W dniach 19–21 czerwca 2018 roku w Dowództwie Operacyjnyn Rodzajów Sił Zbrojnych w Warszawie odbyło się II Międzynarodowe Sympozjum TBI oraz PTSD organizowane przez Fundację SPRZYMIERZENI z GROM, w którym udział wzięli uczestnicy z Polski i Stanów Zjednoczonych związani z problematyką zespołu stresu pourazowego (PTSD) oraz urazowego uszkodzenia mózgu (TBI): weterani, żołnierze, przedstawiciele ośrodków akademickich i naukowych, instytucji podległych Ministerstwu Obrony Narodowej, Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwu Zdrowia oraz przedstawiciele organizacji charytatywnych niosących pomoc weteranom, ich rodzinom i innym chorym cierpiącym na PTSD lub TBI.
Jagna Gill – założycielka i prezes Fundacji IRMA – Psy w Służbie Człowieka z Poznania. Przewodnik dwóch psów ratowniczych szkolonych w specjalności gruzowiskowej oraz terenowej, instruktor nose work, instruktor dogoterapii oraz przewodnik psa terapeutycznego. W trakcie specjalizacji z zakresu użytkowej detekcji zapachowej oraz zdalnej detekcji zapachowej i psów szkolonych do rekonesansu (tzw. radio/camera dogs) pod okiem instruktorów ze Scandinavian Working Dog Institute (Szwecja), obecnie szkoli dwa swoje psy w ww. specjalnościach oraz współpracuje przy szkoleniu psów w służbach mundurowych z różnych państw europejskich. Współpracuje ze specjalistami kynologicznymi z całego świata działając na rzecz unowocześniania i systematyzowania metod treningowych i organizując dla nich szkolenia kierunkowe. Więcej: www.fundacjairma.pl |
Warto w tym miejscu zaznaczyć, że PTSD jest szerokim problemem społecznym, który m.in. dotyka weteranów. Wbrew powszechnie panującej opinii, weterani i żołnierze stanowią mniejszość wśród chorych na zespół stresu pourazowego, mimo że w wyniku złej prasy stało się to ich swoistą domeną. Ofiarami PTSD i TBI padają w dużej mierze rodziny żołnierzy i weteranów, dziennikarze oraz członkowie innych służb mundurowych, w wyniku traum i wydarzeń, których doświadczają podczas pełnienia służby swojej i najbliższych.
Sympozjum było również okazją do przybliżenia charakterystyki pracy psów asystujących w terapii PTSD u weteranów i rozpoczęcia dyskusji na temat ich roli, zalet i wad, szans i niebezpieczeństw związanych z ich wykorzystaniem oraz możliwości wdrożenia ich w środowisku polskim.
O ile w Stanach Zjednoczonych szkolenie i wykorzystanie psów asystujących w terapii PTSD nie jest niczym nowym, o tyle w Europie jest to temat jeszcze mało popularny, co nie znaczy, że niepotrzebny czy nieznajdujący zastosowania. Zapotrzebowanie na tego typu psy, jak i sama świadomość ich pozytywnego wpływu na poprawę komfortu życia, stale wzrasta, można więc liczyć się z tym, że i organizacji oferujących szkolenie i przekazanie psów asystujących będzie przybywać. Z pewnością są to dobre wiadomości, o ile podejście do tego tematu będzie odpowiedzialne. Zacznijmy jednak od początku.
Czym właściwie jest pies asystujący?
Pies asystujący jest to zatem pies, który przeszedł wieloetapowe i specjalistyczne szkolenie dostosowane pod potrzeby osoby, której ma pomagać. Psy asystujące mogą mieć różne specjalności: mogą to być psy przewodniki dla osób niewidomych i niedowidzących, psy dla osób poruszających się na wózkach czy psy dla osób cierpiących na różnego rodzaju choroby, takie jak cukrzyca czy epilepsja. Ich wspólną cechą jest fakt, że zostały wyszkolone do wykonania zadań dopasowanych do potrzeb osób, którym mają pomagać. Wiarygodność i rzetelność pracy psa asystującego powinny potwierdzać kompetencje trenera oraz akredytacja ośrodka szkoleniowego, z którego dany pies pochodzi. Temat weryfikacji placówek szkolących psy poruszę w dalszej części artykułu.
| Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera! |
[psy, analiza, terapia ptsd, pies asystujący, weterani, fundacja, psy służbowe]
