bazy danych zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione. Korzystanie z serwisu i zamieszczonych w nim utworów i danych wyłącznie na zasadach określonych w Zasadach korzystania z serwisu.
Special-Ops

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień przeglądarki dotyczących cookies. Nim Państwo zaczną korzystać z naszego serwisu prosimy o zapoznanie się z naszą polityką prywatności oraz Informacją o Cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności oraz Informacji o Cookies. Administratorem Państwa danych osobowych jest Grupa MEDIUM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.K., nr KRS: 0000537655, z siedzibą w 04-112 Warszawa, ul. Karczewska 18, tel. +48 22 810-21-24, właściciel strony www.special-ops.pl. Twoje Dane Osobowe będą chronione zgodnie z wytycznymi polityki prywatności www.special-ops.pl oraz zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r i z Ustawą o ochronie danych osobowych Dz.U. 2018 poz. 1000 z dnia 10 maja 2018r.